Tanıtım

Benimle birlikte bu yolculuğuma hoş geldiniz. Umarım beraber uzun bi yolculuğumuz olur.

Bu bölüm gelecekten ufak bi kesit olacak. Kitabın nasıl ilerleyeceğini belirlemiyor. Bu bölüm bi kaç ay sonrasında yaşanacak bi olayın ufak bi kesiti. Sadece dram yazmayacağımı aksine bu kitapta eğleneceğinizi söylemek isterim.

Şimdiden iyi okumalar. :)

Buraya başlama tarihinizi yazın lütfen, bakalım kim ne zaman dahil olmuş yolculuğumuza.

“Saçmalama Gökçe bırak şu elimdekini!”

“Hayır Barlas bırakmayacağım. Benim yüzümden yeterince zarar gördünüz. Daha fazlasına izin veremem.”

“Saçmalama Gökçe senin hiç bir suçun yok!Hepsi o manyak herifin suçu.”

“Hayır Barlas her şey benim yüzümden oldu. Eğer ben olmasaydım bunlar başınıza gelmeyecekti. Her şeyin sorumlusu benim.”

“Hayır Gökçe seninle hiçbir alakası yok.”

“Evet Gökçe senin bi suçun yok”

“Aynen, sen nerden bilebilirdin ki? Hadi bırak şu elindekini.”

“Evet Gökçe senin suçun yok, hem sende böyle olmasını istemezdin.”

“Gökçe hadi güzelim bırak şu elindekini lütfen. Hem biz sen olmadan ne yaparız ha. Hadi, bırak şunu.”

Bütün arkadaşlarım önümde resmen elimdeki soğuk metal şeyi bırakmam için yalvarıyorlardı. Bense öylece onları dinliyordum. Bende çok isterdim onlarla bu lanet yerden beraber çıkabilmeyi ama maalasef burada birini bırakmak zorundaydık yada hepimiz burada öylece ölmeyi bekleyecektik.

Bütün bunlara ben sebep olmuşken arkadaşlarımın canını hiçe sayamazdım. Eğer birini burada bırakacaksak o kişi ben olmalıydım.

Daha fazla kimseyi bu lanet oyuna dahil etmeyeceğim. Ona istediğini vereceğim. En azından gittiğim yerde yalnız olmayacağım.

“Bakın son kez söylüyorum lütfen zorluk çıkarmayın. Bu oyuna benim yüzümden başladık ve şimdi yine ben bitireceğim.”

“SANA SAÇMALAMAYI BIRAK DEDİM!SAÇMALAMA YA, SAÇMALAMA. BIRAK ŞU ELİNDEKİNİ. NAPICAKSIN HA HERKESİN GÖZÜNÜN İÇİNE BAKA BAKA KAFANA MI SIKACAKSIN?” diye bağırmaya başladı sevdiğim adam.

Ama yapacak bişey yok tek yol bu. Son çarem bu.

“Hayır” dedim. “Kafama değil buraya sıkacağım.” diyerek kalbime getirdim kafamda dayalı olan silahı.

“Eğer kafama sıkarsam, sen kalbimde kalırsın. Orada hapis olursun. Bunu sana yapamam. O yüzden parçalayarak da olsa seni oradan çıkaracağım. Seni ölmüş bi kadına hapis etmeyeceğim.” diyerek tetiğe getirdim parmağımı.

“Hayır, hayır, hayır. Yapmayacaksın. Lütfen bırak şu elindekini lütfen. Bak ben sensiz yapamam. Yalvarırım bırak lütfen. Yapma bunu kendine. Yapma bunu bize, yarım bırakma bizi.”

“Üzgünüm”

( Ve silah sesi bütün odayı doldurdu. Tek el ateş edildi. Tek bir mermi bir bedende yer edindi.)

🦋

Merhaba.

İlk kitabımla karşınızdayım umarım beğenirsiniz

Tekrardan hatırlatmak isterim bu bölüm sadece ilerki bölümden bir kesit o kadar :)

Bu bölümü okuyum kitabın mutsuz sonla biteceğini düşünmeyin lütfen. İlk kitabımı mutsuz sonla bitirmeyi düşünmüyorum.

Sizce neler olacak, nasıl ilerliyecek kitap biraz düşüncelerinizi alıyım. İlerde okuyup güleriz.🤭

O zaman yorumlarda buluşmak dileğiyle.

Kendinize iyi bakın kelebeklerim 🦋