16. Bölüm

KAPANIŞ

Sevgili Okur,

Bu satırları okurken belki yüreğinizde bir sızı, belki gözlerinizde bir buğu var…
Hepimizin hayatına bir şekilde dokunmuş, belki hiç tanımadığımız ama tanımak istediğimiz insanlar girmiştir.
Hayat bazen bize en güzel duyguları en kısa anlarda yaşatır.
Tarık’ın hikâyesi, aslında bir aşk hikâyesinden çok daha fazlasıydı.
Bir öğretmen, bir yol gösterici, bir yıldızdı
Ve Gülcan...
Yalnız bir kadının, kayıplarla sınanmış ama yılmamış bir annenin, kendini yeniden var etmesinin adıdır.
Bu hikâyede aşk, sadece bir kavuşma arzusu değil, bir tamamlanma haliydi.
Çünkü bazı insanlar karşımıza çıkmak için değil, içimizi aydınlatmak için gelirler.
Ve bazı sevgiler, bir el tutuşuyla değil, bir yürek alışverişiyle büyür.
Gülcan’ın hikâyesi burada bitmedi.
Tıpkı sizin gibi onun da yürüdüğü yollar, yaşadığı sancılar, attığı her adım, yeni bir başlangıcın habercisi oldu.
Hayat devam etti…
Ama artık o, başka bir bilinçle yürüyordu:
Kendini tanımış, affetmiş, sevmiş ve teslim olmuş bir kadın olarak.
Sevginin, kayıpların, sabrın ve teslimiyetin harmanlandığı bu yolculukta sizin de kalbinize bir ışık düşmüşse, bu hikâye amacına ulaşmıştır.
Unutmayın…
Bazı insanlar yaşarken gider, bazılarıysa gittikten sonra kalır.
Tarık, gitse bile kalanlardan dı.
Ve bizler için bazı aşk hikâyeleri,
bir sonla değil, bir dua ile biter:
“Rabbim, kalbimizi sükûnetle terbiye edenlerden eylesin.”
Sevgiyle,
YAZAR
ZEHRA ARAT