25. Bölüm

24. Kriz ve Kıskanç

Z. Nesa
z.nesa_

17.02.2025

Helüü, ben geldim :)

Nasılsınız ballarım?

Lütfen oy verip ve lütfen satır arası yorum yaparak bölümü bitirmeyi hedefler misinizz?

Keyifli okumalar.

...

Kalp bir söze kırılır, bir söze iyileşirdi. Taştan duvar örerdi insan kırılmasın diye.

"Ne?" Poyraz abim geçen dakikaların ardından konuşmuştu. Sinirle saçlarımı geriye attım.

"Söylesene!" deyip omzuna dokundum. "Yaram olduğunu bilseydin yara açmayacak mıydın abi?" dedim ve güldüm. "Yaram olup olmamasına mı bağlıydı beni kırman?" deyince gözlerini sıkıca kapattı.

"Okyanus, mesele o değil!" deyip gözlerini açtı. Bana olan bakışları üzüntüden dolu, sinirden kırmızıydı.

"Ne peki mesele?" deyip kendimi gösterdim. "Yaralarımı sana göstermemiş olmam mı?" dedim. Kapının açılma sesi gelince salona anne ve babam girdi.

"Ne oluyor çocuklar?" annem endişeli sesiyle bize dönünce Fatih abim durdurdu.

"Yüzleşiyorlar anne, bekleyin. Şimdi karışmayalım." naif sesi derin nefes almama sebep oldu.

"NİYE KONUŞMUYORSUN?" dedim gözlerim yaşlardan dolayı bulanık görürken.

"APTAL KAFAMI SİKEYİM TAMAM MI!" deyip saçlarını sertçe çekti. "SENİN KALBİNİ KIRAN KARAKTERİME SOKAYIM OKYANUS!" dedi ve yutkundu. Gözleri yaşlarla dolarken elini göğsüne vurdu. "Bana güvenmemeni sağlayan, sana kötü imalarda bulunan dilimi keseyim!" bana doğru ilerledi. "Benden yaralarını saklayan kızın kalbini kıran dilimi keseyim!"

Gözlerimi silip yeniden baktım ona. Gözlerim arasında mekik dokudu gözleri.

"Başkasından öğrenmeseydim Okyanus, yaralarını niye ailenden başkası öğreniyor da söylüyor?" sesi çok otoriterdi.

"Kardeşinle ilgilenseydin öğrenirdin abi!" deyip üstümdeki hırkayı çıkarttım. "Yakup abim kriz geçirdiğim gün gördü." dedim ve Deniz'e baktım. "İkizim, ben bu yaraların acısını çektiğim ilk andan beri biliyordu!" tekrar Poyraz abime döndüm. "Sende eksik kalma onlardan," tişörtümün kollarını sıyırıp bileklerimi iyice sildim.

"Bak," dedim sadece. Sol bileğimi gösterdim herkese. "Bu bileğimde 4 dikiş var." sağ bileğime geçtim. "Bunda 3 dikiş."

Annem eliyle ağzını kapatıp ağlayarak baktı bana. Kimseden çekinmeyip tişörtümü çıkarttım.

"Bak," deyip sol köprücük kemiğimin altındaki dikiş izini gösterdim. "Burada kaç dikiş var bilmiyorum." deyip ağladım yeniden.

Deniz ayakta duramayıp dizlerinin üstüne çöktü. Gözlerini kapatıp bakmamaya çalıştı.

"Neden?" dedi Poyraz abim sadece.

Neden yaptın bunu kendine?

"Ben değil abi," dedim sehpanın üstüne oturunca. "O evde suçların cezası ölümdü." dediğimde babam küfür etti sessizce. "Ama ben ölmeyi seçmedim hiç birinde." bileklerimi okşayıp abime baktım.

"Onlar mı yaptı?" dedi Fatih öfkeden kızarmış bir halde.

"Evet ama biliyor musun abi bu eve geldiğimde çoğunuz bana karşı cephe almanıza rağmen ben iyileşiyordum." deyip omuz silktim. "Yine iyileşmeye devam edeceğim çünkü ben ölmeyi istemedim." dediğimde Deniz derin bir nefes aldı. Poyraz abim yanıma gelip sıkıca sarıldı. Öyle sarıldı ki tüm kötüler bu gardı yıkıp bana ulaşamazdı.

"Özür dilerim abi, bir anda patladım sana karşı." deyip omzunu öptüm. "Yoksa ben seni affettim tamam mı?" deyip hıçkırarak ağlamaya başladım. Bacaklarım beni taşımayınca yere çöktüm, abimde benimle birlikte çöktü.

"Kardeşim." dedi en naif sesiyle. Seviyordu beni biliyorum.

"Abi," dedim fısıldayarak. Seviyordum ki onu, hepsini.

"Abim, ağlama." gözyaşlarımı sildi ve yeniden sarıldı.

"Abi. Abi, çok canım acıyor abi." dedim boynumu elimle sıkarken.

"Okyanus," Poyraz abim elimi boynumdan çekmeye çalışırken bir şeyler diyordu, duyuyordum ama anlamıyordum. "Bırak boynunu, hadi güzelim." deyip Yakup abime döndü. "Kriz geçiriyor, ambulans çağırın!" dedi ve saçlarımı yüzümden çekti.

"Nefes... alamıyorum," deyip öksürmeye çalıştım.

Bağırmak, ağlamak ve üzülmek ağır gelmişti bana. Oksijen almak iyi gelecekti. Kendim nefes alamıyordum.

Birisi beni kucağına alıp bir yere götürürken gözlerim kapandı ve kendimi bir boşluğa bıraktım.

***

"Çok ağır geldi," birisi konuştu.

"Evet, bir anda yüklendi kendisine." gelen yanıtla kulaklarıma ritim sesi doldu.

Kalp atış ritmi.

Gözlerimi yavaş yavaş açıp ışığa alıştırmaya çalışırken ağzıma takılı olan maskeyi çıkarmak istedim.

"Dur dur, dur çıkartma. İyi misin abim?" dedi Poyraz sağ tarafımdan bana doğru eğilirken. Gözlerimle onayladım onu. Deniz de sol tarafımdan eğilip bana baktı sessizce.

"İyi tabii ya, Hanzadelere bir şey olduğu nerede görülmüş!" deyince gözlerimi irice açtım ve kafamla onayladım. Kısıkça güldü.

"Maskeyi çıkartın!" dedim boğuk sesle.

"Bekle, doktora soralım." Yakup abim konuşunca göz devirdim.

"Ya, nefes alabiliyorum. Ne doktoru?" deyip çektim çıkardım maskeyi.

Terleyen yüzümü silip gözlerimi insanların yüzünde gezdirdim.

"Nasıl aldılar sizi buraya, yasak değil mi?" dedim saçlarımı geri iterken. Ali abi güldü.

"Hastane bizim olunca tabii," vay be dercesine dudak büzdüm.

"Zenginlik işte aga." derken buldum kendimi. Poyraz abim bana doğru eğildi yeniden.

"Sende zenginsin güzelim." deyince güldüm.

"Doğru diyorsun yahuşuhlu," deyip yanağını öptüm. Annem gülerek yanıma geldi.

"Annem, iyisin değil mi?" yanağıma koyduğu elini öpüp tuttum.

"İyiyim anne, korkma." deyip gülümsedim. Annem derin bir nefes alıp yatağın kenarına oturunca babam saçımı okşadı.

"Artık üzülmek yok kim seni üzerse onun sülalesini üzeceğim!" sert sesiyle konuşunca kıkırdadım.

"Aslan babam!" deyip elimi yumruk yapıp havaya kaldırdım. Alparslan abim ayak ucuma oturup bacağımı okşadı.

"İyi misin güzelim?" ellerinden bile endişesini hissetmiştim. Bu kalbimi yumuşacık yaptı.

"İyiyim abi, iyiyim. Merak etmeyin." deyip elini tuttum. Diğerleri de karşıdaki duvara yaslanıp duruyordu.

Kapı çalınıp içeri biri girince dikkatlice giren kişiye baktım. Geçen gün gelen doktor gelmişti akrabaydı ama kim olduğunu hatırlamıyordum.

İsmi rüzgâr çeşitiydi.

"Nasılsın Okyanus?" deyip monitörden kalp ritmimi inceledi.

"İyiyim rüzgâr çeşiti." dediğin gibi herkes gülmeye başladı.

"Adım var benim küçük Hanzade!" deyip göz kırptı.

"Hatırlamıyorum." dediğimde daha çok güldüler.

"Lodos." deyip dosyaya bir şeyler yazdı. "Kriz anları çok önemli, tek kaldığı anda kriz geçirirse işimiz zorlaşır. Dikkatli olmalıyız." deyip bana döndü. "Sana da söylüyorum Okyanus koşmak, sigara tüketmek ve stres içeren alanlarda bulunmak yok." dediğinde kafamı sallayarak onayladım.

"O zaman ben okula gitmeyeyim." deyip anneme baktım. "Çünkü beni strese sokan alan orası." dediğimde Deniz göz devirdi.

"Beni tek bırakamazsın." deyip elimi sıkıca tuttu.

"Velet." deyip saçını hafifçe çektim.

Doktor odadan çıkmadan önce bu akşam burada kalmam gerektiğini söyleyince annem ve Yakup abim eve gidip pijama getirmişti.

Abi tayfasını zar zor eve gönderince biraz uyumak için kafamı yastığıma koydum.

***

"Biraz uyuyacağım dedim, saatler geçmiş." deyip serumun katlanan kablosunu düzelttim.

"Ne güzel işte annecim, dinlenmiş oldun." deyip saçımı öpünce tebessüm ettim.

Hasta yemeği gelince karnımı doyurup televizyondam bir şeyler izledim. Annemde o sırada şirket işleriyle uğraşmıştı.

Gece geç saat olunca bizimkilerle konuşmuştuk.

Hanzadeler

Fetihler Sultanı: Okyanus

Fetihler Sultanı: Abim

Fetihler Sultanı: Küçük bebeğim

Üç Harf Abi: Sus keltoş

Fetihler Sultanı: Nerem kel?

Fetihler Sultanı: Sen kendine bak

Fetihler Sultanı: Gargamel burun!

Üç Harf Abi: HOŞT

Siz: Ayıp

1/2: Ayıp burda olmaz ikizcim

Siz: Sapık

Fetihler Sultanı: Okyanusun tepkiler müqo

Siz: Tabi ki

Dermanalp: Gençler sessiz

Siz: Askiim

Siz: Napıyoon

Psikopat Poyraz: LAN

Mafyatik Yakup: İnsan beşer şaşar

Siz: Ne dion?

1/2: ALDATMAM DEDİN ALDATTIN

Siz: Sapıklarla konuşmuyorum

Fetihler Sultanı: Alp daha sapık

Dermanalp: :D

Siz: BEN GÖRMEDİM

Siz: NERDEE

Üç Harf Abi: Allahım sabır

Fetihler Sultanı: Bana da

1/2: Bana da

Psikopat Poyraz: Bana da

Mafyatik Yakup: En önce bana

Babamm: Kıskanmayın nambır 1,2,3,4,5 ve 6

Annemm: İsimleri var hayatım

Babamm: Hatırlamıyorum

Siz: ...

Siz: Kırdı

Siz: Ama beni değil hahaha

Psikopat Poyraz: Gelirim yanına

Siz: Gelll

Siz: Sarılayım

Psikopat Poyraz: Eridim

1/2: Elendin çık!

Psikopat Poyraz: Kes

Siz: Ben uyuyorum ya susun

Siz: İyi geceler gençlerr

Herkes iyi geceler yazınca telefonumu şarja takıp yeniden uyumak için gözlerimi kapattım.

Bölüm sonu.

Fazla uzatmaya gerek yok ahahaha.

Şimdi kısacık bir duyuru yapıp gideceğim. Bildiğiniz üzere bölümleri haftada bir atıyorum, elimden geldiğince.. Ancak bu süreçte yorum ve oy sayısı gerçekten yükselmiyor denecek kadar az oluyor. Yorum yapıp oy verir misiniz canlar?

Düşüncelerr?

İnstagram: z.nesa_

Tiktok: z.nesa_

Bölüm : 17.02.2025 17:22 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...