31. Bölüm Mektuplar

Arelin Anlatımıyla

Kendimi teyzem ve kuzenimin yanında buldum. Buraya ben nasıl gelmiştim. Ne yapacaktım şimdi? Herşeyde pratik çözümler bulan ben şimdiki durumdan sıyrılamadığ hissediyorum. Bu bana hiç bir dediğim duyguların ortaya çıkmasına neden oldu. Bir yanda bir sırrın içinde yaşamam bir yanda da bana ihtiyacı olan insanların olması. Aklımın en ücra köşelerini meşgul etmekte. Ben bunları teyzemin mezarının başucunda düşünürken nöbetçi askerlerden biri gelerek bana teyzemin bana bir mektup bıraktığını söyleyerek bana ait mektubu ellerime alıp okumaya başladım.

Teyzemin Anlatımıyla,

Eşim hastanın ölümünden tam bugünden itibaren 5 yıl geçmişti. Yine bugün o güzel elbiseyi giydim. O elbise bana hasanımın son hediyesiydi. Kan kırmızı bir elbise hafif dekolteli. Hastanım benim yakışıklı kocam bana her zaman sahip çıkan yanımda olmasa bile varlığını bana gösteren insan. Ahhh varlığın bana mükafat yokluğun ise azap. Bana bakışlarında bir asalet bir merhamet ama en çok hasret vardı. Bundan 5 yıl önce bana öyle hasret bakışları vardı ki ben anlamadım beni bırakacağını hasanım sanki hissetmiş gibi. Kızımla benim üzerime titriyordu hep. Bana ölmeden önce her yıl dönümümüzde okumam için 5 adet mektup bırakmıştı. Bu zamana kadar 4 mektubu okudum ama bir vasiyeti vardı ki bu hepsinden çok başkaydı.

Ben sana mecburum bilemezsin

Adını mıh gibi aklımda tutuyorum

Büyüdükçe büyüyor gözlerin

Ben sana mecburum bilemezsin

İçimi seninle ısıtıyorum.

Dizereliyle başlayan ve 4 mektubun yalnızken ama 5 mektubun tüm bireylerin biraradayken okunmasını istedi. Bunun için kızım damadım ve torunlarımı yemeğe davet ettim. Arelim benim yakışıklı oğlum ablamın yadigarı tek dalım tek varlığım. Kızım Asker olmaya karar verince hem onur duydum hem kahroldum. Hep kızım babası gibi tümgeneral olmak istedi. Ben hiç karşı çıkmadım ama hasanımı kaybettikten sonra hep kalbimde bir kuş çırpı maktaydı. Bu kuş bugün nedense kanatlanıp uçtu özgür diyarlarına. Kalbim sıkışıyor ama nedendir bilinmez sanırım fazla heyecanlıyım. Bugün tüm ailem yanımda olacak. İçimdeki bu sıkıntıyı psikiyatri doktorum yazarak atlatabileceğimi söyledi bende günlük tutmaya başladım. Bu günlük benim hem acılarımı hem de sevinçlerimi ama daha çok yarım kalmış sevdamızı anlatıyor. Bu günlük bana bişi olursa Arelime kalacak. Çünkü hissediyorum bizden sadece Arel kalacak tek dalımız Arelimiz. Torunlarım hep Arelimi dayıları olarak bildiler çünkü ablam ve eniştem şehit olamadan önce Aral ve Arel daha 5 günlüktü. Ve ben ablamın acısına dayanamadım ölü bir oğlan dünyaya getirdim. Benim oğlum ölmüştü ama bol sütüm oldu bende Aral ve Arelimi emzirdim. Kızımdan ayırmadım onları ama gerçeği de hiçbir zaman da saklamadım. Hasanım ise bir başka düşkündü onlara. Emanet gibi kaybettiğimiz evladımız gibi sevdi, baktı, gözetti. Ahhh hasanım senin herşeyi bir başkaydı. Kaç yıl oldu ama hala alışamadım yokluğuna. Bazen divane oldum bazen ateşler içine kaldım kendimi yakmak istedim ama olmadı ahaa şurası (kalbim) hayır dedi hep hayır dedi. Asker yareni zor derler yaa doğru hemde çokkkk. Bizim sevdamız mahşere kaldı. Mahşerde yanına almaz isen ben her iki elim yakanda.

Bu sabah her zamankinden erken kalktım. Dün herşeyi hazırladım ama içimdeki huzursuzluk ile uyandım. Saat çok erken sanki herşeyi son defa yapıyorum sanki Sözsüz bir veda var kalbimde. Oturdum saatlerce günlük yazdım. Ama daha çok kalbim sıkışmaya başladı su içmeye kalkınca evimin her tarafında bulunan kızım damadım olduğu resimler aynı anda yere düşüp parçalandı o anda ellerimdeki bardak ellerimden kayarak yere düştü. Kalbim sıkıştı kalbim durdu sanki. Hayallerim, umutlarım, kahırlarım, sevinçlerim de son buldu. Hemen kendimiz toplayıp mektubu yazmaya geri döndüm. Fazla zamanımın kalmadığını anladım bir acelelik vardı üzerimde. Mektubu bitirdim günlüğün arasına sıkıştıracakken ne zaman arasına koyduğumu bilmediğim 5. Mektup düştü günlüğün arasından ve başlığı okudum ve inanamadım. Başlıkta senin için dönüyorum mühür gözlüm kördüğüm gibi sana dönüşüm sanadır badem gözlüm ay ışığım. Beni kalbinle ısıt. Isıt ki 5 yılda üşümüş kalbimi seninle cennet bahçesine dönsün çorak topraklarım seninle cansuyuna kavuşsun. Sen bana hasanım dedin ben sana ümmü gülsümüm dedi. Hep nedenini merak ettim çünkü ümmü gülsüm Allah katında hz. Osmana nikahlandı. İşte son mektubun zarfında bunlar yazıyordu.