İhanet

Dersler bitmiş çıkış zili çalmıştı.Batunun teklifini kabul edememiştim çünkü enesle dünden beri hiç konuşmamıştık ve son konuşmamızda da beni geçiştirmiş gibiydi bu yüzden evine gitmeye karar vermiştim.

Abime enesle olacağım söylenen bir mesaj atmış okuldan çıkıyordum ki çağlarla karşılaşmıştık.

Çağlar:Naber Beren

Beren:İyi senden naber Çağlar

Çağlar:İyi bende bu aralar enesle çok konuşamıyorum da

Beren:Açıkçası bizde çok konuşamıyoruz.

Çağlar:O zaman ilk sana söyleyeyim.

Beren:Aa ne söyleyeceksin ki dedim yapmacık bir ifadeyle

Çağlar:Ben İstanbul'a taşınıyorum.

Beren:Çok sevindim senin için ben enese de söylerim.Şimdi gitmem lazım.

Çağlar:Görüşürüz dediğinde ben ilerlemistim bile.

Çağların gidiyor oluşu enes acısından İyi olacak gibi geliyordu sonucta zamaninda bana enes hakkında pekte iyi konuşmamıştı.Ben bunları düşünürken enesin evinin olduğu siteye gelmistim.

Enesin kapısına geldiğimde üstümü başımı düzeltip kapıyı çaldım.2 dakika gibi bir süre sonra kapı aralandıgında gördüğüm manzara karşısında ne tepki vereceğimi bilememiştim.Esila karşımda öylece kalakalmış bir şekilde dururken enes bi anda içerden seslendi.

Enes:Kim gelmiş canım.

Enesin cümlesini duyduğum an bu yüzleşmeye hazır olmadığımı anlamıştım.Esilaya yaklaştım ve kısık bir sesle

Beren:Benim buraya geldiğimi enes bilmeyecek yoksa hiç iyi şeyler olmaz esila.Sanada onada suanlik hiç bisey yapmayacağım vicdanınız rahat olmasın ama benden çok çekeceğiniz var dedim ve arkamı dönüp dimdik çıktım enesin sitesinden.

Ancak siteden çıktığım an ne yapacağımı bilememiştim ağlamak istiyordum kimsenin olmadığı bir yere gidip saatlerce ağlamak istiyordum.Hiç birsey olmamışçasına geçen gün gittiğim parka gidiyordum ama içimde öyle çok duygu birikmişliği vardı ki biliyordum birçok şeyin değişeceğini.