16. Bölüm

16.BÖLÜM

3. VE 4. SENE

İnci babasıyla yaşadığı olumsuz durumlardan ve Alaz ayrılığı ile baş etmekten işlerini bocalamıştır. Tüm çabasıyla işlerine zar zor dönmüş sıkı bir şekilde aralıksız çalışmıştır. Bu süreçte Alaz sürekli aklına gelmiştir.

İnci;

Çalışamadığım günleri telafi edebilmek adına duraklamadan saatlerce, günlerce çalıştım. Hatta haftalarca bile çalışmaya okeydim, İnsan kendine uğraş bulunca aklındakilerden olup bitenlerden uzaklaşır unutur ben robotum herhalde birşeylerle uğraşınca unutamıyorum birşeylerle uğraşmayınca hiç unutamıyorum. Sık sık geliyor aklıma sık sıkta ne ki doğrusu çıkmıyor aklımdan unutmaya çalışıyorum olmuyor hayatımda ilk defa bu denli birini sevdim aman diyorum çekti gitti zaten unut artık bırak; gerçekleri söyleyecek olursam yokluğuna alışmak istemiyorum korkuyorum ya hayatıma birisi girerse ya Alaz’dan başkasına aşık olursam tedirgin ediyor bu düşünce beni, ya başkasını seversem başkasına ait olursam kendimi affetmem bir tek Alaz’ı sevebilirsin yanlızca ona ait olabilirsin sen Alaz’ın İnci’si olarak kalabilirsin kimseye Alaz kadar bağlanıp aşık olamazsın İnci sen bu değilsin yapamazsın bunuu.

Kısacası bu tarz kaygılarla yaşamaya başladım Alaz sonrası yaşadıklarım yetmiyormuş gibi bir de ayrılınca sürüklendim başkasına aşık olmamak mümkün müydü ben başarabilir miydim Alaz ile bir daha olamayacağımızı biliyorum hayat yalnız geçer miydi hem Alaz’ın olarak kalmak istiyorum hem olamayacağız düşünceleri yüzünden başkasıyla olma ihtimali yükseliyor kafamda derin bir offf çekip dinlenmeye ihtiyacım olduğunu anladım ama çalışmam gerekliydi tatile saklayacağım dinlenmeyi, Alaz’ı umursamayıp işime döndüm.

Çok özlüyordum Alaz’ı özlemekten ne anlatacak bir sözüm kaldı ne alacak nefesim sadece yanımda olmasını bana iyi gelmesini isterdim

Babamın bana yaptıklarını bilmiyordu bilse ne tepki verirdi düşünemiyordum ama babamdan beni uzak tutacağına hep ona karşı koruyup kollayacağına eminim ben Alaz iyiliğimi ister mutlu olsam yeterdi ona bu ana kadar bir tek Alaz’layken mutlu oldum geldi hayatıma girdi ve gitti mutluluğumda onunla beraber gitti bitti.

Barınağa gelen bir müşteri “gözlerin ne kadar güzel nerelisin sen” diye sordu.

-İnci: “içimden” yaralıyım

Cevap vermek yerine gülümsedim ve lavaboya gittim

-İnci: İyi değilim iyi değilim benn

Sırtımdaki yaralar sızlamaya başladı

Yere çöktüm gözlerimden akan yaşlara teslim oldum

Aşkım benim acım mı olmuştu ben çok sevdiğimden mi bu kadar inciniyordum.

Ben ölüyüm yaşayan ama yaşadığının farkında olmayan bir ölüyüm

Alaz;

Çok farklıydı onsuzluk yaşadıklarımız film şeridi gibi geçerken gözümün önünden İnci’yi nasıl unutacaktım. Her gece başımı yastığa koyduğumda rüyalarıma giren tek kişiyi nasıl unutacaktım, bir umudum olmalı mıydı ben hayatta ilk defa umudumu kaybettim her şeyde her zaman bir umudum vardı ilk defa kaybettim. Adeta hissediyordum İnci’nin acıdan kıvrandığını onu böyle acılar içerisinde bırakmak istemezdim mecbur kaldım onun iyiliği için buna mecbur kaldım. Katilin oğluyum babam dayını öldürdü diyerek hayatını mahvedemezdim çok yalvardı o yalvarışı gözlerimden gitmiyor diz çökmesi gözlerinden akan yaşlar ağzından çıkan yapma sözleri dayanamadım ben kendimi orda bıraktım yaşayamıyorum İnci sen bana ne yaptın ben senden vazgeçemiyorum ve sana söz veriyorum asla bir başkasıyla olmayacağım asla hayatıma başkası girmeyecek ölene kadar uzaktan da olsa seni seveceğim İnci’mmm seni çok seviyorum, seni çok seviyorummm gözlerinden yaş akıttığım için pişmanım, yurt dışına kaçıp geldiğim içinse senden özür dilerim aynı yerde gözlerine baka baka kalamazdım daha fazla hem sana hem bana daha fazla acı çektirirdi ikimiz içinde en doğrusunu yaptım sende biliyorsun

-Alaz: Kaderime sıçayım, Baba senden nefret ediyorum!

İnci;

Yüzümü yıkayıp saçlarımı geriye attım kendime geldim işe yansıtamazdım daha çok çalışmam gerekliydi işimin başına döndüm.

Bu senenin en güzel yanı Gece’den gelen hamilelik haberi oldu evlendikten 4 yıl sonra bir bebeği olacaktı.

Gece;

Kaç gündür mide bulantısından içim dışıma çıktı Uzay benim için telaşlanmaya başladı ufak bir üşütmedir diyerek geçtim en sonunda Uzay’ın ısrarlarına dayanmayıp doktora gittim. Doktor 2 haftalık hamile olduğumu söyledi. Ben anne mi oluyordum Uzay’da baba mı olacaktı yaşadığım heyecanın tarifi yok bir duygulandım doktorun yanında haberi alınca gözlerim doldu benim bir bebeğim olacaktı.

Hastaneden nasıl çıktığımı anlatamam güle oynaya gidiyorum Uzay’a nasıl söyleyecektim düşüp bayılmasından korkuyorum her zaman olduğu gibi

-Gece: İlk kızlara mı söylesem, evet evet kızlara söyleyeyim

Telefonumu çıkarıp kızlarla olan ortak grubumuza mesaj attım

“Kızlar iş çıkışı sahil kenarındaki oturma alanlarına gelin size çok önemli bir şey anlatmam lazım”

Kızları beklerken gördüğüm bebek mağazalarının hepsine daldım şuan almasam da bakmak hoşuma gitmişti minnacık şeyler vardı hepsi çok küçüktü bir ayakkabı buldum elime sığıyor benim bebeğimin ayaklarıda elim kadar mı olacaktı. Beşiklerin hepsi on numaraydı Uzay yandın herşeyden almak zorundasın ama banane bizim çocuğumuzun olmasın mı birazcık hormonel duygularımı kullanarak Uzay’a aldırcaktım bunları hihihih.

Kızlar mesaj atınca hemen buluşma yerine gittim

-Gece: Siz sormadan ben söyleyeceğim içimde tutamıyorum Kızlar ben anne oluyorum

-Mavi: Ben hala mı oluyorum

-İnci: Şaka yapıyorsunnn

-Gece: Çok ciddiyim

-İnci: Yiiaa

“kızlar hamile olduğumu öğrenince duygusal bir sarılma gerçekleşti”

-İnci: Ben teyzesi sayılırım dimii

-Gece: Evett sayılmazsın teyzesisin, çok şanslı sizin gibi bir halası bir teyzesi var

-Mavi: Uzaya söyledin mi

-Gece: Yeni öğrendim nasıl söyleyeceğim Uzay’a

-İnci: Pat diye söyle bize söylediğin gibi bir şey olmaz

-Mavi: En fazla inme iner

-İnci: Mavi kızı korkutma

-Gece: 2 haftalık hamileymişim daha fasülye kadarrr

-İnci: Çok minikk

-Mavi: Ben çok duygulandım

-Gece: Sakın ağlama beni de ağlatırsın

-Mavi: Tamam ağlamamaya çalışıcam

2 SAAT SONRA

Gece;

Kızlardan aldığım cesaret ve özgüvenimle Uzay’ın karşısına geçtim

-Uzay: Söyle birtanem seni dinliyorum

-Gece: Uzay uzatmayacağım baba oluyorsun

Uzay’a jeton düşemedi

-Uzay: Nasıl yani ya baba oluyorum derken

-Gece: Ben hamileyim bizin bebeğimiz olucak

-Uzay: Bizim bebeğimiz mi oluyorrr Gece

“Gece’yi kucaklar ordan oraya savurur”

-Gece: Aşkım Uzay dur aağğaaa

-Uzay: Şey pardon kaldırmamam gerekiyordu dimi seni sen otur Gece

-Gece: İlk dakikadan başladık

-Uzay: Babaaaa oluyorummm

Gece;

Uzay’ın mutluluktan çatıya çıktığını görene kadar hiç gülesim yoktu kafamı bir kaldırdım Uzay yok dışarıdan sesi geliyor ne ara çıktıysa sonra çatıda olduğunu farkettim Ay bir gülme aldı ben de mi çıksam yanı

na haykırır sevincimi atardım.

Benim için 9 aylık macera başlıyordu.