Siparişten aşka bölüm 38

Bol bol yorum ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalarr <333

Sonradan sınır eklemek istemiyorum bu yüzden kendi isteğinizle verirseniz çok mutlu olurum💓

...

Tam da iş teklifini kabul etmeye pişman olmaya başlamışken 3 gündür beklediğim geri dönüş mesajı gelmişti. Bugün görüşme için yanlarına çağırıyorlardı. Hesaplarında paylaşım yapacakları için profesyonel olarak makyaj hazırlığı yapıp birkaç fotoğraf çekeceklerini de eklemişlerdi. Tabii hepsinden önce orada bir fiyat söylenecek ve kabul edilirse bütün bunlar olacaktı. Bugün izin günümdü ve rahat rahat hazırlanabilecektim. Üstelik yorgun olma gibi bir riskim de yoktu. Dünden kalan yorgunluğumu unutup bu geri dönüş mesajına sevinmeye başladım. Benden daha çok sevinecek birisi vardı ve o da Merve'ydi. Geri dönüş mesajını benden daha çok beklediği bile söylenebilir bir şeydi. Onu daha fazla bekletmemek adına müjdeli haberi vermek için mesaj attım. Mesajımı görmesi çok uzun sürmedi ve görür görmez beni aradı.

"Alo Zeren doğru mu bu okuduklarım?"

"Evet. Mesaj daha yeni geldi gelir gelmez sana haber edeyim dedim ben de."

"Harika bir haber bu. 3 gün geçince dönmeyecekler sanmıştım."

"Ben de. Kabul ettiğime pişman olmuştum da denebilir."

"Bulmuşlar senin gibi modeli geri dönmeselerdi kendilerinin kaybı olurdu."

"Ya ya ne demezsin."

"Detayları konuştunuz mu?"

"Hayır. Oraya gidince konuşacağız."

"Oraya gidince mi? Ürünleri kendileri göndermeyecekler mi?"

"Normalde öyle olması gerekiyor fakat bu marka iş yaptıkları kişilerin kullanacağı makyaj ürünlerini kendi sitelerinde de paylaştıkları için daha gösterişli ve profesyonel bir makyaj görüntüsü olsun istiyorlarmış. Gönderecekleri ürünler cilt bakım ürünü olacakmış. Benim çekip paylaşacağım kısım da bu."

"Basbayağı çekime gidiyorsun Zeren."

"Yani denebilir. Anlaşırsak tabii."

"Çağırdılarsa net anlaştınız demektir artık. Yakında seni dergilerde görürsek şaşırmam."

"O kadar değil, o kadar değil."

"Ne zaman gidiyorsun çekime?"

"Bugün çağırdılar."

"Ne? Zeren sen bugün gidiyorsun ve bana bunu şuan mı söylüyorsun? Saat kaç gibi gideceksin ne kadar süren kaldı?"

"11 de orada olmam gerekiyor."

"40 dakikan var. Nasıl yetişecek ya?"

"Merve saat daha 9. Nasıl 40 dakika kalmış olabiliyor?"

"1 saati yoldan düş kaldı 1 saat. 20 dakika da ben gelene kadar geçer kaldı 40 dakika. O da şansın varsa."

"Hiç bu yönden düşünmemiştim. Ne yapacağım Merve o zaman? Nasıl yetişecek? Otobüsü kaçırırsam da ve trafik de kapalı olursa kesin geç kalırım."

"Tamam sakin ol." Dedi ve hattın diğer ucunda düşündüğünü belli eden bir ses çıkardı. Yaklaşık 30 saniye sonra

"Bingo. Neyse ki çok amaçlı bir arkadaşa sahipsin Zeren."

"Ne buldun bana da anlatsana."

"20 dakikaya oradayım Zeren her şeyi halledeceğim sen sadece beni bekle. Bekle derken şuan içinde olduğun yataktan çık o şekilde bekleme."

"Hâlâ uyuyordu olduğumu da nereden çıkardın?"

"Seni bu kadar tanıyorum en azından. Hadi tembellik etme ve o yataktan kalk artık. 20 dakikaya oradayım görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra yatakta kendime baktım. Merve haklıydı evet hâlâ pijamalarımla yatakta uzanıyordum. Telefonu komodine koydum ve hızlı bir şekilde yataktan çıktım. Hiç değilse Merve gelene kadar kişisel bakımımı yapmalıydım. Hazırlanmalıydım demiyorum çünkü Merve'nin beni tanıdığı kadar ben de onu tanıyordum ve ses tonundan gelip beni kendinin hazırlayacağından emindim. Hızlı bir şekilde duş almak için hazırlandım ve banyoya girdim. Yaklaşık 20 dakika sonra banyodan çıktım. Havluya sarınmıştım ki kapı zilinin sesiyle bakışlarım o tarafa yöneldi. Pek, daha doğrusu hiç gelenim gidenim olmadığı için gelen kişinin Merve olduğunu düşünüyordum. Tabii sadece düşünmek yeterli değildi. Kapının arkasından gelen ses de bu düşüncemin doğru olduğunu kanıtlamıştı. Kapının arkasında duracak şekilde kapıyı açtım.

"Zeren nerede kaldın Allah aşkına seni yetiştirmeye çalışıyoruz şurada."

Dedi bana bakmadan söylenerek içeriye girerken. Kapıyı kapattığımda beni yeni fark ediyordu.

"Bu şekilde kim olduğunu bilmeden nasıl kapıyı açsaydım Merve?"

"Tamam tamam haklısın. Bir an fazla heyecanlandım. Duşu aradan çıkarman iyi olmuş ama. Bir yarım saati kurtardık demektir."

"Sen oturma odasına geç istersen. Ben de giyinip geleyim. Şuan kendimi Fatih Sultan Mehmet'in taktığı sarığı takıyor gibi hissediyorum."

"Sen bayağı gelişmişsin espiritüel olarak. Fark etmedim sanma."

İmalı bir şekilde gülümsedim ve Merve'nin kendi eliyle bana vermiş olduğu kozu ona karşı kullanacak şekilde

"Alparslan sayesinde." Dedim.

"Başlama yine Zeren. Geri alıyorum lafımı gelişmemişsin espiritüel olarak. Hatta bu şakayı yaparak eksilere doğru gidiyorsun."

"Bir gün gerçek olacak inanıyorum ben." Dememle birlikte koltukta duran yastığı bana fırlattı. Son anda hamle yapıp gelen yastıktan kurtuldum ve gülerek odama geçtim. Dolaptan bir kazak ve eşofman alıp giydim. Kafamda sarılı olan havluyu indirdim ve Merve'ye seslendim. Kapıyı tıklattı ve içeriye girdi.

"Evet Zeren. Bana ne giymeyi düşündüğünü göster bakalım."

Dolabıma yöneldim ve siyah blazer ceket, şık bir bluz ve kumaş pantolon ayarladım.

"Nasıl? Tam iş görüşmesine göre değil mi?"

"Harika şimdi düşündüğün kıyafeti görmüş olduk. Bir de giyeceğin kıyafeti gör bakalım."

"Ne?"

"Zeren senin seçtiklerin de gayet şık ama ben senin için şunu düşünmüştüm." Dedi elindeki poşetlerden doğru olanı arıyor gibiydi. En sonunda aradığını bulmuş olacak ki diğer poşetleri yere bıraktı ve sevinçle zümrüt yeşili triko midi elbiseyi çıkardı. Ve tatlı tatlı bana bakmaya başladı.

"Hayır Merve. Elbiseye ne gerek var? Ceket takımı ile de gayet şık olabilirim."

"Hadi ama Zeren. O çok basite kaçmak olur. Biz biraz sınırları zorlayalım işte ne var. Hem böyle markalar giyime de önem veriyor."

"Blazer ceket de güzel bir giyim tarzı."

"Evet iş denince akla gelen ilk kombin. Sıkıcı. Bu elbiseyi özenerek seçtim. Sana çok yakışır gözlerinle de uyumlu. Tamam gözlerin yeşil değil ama yeşil giyince yeşil gibi oluyor."

"Tek parça elbiseyi nasıl kombinleyelim Merve? Başka sefere inşallah." Dedim. Kombin yapılamayacağından değil elbise giymek istemediğim için söylüyordum. Fazla abartı kaçmasını ve rezil olmayı istemiyordum. Ama düşününce de midi elbise abartı bir parça değildi.

"Tek başına olduğunu kim söyledi?" Dedi Merve gülümseyerek yerdeki poşetleri aldı.

"Bak burada elbisenin kurtarıcısı siyah kemer ve soğuktan koruyacak siyah kaşe kaban var."

"Ama..."

"Aaa yeter Zeren. Her şeye bahane arama artık. Sen giy göreceksin güzel olup olmadığını." Kucağıma kıyafetleri tutuşturduktan sonra

"Giyiniyorsun hem de hemen. Vaktimiz yok." Dedi ve kapıyı kapatıp odadan çıktı. Elimdekileri yatağa bıraktım ve Merve'ye seslendim.

"Bu nasıl soğuktan koruyormuş ya."

"Opak siyah çorabın vardır diye düşünüyorum." Dedi kapının arkasından.

"Sen bunları 10 dakikada nasıl düşündün de ayarlayıp getirdin." Diye sesli şekilde söylendim. Merve kafasına koymuştu bunu giydirmeyi. Denemekten zarar gelmez diye düşünerek elbiseyi giydim. Merve biraz sonra yanıma geldi.

"Bak görüyor musun ne kadar şık ve zarif oldun." dedi ve yatakta duran kemeri aldı ve belime doladı.

"Mükemmel oldu."

"Sadece makyaj çekimi için abartı değil mi?"

"Zeren saçmalama gündelik de bile giyilir bu elbise. Ama ne çok sıradan ne de aşırı abartı. Tam tarzım ve giyinmeyi biliyorum havasında."

"Kesinlikle sen hazırladığın için böyle söylemiyorsun." Dedim gülerek. O da aynı şekilde

"Yok yok ne alaka." dedi ve biraz beni süzdükten sonra

"Takı olarak ne taksak acaba?" diye ekledi.

"Halka küpe?"

"Zeren harikasın. Halka küpe ve saçlarını da topuz yaparsak..

Kombin düşündüğümden bile iyi olur."

"Topuz.." dedim ve sustum. Merve'nin öldürücü bakışları beni susturmuştu.

"Topuz çok iyi olur." Dedim lafımı düzelterek. Merve memnun bir şekilde gülümsedi.

"Tamam sen şuraya otur ve kendini bana bırak."

"Korktuğum şey de bu ya zaten." Dedim ona takılarak.

"Korktuğun şey süper derecede güzel olmaksa eğer evet korkmakta haklısın."

Merve basit bir topuz için bir kuaför misali uğraşıyordu. Birkaç kez çözüp yeniden yaptıktan sonra en sonunda kendini beğendiğine ikna edebilmişti.

"Dur kıpırdama daha makyajını yapacağım."

"Merve makyajı onlar yapacak yalnız. Uğraşma yani zaten silecekler."

"Nude makyaj yaparım ben de o zaman. Hem bak bunlar onların ürünleri. Daha geçen gün aldım ve sıfırlar. Eğer çok profesyonellerse yaptığın makyajın kendi markalarından ürünlerle yapıldığını anlarlar. Ve bu da senin için artı puan olur."

"Kimse hangi markadan yapıldığını anlamaz. Böyle bir profesyonellik alanı mı var?"

"Zerencim takılma sen böyle şeylere. Yorma o güzel aklını. Hem sen biraz aşk hayatından bahsetsene bana."

"Olmayan aşk hayatımdan mı?"

"Olan ama senin kör gibi davrandığın aşk hayatından."

"Bertuğ'u söylüyorsun ama aramızda-" Lafımı tamamlamama izin vermeden

"Ben başka birini kastetmiştim." Dedi.

"Başka biri mi?"

"Evet başka biri." Derken makyajımın da son dokunuşlarını yapmıştı.

"Kimmiş o başka biri?" Dememle birlikte kapı zili çaldı. Merve'ye bakıp

"Birini beklemiyordum. Muhtemelen faturacı falandır." Dedim. Kapıyı açmak için ayaklandığımda

"Sen dur ben açarım." Dedi ve kapıya yöneldi.

"Ay başı da değil ne için geldi acaba bu faturacı." Diye düşünürken Merve kapıyı açtı ve

"Hoş geldin Doruk." Dedi.

"Doruk?" Dedim sesli şekilde. Kapının yanından gelen ses

"Senin değiminle Bal Kavunu." dedi. Evet bu ses Doruk'a aitti. Onlar gelmeyince ben yanlarına geçtim.

"Hoş geldin Bal Kavunu."dedim. Birkaç saniye sessizce bana baktı Merve'nin dirsek vurmasıyla gözlerini kırpıştırıp

"Hoş buldum Kara Pikaçu." dedi ve

"Bugün pek Kara Pikaçu'ya benzemiyorsun ama olsun." diye ekledi.

"Bugün kime benzeteceksin acaba?"

"Bilmem biraz düşünmem lazım."

"Shrek deme de."

"Aklımda Fiona vardı aslında." dedi gülerek.

"Pisliksin Doruk." dedim elimle onu sert olmayacak şekilde ittirerek.

"Tamam Shrek ve Fiona asıl konumuza gelelim. Doruk'u ben çağırdım seni firmaya ya da artık her neyse ona götürmesi için." dedi Merve.

"Kendim giderdim aslında."

"Evet giderdin. Ama 3 saat sonra."

"Benim götürmemi istemiyor musun yoksa Fiona?" dedi Doruk.

"Hayır ondan değil. Zahmet etmeni istemiyorum sadece."

"Benim için hiçbir zaman zahmet olmadın." Dedi ve

"Gidelim mi?" Diye ekledi.

"Gidelim mi diye sormana bile gerek yok Doruk'cum çünkü şimdi çıkmazsanız Zeren hanım geç kalacak." Dedi Merve.

"Hadi o zaman." Dedi Doruk. Merve de hızlıca toparlandıktan sonra birlikte evden çıktık. Doruk'un arabasını görünce aklıma Bertuğ gelmişti. Araba Bmw'ydi tıpkı Bertuğ'un motoru gibi. Arka koltuğa geçmek için yönelmişken Merve

"Hep motordasın hiç sağ koltuk prensesi olmuyorsun. Hadi bu sefer ol." Dedi.

"Kendi krallığımın kraliçesi olsam olmaz mı?"

"Motosiklet aldığın zaman olursun onu da. Hadi geç öne."

"Fiona geliyor musun?" Dedi Doruk. Merve de beni öne doğru "Hadi hadi." Diyip ittirince geçip oturdum. Doruk arabayı sürmeye başladı. Araba gayet konforluydu. Kış olmasına rağmen motosiklet gibi soğuk ve riskli değildi. Tüm bu artılarına rağmen yine de bana kendim gibi hissettirmiyordu. Ben gerçekten motor insanıydım sanırım. Yola çıkalı yaklaşık 5 dakika olmuştu. Merve

"Zeren fotoğraf çeksene anı kalsın." Dedi.

"Tamam ama Doruk için riskli olmaz mı? Araba sürüyor sonuçta."

"Bir şey olmaz." Diye diretti Merve.

"Peki." Dedim ve selfie'yi açtım. Çekeceğim sırada Merve

"Ay yok ben çirkin çıkıyorum. Siz ikiniz çekilin." Dedi.

"Olur mu öyle Merve. Sen dedin zaten anı kalsın diye."

"Bal gibi de olur. Ben bu şekilde anı kalsın istemiyorum ama siz çekilin ki fotoğrafa bakıp bakıp işi ne güzel 5 dakikada hallettiğimi hatırlayayım."

"Baya mantıklı bir şekilde söylemedi mi sence de Fiona?"

"Evet. İkna etme kabiliyeti bana birisini hatırlattı." Dedim ses tonumu Merve'nin anlayacağı şekilde değiştirirken.

"Bana Fiona demeye devam edersen Bal Kavunu yerine Shrek demeye başlayacağım."

"Yaratıcı ol biraz Fiona."

"En başta Shrek benzetmesini de yapan bendim hatırlatırım."

"Bu durumda Merve'de Shrek'in arkadaşı eşek oluyor." Dedi Doruk. Der demez kahkahalara boğulmamız bir olmuştu.

"Ha ha çok komiksin Doruk." Dedi Merve lakabından pek de hoşnut olmadığını belli eden ses tonuyla.

"Kabul etmelisin Merve. Komikti." Dedim. Merve'nin ifadesi benim bu lafımdan sonra yumuşadı ve üçümüz birlikte gülmeye başladık. Merve

"Komikti birdaha olmasın Shrek. Şimdiden uyarımı yapayım." Dedi.

"Sakin ol eşek dememek için zor duruyorum. Ama tehdit algılandı bu yüzden ağzımı kapalı tutacağım. Şimdilik." Diye cevap verdi Doruk.

"Fotoğraf arada kaynamasın lütfen." Diye konudan sıyrıldı Merve.

"Tamam çekiyorum."

Ben sadece Doruk ile kendimi çekerken Merve arkada iyice köşeye sinmişti. Fotoğrafta çıkmak istemediği belliydi. Doruk yola bakarken çıkmıştı daha doğrusu gözünü yoldan ayırmadığı için böyle çıkmıştı.

"Böylesi daha iyi Fiona. Arabanın içinde en değerlilerimi taşıyorum." Dedi Doruk.

"Yani canın, canım, canı, canlarımız." Dedi Merve. Kafasıyla onayladı onu Doruk. Yol hâlâ devam ederken çektiğim fotoğrafı instagramda hikaye olarak paylaştım. Aktifliğimi video paylaşmadığım zamanlarda böyle koruyordum. Yaklaşık 10 dakika sonra telefona gelen bildirim sesiyle telefonumu koyduğum yerden aldım. İnstagramdan mesaj gelmişti. Tıklayınca mesajın Bertuğ'dan olduğunu gördüm. Hikayeme yanıt vermişti.

"Güzel kare. Yanındakiyle yol nereye merak ettim."

Bölümü nasıl buldunuzz¿¿¿