Güvercin ve Karınca

GÜVERCİN VE KARINCA

Bir Güvercin göklerde

Süzülüp uçuyordu,

Şarkılar söylüyor ve

Taklalar atıyordu,

...

Bir ilkbahar günüydü,

Güneş gökte parlıyor,

Güvercin kanadını

Neş'eyle çırpıyordu.

...

Su içmek için indi

Bir pınarın başına,

İçtiği su tatlıydı,

Çok gitmişti hoşuna.

...

Suyun içinde yüzen

Bir Karınca'yı gördü,

Boğulup da ölmesin,

Dedi boşu boşuna.

...

Böyle güzel bir günde

Ölmesin dedi hayvan,

Belli acı çekiyor,

Sonuçta o da bir can.

...

Ağzında bir çubukla

Yardım etti Güvercin,

Tutunarak çubuğa

Çıktı Karınca sudan.

...

Güvercin'e teşekkür

Etti küçük Karınca,

"Bir armağan vereyim

Sana eve varınca."

...

"Karşılık beklemedim,

Beni yanlış anlama,

Önemli değil" dedi

Güvercin umarsızca.

...

O sırada uzakta

Avcı beliriverdi,

Elinde tüfeğiyle

Karınca onu gördü.

...

Tam Güvercin'e ateş

Edeceği bir anda,

Karınca avcının bir

Ayağını ısırdı.

...

Avcı önce şaşırdı

Neye uğradığını,

Tüfeğini bırakıp

Kaşıdı ayağını.

...

Avcının feryadıyla

Güvercin ürküp kaçtı,

Asla anlayamadı

Orda ne olduğunu.