"Adınızı anamayan bir kadından nasıl bir umudunuz olabilir?" Dedi kadın savunma kalelerini sağlam tutarak.

Düşündü adam, şu hayatta kaç kişi sevdiği adını ağzına alamıyor diye kahrolmuştur... Belki de hiç...

Adı umrunda mıydı ki Cihan'ın...

Zelfi söylemedikçe adın ne kıymeti vardı?

Çikolata kahvesi gözlere dikti gözlerini,

"Cihan diyemezsen tekrar koy adımı... Sen ne anarsan ben o olurum Zelfi... Sen her Cihan deyişinde 'Cihan güzeli...' diyemeyeceksem adımın ne önemi var."

Cihan güzeli... Cihanın en güzeli...

Cihan'ın güzeli olmayacaksa, Cihan olmak da boşaydı işte...

Darmadumandı Zelfi...

Böyle sevmek olur muydu?

Bu neyin ödülü?

Bu ödüle layık bulunmamak neyin cezasıydı?