5.Bölüm🔥Gerçeğin acı yüzü 🔥

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

İyide olsa kötüde olsa yorumlarınızı yapın lütfen .

İyi okumalar

🔯🔯🔯🔯🔯

O olanlardan sonra daha fazla konuşmadık ve beni evime getirip alevler içinde kaybolup cehenneme gitti .

Neden bana öyle dedi acaba 'Bana kanımı vereceksin!' Bu ne demekti?

Hayır , düşüncelerim ve aklım şuan burada değiller onlarda gitti buna kafa mı dayanır?

Aklım almıyor yani ben ona nasıl hangi yolla kanımı vereceğim damarlarımda akan bana ait değil mi?

" Derin nefes al ve hiçbir şey olmamış gibi davran ki bir şey anlamasınlar yoksa sorguya tutarlar ." Peki ne diyeceğim çok merak etmişlerdir.

Of ! Ardı ardına soru soracaklar 'neredeydin kiminleydin , sana demedik mi 00.00'dan önce evde olacaksın ha caroline!' Aynı şekilde söyleyecekler eminim çünkü ezberledim.

Oh!

Üstümü başımı toparlayıp kapıyı tıkladım " tık -tık-tık " Evet sesler gelmeye başladı.

Annem diye düşünüyorum çünkü topuklu sesi geliyor.

Mezarımı şimdiden hazırlayın çünkü beni gömecek.

Acilen bir yalan bulmam lazım ne uyduracağım "Ona benimle olduğunu söyle eminim inanır yada ben geleyim iyi fikir ."

Yine kafamın içindesin hem bunların hepsi senin yüzünden oldu. Aileme yalan söylemem tamamen senin suçun İBLİS!

" Kalbimi kırıyorsun ama iblis falan böyle olmuyor ."

" Kes artık sesini !"

"HA-ha -ha!" Korkunç kahkahaları beynim duvarlarında kendini tekrarlıyordu.

" Bana laf yetiştireceğine kapıya bak!"

Eyvah ! Kapı yavaşça açılıyor ve kapı açıldı .

"Anne ,yemin ederim haber verecektim. Ama unuttum lütfen kızma ilk önce bi dinle sonra ne söylersen söyle." Dedim Dizlerimin üstüne çöküp hepsini bi solukta söyledim annem de 'napıyor bu' diye bakıyordu.

Şimdi sorsa neredeydin diye ne cevap vereceğim mal gibi bakacağım yüzüne.

Of ! Yalanda söyleyemem anlar yüzümden.

Bana doğru eğilip ellerimden tutup ayağa kaldırdı .

" caroline sakin ol ! Gel , seninle konuşmamız gereken önemli bi konu var ." Dedi sesinde bir şey vardı kelimelerine yansıyordu. Bende tamam anlamında kafamı salladım ve elimden tutup içeri girdik .

Babam dalgın bir halde karşıya bakıyor benimle konuşucaklarsa önemli bir konuşma olmalı. Salona geldik annem ve babam yan yana bende onların karşılarına oturdum. İkisi tedirgin gözlerle birbirlerine bakıyor .

Sessizliği bozup " Ee! Hadi ne konuşacaksınız? Anlatın bakışmayla anlaşamayız. " Dedim biraz şaka yapmak istedim ama sanırım yeri değildi.

Sessiz olup konuşmalarını bekledim.

Lafa ilk giren babam oldu " caroline, biliyorsun sana çok değer veriyoruz seni kız kardeşinden ayırt etmiyoruz. " Dedi her cümlesinde onaylamak adına kafamı salladım.

"Bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum yani bize inanır mısın..." sözünü kesip,

"İnanırım niye inanmayayım ." Dedim ikisinin gözünde de ' nasıl anlatacağız ' sorusu vardı.

Annem lafa girdi .

"Hayatım en iyisi ona her şeyi en baştan anlatalım böylesi daha iyi olacak." Dedi annem yüzünde bir endişe vardı. Derin bi iç çekip ilk önce annem konuşmaya başladı.

" Sen daha çok küçük bir bebektin çok güzeldin masmavi gözlerin tatlı gülüşün ...insanlar sana bakmaya doyamıyordu tabi bizde öyle. "

Annemin konuşmasını babam devam devr aldı.

" kız kardeşin çok hastaydı ve Ölmek üzereydi ." Babam yutkundu kelimeler ağzından zorla çıkıyordu. Konuşurken resmen terliyordu .

Bir nefes alıp durdu ve konuşmasına devam etti.

" çok ciddi bir durumdu caroline. " ben ,anlamaz bir şekilde ,

" ne hastalığı vardı ki bu kadar ciddi? "

Dedim, babam

" çok nadir bir hastalık doktorlar bir çaresinin olmadığını söyledi. " babamın sesi Konuşurken titriyordu .

" peki siz ne yaptınız?" Dedim haklı olarak .

" çok zor durumda kalmıştık başka çaremiz yoktu onu çağırmaktan..."çaresiz bakışlarını yakaladım ve,

"Kimi çağırmaktan.."Dedim anlamazlıkla kaşlarımı çattım.

" şeytanı !" Dedi babam söylediği kelimeyle donup kaldım.

Ne ! Yani bildiğimiz şeytan mı çağırdılar!

Ben hâlâ donuk gözlerle onlara bakıyorum.

Ne diyeceklerini merakla bekliyorum.

" Gece yarısı onu çağırdık bi ritüelle aslında her zaman onun görevlendirdiği iblisler gelir ama bu sefer kendisi gelmişti."

Daha öncede mi çağırmışlardı?

Babamın konuşmasını annem devr aldı.

" ona 'kızımızın hayatını kurtarabilir misin ?' diye sorduk . "

Ne diyor bunlar böyle duyduklarıma inansım gelmiyordu.

" kızınızın yaşamasını sağlayabilirim onu iyileştirebilirim ama ..." annem duraksadı kelimeler boğazına dügümlenmişti . Biraz nefes alıp konuşmasına devam etti.

"Bize bi şart sundu ."

" Ne şartı peki, sizden ne istemişti? "

Dedim ,Pür dikkat onları dinliyorum.

"Seni istedi ." Dedi annem .

"Beni...beni mi istedi ! Neden ? " boğazıma düğümlenen kelimeler sesimi titremesine sebep olmuştu .

"Bilmiyoruz neden olduğunu, hiçbir şey söylemedi sadece kızınızın hayatı karşılığında seni istediğini söyledi."

Ne diyordu bunlar böyle ne saçmalıyordu . Anlayamıyorum hiçbir şey Anlayamıyorum .

" peki siz ne yaptınız?"

Dedim ağlamaklı gözlerle .

Ne söyleyeceklerini tahmin ediyordum ama onların ağzından duymam lazımdı.

Anneminde gözleri dolmuştu ama kendini tutuyordu. Ayağa kalkıp bahçeye çıkıp nefes aldı boğuluyor gibiydi ama ben ondan daha kötüydüm.

Gözlerimdeki yaşları tutuyordum ağlamamak için ama pek faydası olmuyordu .

Kendini toparlayıp yeniden karşıma oturdu ve konuşmasına kaldığı yerden devam etti .

"Seni ona vermek zorunda kaldık .

Ama ... ama yemin ederim başka çaremiz yoktu ona bi sürü şey sunduk ama hiçbirisini kabul etmedi sadece seni verirsek kızımızın hayatını kurtaracağını söyledi . Yemin ederim başka çaremiz yoktu ." Annem Dizlerinin üstüne çökmüş ayaklarımın önünde yalvarıyordu bana Ağlayarak.

Bense söylediklerinin şokuyla öylece duruyordum .

'Kızımızın hayatı'

Doğru aslında yaptıkları ben evlatlığım sonuçta tabiki de beni vereceklerdi.

Kızlarının hayatını kurtarmak için benim hayatımı mahvettiler .

Beni bi şeytana sattılar !

"Peki sonra noldu ?"titrek kelimelere ağlamam eşlik ediyordu.

Babam annemi tutup koltuğa oturttu.

Sakinleşmesi için bir şeyler söylüyordu.

'Kızımızın hayatını '

Aklımdan çıkaramıyorum söyledikleri cümleyi

Konuşmaya babam devam etti.

"Bi gece yarısı seni almaya geleceğini söyledi . Sonra elini kesip ağzına kanını damlattı ve alevler içinde kayboldu."

"Ama biz seni ona vermeyeceğiz Anlaşmayı bulup onu yok edeceğiz sana hiçbir şey yapmayacak."

" O bi şeytan! Bunun farkındasınız dimi? Hiçbir şekilde onunla baş edemezsiniz .

Belki de benim kaderim budur ."

Ağlayarak dökülüyordu kelimeler ağzımdan benim için hiçbir şey yapılmazdı benim kaderim buydu belki de bi şeytana satılmak .

Benim gibi aciz birisini ne için istemişti benimle ne yapacaktı kimdi bu ne istiyordu benden ?

" peki beni almaya ne zaman almaya gelecek?"

" bilmiyoruz sadece bi gece yarısı geleceğini söyledi ve gitti ."

Bir anda kafa dank! Etti!

Acaba bu beni cehenneme götüren miydi yoksa başka biri mi ? Öğrenmek için onlara soru yönelttim.

" kimdi bu nasıl birisiydi? "

"Esmer bi adamdı üstünde siyah palto vardı . Gözleri ateş kırmızısıydı ."

Acaba o muydu bilmiyorum ki adını bile bilmiyorum ki sadece şeytan olduğunu biliyorum . Hiç bu zamana kadar adını sormamıştım.

'Bana kanımı vereceksin.' Demişti oydu kesinlikle oydu ama hiçbir şey anlatmamıştı bana

Annemin ve babamın söylemesinin daha doğru olduğunu söylemişti .

Ah! Şuan kafam o kadar karışık ki ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum .

En iyisi biraz dolaşıp hava almaktı .Beynime oksijen gitmesi gerekti .

Onlara hiçbir şey söylemeden Çantamı alıp evden çıktım .

Annem Arkamdan sesleniyor ama onu hiç duymuyorum tek başıma kalıp bu olanları sindirmem lazımdı .

(1 saat sonra )

Vegasın sokaklarında dolaşıyorum yalnız normalde her zaman kalabalık olan sokak bugün çok ıssızdı kimsesizdi aynı benim gibi ilk defa bugün evlatlık olduğumu iliklerime kadar hissettim .

Her zaman onları gerçek annem ve babam gibi gördüm ama bugün üvey olduklarını anladım.

Keşke annem ve babam yanımda olsaydı sımsıkı sarılıp öpmek isterdim .

Ama maalesef bunlar sadece bir hayal .

Biraz daha yürüyüp banka oturdum .

Bi kaç insan vardı etrafta bi kaç tane araba başkada kimse yoktu.

Gözlerimi kapatıp ağaçların kokusunu çektim içine kuşların sesini dinledim .

Bana iyi gelen tek şeydi hayvanlar .

Onlarla konuşmak onları sevmek yaralarını sarmak ... onları insanlardan daha çok seviyorum.

" caroline nasılsın?" Bu seste ne be gözlerimi açtığımda yanımda bi adam oturuyordu. Hemen ayağa kalkıp ondan uzaklaştım.

" sakin ol sadece seninle konuşmak istiyorum ." Bu durakta yanıma gelen adam her şeyi öğrendi kesin beni öldürecek .

Kaç... kaç caroline kaç!

Ayaklarımı arkama vura vura koşmaya başladım.

Bi yandan da arkama bakıyorum geliyor mu diye ama orada değildi olduğum yerde durdum .

" burdayım caroline " " Hı! " dedim irkildim, tam önümde belirdi ne istiyordu benden bu adam ! Kimdi şeytan mı melek mi uzaylı mı?

" Hiçbirisi caroline ne olduğumu bilmek istiyorsan beni dinle ve kaçma!" Alaycı bakışlarını gözüme dikti.

O Üstüme geldikçe ben tedbirli adımlarımla geri geri gitmeye başladım ama ben gittikçe üstüme doğru geliyordu .

" Beni yoruyorsun ama böyle olmaz ki . " Yüzünde bir sinsi bir sırıtış ve Bam!

Alnıma dokunmasıyla yere yığıldım son gördüğüm şey ise yüzündeki sırıtıştı.

🔯🔯🔯🔯🔯