15.Bölüm

Gözümü açmakta zorlanıyordum. Kirpiklerim sanki birbirine yapışmış gibiydi. Biraz uğraştan sonra biraz olsun gözümü açabilmiştim. Gözümü açtığım anda Berat ın sesini duydum

"UYANDI!"

diye bağırmıştı. Ne zamandır uyuyordumki ? Birde ben zehirlenmemiş miydim ? Ölmem lazımdı.

"Berat."

Diyebildim. Hemen yanıma doğru geldi ve ağlamaklı bir ses tonunda

"Bizi çok korkuttun be kızım ."

dedi. Ben kaç saattir uyuyordum ki. Hem diğerleri neredeydi?

"Berat diğerleri nerede?"

Berat bana baktı ve hafif bir gülümseme ile

"İkra abin ile Ece ye haber veriyor diğerleri ise sana yemek almaya gitti."

dedi. Abim gil burada değil miydi? Hemen sordum

"Abim gil nerede ki?"

Berat konuşmaya başladı

"Abin ve Ece -."

Demişti ki abim ve Ece odaya daldı. İkiside ağlayarak bana doğru koştu. Berat koşarak bana doğru geldiklerini görünce benden biraz uzaklaştı.

Benden uzaklaşmasının sebebi Ece ve Abimin bana bağlı olduklarını bilmesi idi.

1 -2 gün SONRA HASTANEDEN ÇIKIŞ.

Ece sanki bakıcımmış gibi bana bakıyordu ve en küçük bir öksürmemde 'birşey mi oldu,ne oldu? iyi misin' gibi sorular soruyordu.

Ece bu gün hastaneden çıkış günüm olmasına rağmen bana son bir kez hap vermeye çalışordu. Ben ise ona ne kadar karşı koymaya çalışsamda en sonunda zorla hapı bana içirdi.

"Ece bak iyiyim ben niye zorla ilaç veriyorsun ya?!"

Ece sırıtarak bana baktı ve

"Artık büyük ihtimalle hocalar bizi zorlayacak yani yine hasta olmanı istemiyorum canım"

Dedi . Ece neyden bahsediyordu bilmiyordum ama daha fazla konuşmak istemediğim için soru sormadım.

Kolej'e varınca

Esma homurdanarak odaya girdi ve İkra ile birbirlerine bakıp sözsüz konuşma yaptılar.

İkra büyük bir gülümseme ile yanıma geldi ve sesini kalınlaştırarak konuşmaya başladı

"Zeynep hanım bakıyorum da hastaneden ayrılmışsınız. Bu şerefi size ben söylemek isterim."

Boğazını temizleyerek söze devam etti.

"Akşam saat yedi de okulumuzun toplantı salonuna gelmeniz önemle rica olunur ! Ve şimdi lütfen hazırlanın çünkü dersimiz başlayacak."

Ben afallayarak bir İkra'ya bir Esma'ya baktım. Birden bir el omzuma dokundu ve ben çığlık atarak sıktığım elimi omzumdaki elin sahibine geçirdim ve hızlıca arkamı döndüm.

Benim verdiğim tepkilere gülen üç kız ve bir elime bir bana bakan Cemal. Gerçekten çok güzel bir ortam(!)

Cemal'e baktım ve bağırarak

"Ne oluyor ya sinsi yılan mısın neden sessiz sessiz geliyorsun gerizekalı !"

Cemal sırıtarak bana baktı ve

"Kızım ne kızıyorsun ben nerden bileyim korkacağını?"

Sinirim daha da tavan yaptı

"Cemal bak kaç yıldır tanıyorsun beni ?Lan mal nasıl korkacağımı bilemedin?!"

Diye çıkıştım ve kafasına bir tokat attım.

Abim dur diyerek bana baktı ve odaya Yusuf abi girdi . Bizi alarak y.e salonuna götürdü.