12.Bölüm Yeni Kral

Ancak savaşın sona ermesi, krallığın yeni bir döneme ihtiyacı olduğunu işaret ediyordu. Kadim Konsey yeniden toplandı. Tunari kavmi, kaybettiklerinin yasını tuttuğundan, Tun’un hayatta kalan çocukları konseye katılmamayı seçti. Ama geri kalanlar, tarihin akışını değiştirecek bir karar için oradaydı.

Konseyde, Aazbarga, Han, Thelen ve Baş Althiir olan Thalassir bir araya geldiler. Önlerinde duran görev, diyarın yeni kralını seçmekti.

Thelen, konuşmak için öne çıktı. Sesi, adaletin ve sadakatin yankısıydı:

“Babamız Duräl’ın intikamını aldı, bu tahta layık olduğunu kanıtladı bu sebeple ağabeyim Han’ın kral olması gerektiğine inanıyorum.”

Han, kardeşine minnettarlıkla baktı. Ancak gözleri, hemen ardından bilge kardeşi Aazbarga’ya döndü:

“Eğer ağabeyim Aazbarga bu tahta aday olursa, ona tabi olacağımı ilan ederim. Diyarın en bilgesi odur.”

Tüm gözler, sessizce dinleyen Aazbarga’ya çevrildi. Ancak Aazbarga, gözlerini yavaşça Althiirlerin lideri olan Thalassir’e çevirdi. Sesi ağır ve derindi, sanki Zin’in köklerinden yükselen bir yankı gibiydi:

“Tanrı İn ne buyuruyor, Thalassir? Yazgımız ne olacak?”

Thalassir, gözlerini ufka dikti. Kadim bilgeliği ve Zin’in yankılarıyla konuştu:

“Tanrı İn, yazgıyı yazmıştır. Olacak olan, onun iradesidir. Olacak olan, onun isteğidir. Olacak olan zaten olmuştur.”

Aazbarga bir süre sessiz kaldı. İçinde taşıdığı bilgelik, tahtın yükünün kendisine uygun olmadığını söylüyordu. Yavaşça başını kaldırdı ve konuştu:

“Tahtı istemiyorum. Diyarın kralı kardeşim Han olmalıdır. Bu yük onun cesareti ve adaletiyle taşınacaktır.”

Han, bu sözlerle hüzünle karışık bir onur duydu. Ancak hemen ardından konuştu:

“Eğer bu tahta oturmam gerekiyorsa, bunu yalnız yapamam. Abim Aazbarga, benim baş danışmanım ve vekil kralım olmalıdır. Diyarın geleceği, onun bilgeliğiyle şekillenmelidir.”

Ve böylece Kadim Konsey’in kararı mühürlendi. Zin’in yeni kralı Han oldu, ancak tahtın gölgesinde bir bilgelik meşalesi olarak Aazbarga, baş danışman ve vekil kral olarak yer aldı.

Bu karar, yalnızca bir krallığın değil, diyarın geleceğinin yazıldığı anlardan biriydi. Thalassir’in dediği gibi, Tanrı İn yazgıyı yazmıştı ve yazılan ne ise o olacaktı. Zin’in toprakları artık barışın ve bilgelik hükümranlığının yeni bir çağına adım atıyordu.