Siparişten aşka bölüm 22

Oy:140☆

Yorum:80☆

İyi okumalarrr <3333

Başım feci ağrıyordu. Çekmecede ağrı kesici vardı. Bir bardak su ile ilacı içtim ve tekrar yorganı başımdan aşırdım. İlacında etkisiyle öğlen olmasına rağmen uykuya daldım.

...

Gözlerim hafifçe aralandı. Üstümdeki örtüyü atıp birkaç saniye ne olduğunu hatırlamaya çalıştım. Öğle uykusu sonrası sersemliği yaşıyordum. Gözlerimin pencereye kaymasıyla az önce atlattığım sersemliğin üzerine birde şok yaşadım. Hava kararmıştı akşam olmuştu. Telefonumu elime alıp hemen saate baktım. 23.38'di resmen bir 10 saat daha uyumuştum. Ve daha da kötüsü artık uyuyamazdım. Yatakta durmaktan da sıkılmıştım. Bu yüzden kalktım ve oturma odasına geçtim. Uykum yoktu ve geleceğini de sanmıyordum. Yine de bir umutla televizyonu açtım. İzleyecek bir şey yoktu daha doğrusu benim izleyebileceğim türden bir şey yoktu. Bu sefer televizyonu kapatmak yerine ses olsun diye açık bıraktım. Yanımda getirmiş olduğum telefonumu elime aldım. Ekranı açınca whatsapp'tan bildirim olduğunu gördüm. Hemen whatsapp'a girdim. Doruk cevap vermişti hemde 3 saat önce.

"Cevap veremedim kusura bakma. Telefonu yanıma almayı unutmuşum."

Bu bir bahane miydi yoksa gerçekten de Merve haklı mıydı? Doruk bu zamana kadar bana yalan söylememişti. Muhtemelen şuan da söylemiyordu.

"Sorun değil. Nasılsın?" Yazıp gönderdim. Özür dileyecektim ama uygun zamanı bekliyordum öyle bir anda yazamazdım. Çevrimiçi değildi ama interneti açıktı. Cevap vermesini beklerken instagrama girmeye karar verdim. Yine bir sürü bildirim gelmişti. Bildirimlere daha sonra bakarım diye düşündüm. Gece uzundu sonuçta. Bildirimlerin altında bir de mesaj geldiğini gördüm. Mesajlara tıkladım ve Bertuğ'un 12 saat önce mesaj atmış olduğunu gördüm. Nasıl fark etmemişim mesajı diye kendimle konuşurken aynı zamanda da mesajına cevap yazıyordum.

"Günaydın Zeren."

"Bertuğ kusura bakma mesajını görmedim." Yazdım ve gönderdim. Hemen ardından tekrar bir mesaj yazdım.

"Bu sefer de merak edip iş yerime gitmemişsindir umarım :)

Evde uyuyordum çünkü."

Göndermek ve göndermemek arasında kalmıştım. Fazla ve gereksiz detay vermişim gibi hissetsemde en sonunda gönderdim. Bertuğ'a mesajı göndermemle birlikte whatsapp'tan bildirim geldi. Hızlıca uygulamalar arası geçiş yaptım.

"Fena değil. Sen?" Olması gereken cevapları veriyordu fakat bana soğuk yapıyormuş gibi geliyordu. Birkaç saniye durdum ve en sonunda sorun bende diye kendimi onayladım. Ve mesaja yanıt olarak

"İyiyim." Yazıp gönderdim. Buradan sonra laf yürümezdi çok çok mesajımı beğenip çıkardı ki bu da benim yazma amacıma ulaşamamama neden olurdu. Ne yazacağımı bilemeyip

"Seni kırdıysam özür dilerim. Çocukça davrandım kabul ediyorum ama bir anlık bir şeydi sana karşı kin beslemiyorum. Seninde bana karşı beslemeni istemiyorum. Özür dilerim tekrardan." Yazıp gönderdim. Buna eş zamanlı olarak instagramdan bildirim geldi ve yeniden uygulamalar arası geçiş yaptım. Bertuğ mesajıma cevap vermişti.

"Hayır gitmedim ama aklım kalmadı da değil yani." Yazmıştı. Bu mesajıyla içim yumuş yumuş olurken bir mesaj daha attı.

"Bugün işe gitmedin mi yoksa?"

"Gitmedim." Yazdım ve whatsapp'tan gelen bildirime daha doğrusu Doruk'un mesajına cevap vermek için instagramdan çıktım.

"Kırıldığım doğru ama bana kızmana değil yüzüme bile bakmamana kırıldım. Sana değil tamamen kendime kızdım." Yazmıştı ve hemen ardından

"Ve sana asla kin tutmam tutamam Zeren." Diye bir mesaj daha göndermişti. Merve haklıydı Doruk bana çok değer veriyordu. Ben ise bana değer veren birini üzmüştüm. Karşımdaki kişi bana öyle bir değer veriyordu ki onu kıran kişi ben olmama rağmen kendisine kızıyordu.

"Yani barıştık mı?" Yazdım ve instagrama girdim. Girer girmez

"Neden gitmedin? Kasksız yolculuktan sonra hasta mı oldun yoksa?" Mesajıyla karşılaştım.

"Hayır hasta değilim. Sadece az uyku çok iş dengesi bünyemi yordu izin alıp gitmedim."

Bertuğ mesaj yazıyordu ama Doruk mesaj atmıştı bile. Yeniden whatsapp'a girdim.

"Ben hiç küsmedim ki sana. Sen bana tripliydin." Yazmıştı haklıydı da.

"Tamam olabilir şuana bakalım biz. İkimiz de birbirimizle konuşuyoruz küslük dargınlık yok. Bunda hemfikiriz değil mi?" Yazdım hatamı kabul ettiğimi gösterir şekilde. Şimdi de Doruk mesajı anında görmüş cevap yazıyordu fakat Bertuğ mesaj atmıştı. Doruk yazarken ona bakabilirim diye düşünüp instagrama girdim.

"Başka iş bulsan. Bu kadar yorulmayacağın bir iş." Yazmıştı.

"Mesai aldığım için böyle. Biraz daha böyle olacak sonra normal çalışma düzenime döneceğim zaten."

"Anladım. Ne zamana kadar mesai aldın peki? Çok uzun süre değildir umarım. Dediğim gibi sağlığın daha önemli."

Mesajını üstten gördüm biraz sonra yanıt verecektim. Doruk mesaj atmıştı ona bakmak için yeniden uygulama değiştirdim.

"Hemfikiriz evet."

"Güzel." Yazdım ve ardından başka mesajla

"Doruk babanın seni işten benim yüzümden kovduğu doğru mu?" Yazıp gönderdim. Instagramdan bir mesaj daha gelmesiyle Bertuğ'u hatırlayıp hemen instagrama girdim. Son yazdığı mesajdan sonra bir de

"Başkasıyla da mı konuşuyorsun şuan." Yazmıştı. İlk mesajına yanıt olarak

"Şu bir ayı bitireyim de sonrasına sonra bakarım." Yazdım ve diğer mesajına yanıt olarak

"Neden ki?" Yazıp gönderdim. O da yazdığım ilk mesaja yanıt olarak

"Sen bilirsin." Yazmış ve diğer mesajıma ise

"Sohbetten çıkıp duruyorsun da ondan sordum." Yazmıştı. Az önce fark etmesine şaşırırken bu mesajla fark etmemesinin daha şaşırtıcı olduğunu anladım. Durmadan bir instagram bir whatsapp yapıyordum. Tabii ki fark edecekti.

"Arkadaşım mesaj atmıştı da ondan sohbetten çıkıyordum." Yazıp gönderdim. Neden açıkladığımı bende anlamamıştım. Mesajı herkesten sil yapmama fırsat kalmadan tekrardan whatsapp'tan bildirim gelmesiyle instagramdan yine çıktım.

"Hayır seninle hiçbir alakası yok."

Bu mesajı görünce içime bir "haklıydım benim hatam yoktu" rahatlaması gelmişti.

"Öyle düşünmüyorlar ama." Yazdım ve başka bir mesaj olaraksa

"Neden kovdu peki?" Yazıp gönderdim. Instagrama bilmem kaçıncı kez yeniden girdim. Bertuğ

"Anladım. Daha fazla bekletme arkadaşını." Yazmış ve diğer mesaj olarakda

"İyi geceler." Yazmıştı. Neydi bu şimdi? Bana trip mi atıyordu? Yok ya Bertuğ bana neden trip atsın ki? Off birisiyle barışıyorum diğeri küsüyor.

"İyi geceler." Yazdım ve zibilyonuncu kez yeniden whatsapp'a girdim.

"Kimler öyle düşünmüyor?"

"Boşver."

"Bak kim ne düşünüyor bilmiyorum ama seninle gram ilgisi yok. O boş konuşan şahısları kafana takma."

"Neden peki? Neden kovdu seni?"

"Zaten baya zamandır gözüne batıyordum. Sana muhtemelen arkandan çıktı diye kovdu demişlerdir ama öyle değil. Tamam ona da kızdı ama sadece uyarmıştı. Sonra başka birşey oldu dediğinin tam tersini yaptım o da kovdu işte."

"Anladım. Benim yüzümden olmamasına sevindim yanlış anlama kovulmana sevinmedim ama en azından benim yüzümden değilmiş yani."

"Kovulmama ben bile üzülmüyorum. Üzüldüğüm şey başka."

Merve'nin dediği şey bu olmalıydı. O da buna benzer bir laf söylemişti.

"Ne peki?" Yazdım diyeceği şeyi merakla bekliyordum.

"Sizi sadece iş yerinde görebiliyordum az da olsa. Şimdi hiç göremeyeceğim."

"Sizden kastın kim bilmiyorum ama beni istediğin zaman olmasa bile en azından görebilirsin. Biz arkadaşız mesai neredeyse tüm zamanımı alsa bile boş olduğum zaman neden birlikte bir şeyler yapmayalım ki? Diğerleriyle de aynı şekildedir diye düşünüyorum."

"Bu cümleden sonra iyi de kovulmuşum diyor insan :)" yazmıştı ve ardından

"Mesela birlikte yine resim yaparız değil mi?" Yazan bir mesaj daha göndermişti.

"Neden olmasın." Yazdım ve ardından

"İyi geceler Doruk." Yazdım.

"İyi geceler kurye hanım." Yazdı. Mesajını beğendim ve çıktım. Uykum da yoktu aslında. Doruk ile konuşsam konuşurdum ama benim uykumun olamaması onunda uykusu yok demek değildi. Mesajlar kesilince üşüdüğümü fark ettim ve odama geçtim. Bugün 10 saatten fazla yatakta olmuş olmama rağmen yeniden yatağıma girdim. Kafamı yatağın başlığına yasladım ve üzerimi iyice örttüm. Ne yapacağım bir şey ne de konuşabileceğim birisi yoktu. Yalnızlığı iliklerime kadar hissettim. Yalnız yaşamayı seviyordum fakat şuan yaşadığım şey sevebileceğim türden bir yalnızlık değildi.

Bertuğ'un ağzından

Zeren attığım mesaja cevap vermemişti. Onu merak etsem bile her mesajıma bakmamasında iş yerine gidemezdim. Saat 00'a yaklaşıyordu fakat gözüme uyku girmiyordu. Odanın içinde tur atıyordum ki telefonumun titremesiyle hızlıca yatağıma oturdum. Telefonu elime aldım ve gelen mesajı açtım. Mesaj atan kişi Zeren'di. Bu saate kadar cevap vermeyip şimdi cevap veriyorsa bilinçli bir şekilde beklemediğini düşündüm. Zaten bilinçli şekilde mesaj bekleten birisi olduğunu da hiç sanmıyorum. Attığı mesaj dün iş yerine gitmemle ilgiliydi. Duraksamadan o an ne düşünüyorsam aynı şekilde yazdım.

"Hayır gitmedim ama aklım kalmadı da değil yani."

Mesajı gönderdim. Birkaç dakika sonra mesajıma cevap vermişti. Anında bakmama rağmen hemen sohbetten çıkıyordu. Tesadüf olduğunu düşündüm ve mesaj atmaya devam ettim. Fakat sürekli mesaja cevap yazıyor ve hemen sohbetten çıkıp birkaç dakika sonra yeniden girip cevap veriyordu. Bir anlık boşluğuma geldi ve

"Başkasıyla da mı konuşuyorsun şuan." Yazıp gönderdim. Silmek için elimi götürsem bile vazgeçtim. Vereceği cevabı merakla bekliyordum. Mesajı gördü ve "Neden ki?" Diye sordu. Açıklamasını yaptıktan sonra

"Arkadaşım mesaj atmıştı da ondan sohbetten çıkıyordum." Şeklinde mesaj atmıştı. Mesajın ekranda belirmesiyle hayal kırıklığına uğradım ve

"Anladım. Daha fazla bekletme arkadaşını."

"İyi geceler." Yazdım. Kiminle konuştuğunu bile bilmeden kıskanmıştım onu. Böyle bir tepkide bulunmamın sebebi de buydu. Başımı yatağın başlığına yasladım ve tavanı izlemeye başladım. Düşüncelerimi dillendirmeden sadece tavanı izleyerek bastırdım.

Bölümü nasıl buldunuzz?¿