Yol boyunca pek istemesemde batuya sıkıca tutunmuştum.Bir kaç sitemime kıkırdayarak cevap veren batunun keyfi oldukça yerindeyken ben 15 dakikalık yolu 2 saatmiş gibi hissediyordum.Sonunda evin önüne geldiğimizde motorun sesinden olsa gerek abimin penceresinde bir hareketlenme görmüştüm ancak umursamadım ve motordan inip konuşmaya başladım.
Beren:Çok sağol bıraktığın için.
Batu:Ne demek önemli bir şey değil zaten.
Batu:Bir daha karşılaşırız umarım dediğinde hem şaşırmış hemde kendi söylediğim cümleyi ondan duymak garip gelmişti.
Beren:Sende benim dediklerimi ezberlemiş olabilir misin acaba dedim gülerek.
Batu:Beren dediğinde gülümsemesi kaybolmuş ilk tanıştığımızda ki soğukluğu yerini almıştı.
Beren:Bir şey mi oldu dedim endişeyle.
Batunun cevap vermesine kalmadan arkadan bir ses geldi.
Baran:Sen hayırdır lan benim kardeşimle diyip batunun üstüne yürümeye başladığında abimin önüne geçtim.
Beren:Abi boş yapma git içeri ya.
Baran:Asıl sen boş yapma kim bu çocuk beren.
Batu:Kim olduğumu gösterirdim de kardeşine dua et.
Beren:Batu! Lütfen hadi konuşuruz sonra git nolur.
Baran:Lan gel göster yavşak seni.
Bir şey dememe kalmadan motora binip gittiğinde abimin yüzüne bile bakmadan eve girdim.Arkamdan hızlıca gelip konuşmaya başladı.
Beren:Bunun seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum.
Baran:Bak beren tamam sinirlisin anlıyorum ama bana şöyle davranmayı kes.
Beren:Neden? Sende aynı şeyleri yapmıyor musun bana dediğimde öylece kalakalmıştı.
Beren:Bunu evet olarak algılıyorum.İyi geceler dedim ve arkama bile bakmadan odama çıktım.
Üzerimi değiştirip yattıktan iki üç saat sonra pencereme taş çarpıyormuş gibi bir ses geldi.Korku ve endişeyle yatağımdan kalkıp camı açtım.Gördüğüm manzara korku ve endişemin yerini şaşkınlığa ve garip bir heyecana bırakmıştı.
Beren:Ne işin var senin burda.
Okur Yorumları | Yorum Ekle |
1.22k Okunma |
178 Oy |
0 Takip |
35 Bölümlü Kitap |