Ayrılık?

2-3 ay sonra

"Günaydın baba" Güzel bi gündü."Anna seninle bir şey konuşmam lazım " Neden ki. Okulda mı bişey yapmıştım "Anna arkadaşlarını sevdiğini biliyorum ama benim işim yüzünden 1 hafta içinde taşınmamaız gerekiyor."

DEDİM " NE"

"Anna üzgünüm ama git eşyalarını topla." Dedi babam. "Baba olmaz,arkadaşlarımı bırakamam" onları gerçekten bırakmak istemiyordum. Özellikle yakışıklımı.

" Anna yeter artık okula git geldiğinde bunu konuşuruz."

Otobüs durağında beklemeye başladım ne kadar mutlu görünmeye çalışsamda Betty üzgün olduğumu fark etmişti. " Anna noldu sana yoksa Drew yüzünden mi eğer öyleyse parçalarım onu." Hayır tabiki eğer Drew olsaydı onu senden önce ben parçalardım. " Hayır ondan değil" "Babamın işi yüzünden tekrar taşınmak zorundayız ama ben sizi ve Drewi bırakamam"

O sırada nerdeyse inceğimiz durağı kaçırdığımız fark edince koşarak otobüsten indik ve sınıfa girdik.

Ders boştu. O yüzden Aria ile Betty ve Syra nın yanına gittik. Taşınma konusunu onlarla konuştuktan sonra hepimiz ağlamaya başladık. Tabikide en çok ağlayan ben olmuştum. Yüzümün her yeri kızarmıştı.

Teneffüste tuvalete doğru gitmeye karar verdim. Yolda Drew beni gördü ve koşarak yanıma geldi yakışıklımmm. "Anna noldu iyi misin, neden ağladın."

Olaylar nasıl gelişti bilmesem de bi anda Drewe sarıldım. Bi anda o da bana sarılıp sırtımdan pıt pıt yapmaya başladı. Çok güzel kokuyordu. Ama üstünde sigara kokusu da vardı.

En sonunda ondan ayrıldım. Eğer ayrılmasam kelebek sıçacaktım. Ağlamaklı bir şekilde " Neden sigara içiyorsun ki" diye sordum.

Cevap vermek istemediğim için konuyu değiştirip beni tuvalete götürdü. Elimi yüzümü güzelce yıkadıktan sonra onun yanına gittim

Birlikte bahçeye çıkıp bir banka oturduk. "Neden ağlıyordun" dedi. Olanları anlattım. Tam cevap vericekken zil çaldı ve yukarı çıktık.

Sıkıcı bir günün ardından eve geldiğimde babamın işe gitmeyip telefonla ilgilendiğini gördüm. Yanına gidip oturdum ve ne yaptığına baktım. Yaşadığımız şehirdeki bir emlakçı ile yazışıyordu " Neden emlakçı ile konuşuyorsun ki baba."dedim

"Drew beni aradı ve bir arkadaşının satmak için uğraştığı uygun fiyatlı küçük bir evi varmış. Adamın numarasını bana verdi. Bende onunla konuşuyorum. Büyük ihtimalle orda yanlız yaşayacaksın. Drew sana göz kulak olacağını söyledi. Bende seni arkadaşlarından ayrı bırakmak istemediğim için kabul ettim. Yarın bi bakmaya gidelim." Dedi.

DEDİM "NE"

Gerçekten yanlız mı yaşayacaktım. Hayatım boyunca babam benim yanımdaydı. Beni hiç yanlız bırakmamıştı. Drew bana nasıl bakcaktı ki. Arkadaşlarım yanlız bırakmak istemiyordum ama tek başımda yaşayamazdım.

"Senin arkadaşların ile de konuştum. Ellerinden geleni yapacaklarını söylediler. Yani endişelenmene gerek yok. Sana iyi bakacaklar."

Çok heyecanlanmıştım. Babam ciddi miydi yoksa dalga mı geçiyordu anlamamıştım ama yinede babama kocaman sarılıp milyon kere teşekkür ettim. Daha sonra gidip bizimkilere yazdım. Çok fazla teşekkür ettim. Aslında Drewe de teşekkür etmek istiyordum ama numarası bende yoktu.