Sinir

Ne kadar ağladığımı bilmeden o parkta oturdum ne yapacağımı bilemeden...
Hava kararmaya yakın telefonumun çalmasıyla göz yaşlarımı sildim ve çantamdan telefonu çıkardım.Arayan batuydu.Ağladığımı belli etmemeye çalışarak telefonu açtım.

Beren:Alo efendim Batu

Batu:Ne kadar daha ağlamayı düşünüyosun

Anlam veremeyerek etrafıma bakındım şaşırdığımı belli etmeden konuştum.

Beren:Anlamadım Batu ne demek istiyosun.

Batu:Diyorum ki etrafına bakınmana gerek yok çünkü arkandayım.

Söylediği cümleyle bankta yanımdaki yerini alması o kadar kısa sürmüştü ki şaşıramamamıştım bile.

Beren:Senin ne işin var burda?

Batu:Burası benim mekanım biliyosun dimi.Asıl senin ne işin var diye benim sormam lazımdı.

Beren:Benim mekanım falan ne alaka babanın mı park.

Sinirlenmiştim ancak bu sinirin aslında batuya olmadığını biliyordum.

Batu:Pekala biraz sinirliyiz sanırım noldu konuşmak ister misin geldiğimden beridir de ağlıyordun zaten.

Beren:Bişey yok eve gidiyodum ben zaten sana iyi oturmalar diyip bir anda ayağa kalktım.

Batu:Beren bak ne oldu bilmiyorum ama sinirini benden çıkarma lütfen gel otur şöyle yada ben seni eve bırakayım konuşalım olur mu?

Beren:Hepiniz aynısınız tamam mı istemiyorum hiçbirinizi dedim ve batuyu arkamda bırakıp hızlıca eve doğru yürümeye başladım.

Batuya haksızlık ettiğimin farkındaydım ama şuan bunu düşünmek istemiyordum.
Eve girmek üzereyken sakinleşmeye çalıştım ve ağladığım ne kadar belli de olsa belli olmaması için biraz uğraştım ve kapıyı çaldım.Kapı açıldığında eymen abiyi görmeyi beklemiyordum.

Beren:Eymen abi?

Eymen:Hoşgeldin berencim baran enesle olduğunu söyleyince bende size geliyim dedim gel gir içeri.

Anladığımı belli etmek için kafamı salladım ve içeri girdim.Abim koltukta hafif uzanmış bir şekilde oyun oynuyordu eymen abi de diğer koltuğa uzanıp oyuna tekrardan dahil oldu.

Baran:Aaa beren hoşgeldin dedi yüzüme bile bakmadan.

Beren:Hoşbulduk abi.Hiç rahatınızı bozmayın ben sana bişey sorup odama çıkıcam.

Abim oyundan başını kaldırıp sonunda yüzüme baktı ve oturduğu yerde dikleşti.

Baran:Hayırdır bir şey mi oldu.Sen iyi misin ağlamış gibisin enes bir şey mi yaptı.

Beren:Abi bi sakin ol bişey yok ben sadece annemlere gidicektik ya ben erken gidebilir miyim diyecektim.