18. Bölüm babanın gizemli ölüşü

Merak ve stres içimi yakıp kavururken hala ne olduğunu anlamaya çalışıyordum biraz daha beklemeye karar verdim bekledim bekledim bekledim aradım aradım mesaj attım ama ulaşılamıyordu bile açmayı bırak ulaşamıyordum bile çağrım geri kapanıyordu aradım iki saat geçmişti saat gece 1.00'di

Stres ve meraktan uyuyamıyordum ne yapacaktım ne edecektim hiçbir fikrim yoktu başlarına bir şey gelmemişti değil mi ya da sadece beraber bir yerlere gitmişlerdi ama bana niye haber vermemişlerdi ne kadar paranoyaktım ama mantıklı düşünmek için ilk önce güzel bir uykuya ihtiyacım vardı uyumaya çalışacaktım uyuyacaktım düşünceleri kafamdan atacaktım yarın olur olmaz daha mantıklı düşünecektim ama ondan önce kendimi düşünmek kendi sağlığımı düşünmek zorundaydım yoksa böyle düşünmeye devam edersem aklımı kaçırırdım ya da kaçırmış mıydım uyumam gerekti başımın ağrıdığını hissettiğim için bir adet ağrı kesici içip uykuya daldım daha doğrusu dalamadım kendimi çok fazla kötü hissediyordum kalbim acıyordu zar zor da olsa uyumuştum sabah saat 9 gibi tekrar uyandım uyanır uyanmaz ilk işim abimi aramak olmuştu ama çağrı cevapsızdı gene telefonum açılmadı neden neden açılmamıştı ben aileme daha bu olanları bile söyleyemeden başlarına kötü bir şey mi gelecekti ne oluyor orada onlara başlarına %100 bir şey gelmişti ondan şüpheleniyordum ya da sadece ikisi bir yerlere gitmişti anne oğul ama o zaman niye telefonlarımı açmazlar ki ya şarjları yoksa bu yönden düşününce mantıklı geldi bence birkaç saat daha beklemeye değerdi beklersem yapabilirdim normalde sabırsız biri değilimdir ama şu an o kadar sabırsız hissediyorum ki bir an önce onlara ulaşıp kavuşmak istiyorum bunca yıl sonra tekrar mutlu bir aile tablosunda yer almıştım ama şimdi bu tablonun üstünesiyah bir leke atılmıştı umarım bu leke silinirdi ve annem ve abime ulaşabilirdim onlara ulaşamasam ne yapacaktım bunları düşünürken karnımın guruldadığını hissettim açtım acıkmıştım kahvaltı yapmam gerekti ama canım hiçbir şey istemiyordu ve ben tek kahvaltı yapmaktan nefret ederdim ufak da bir şey olsa kahvaltı sofrasının başına geçip peynir zeytin atıştırmaya başladım biraz atıştırdıktan sonra kapı çaldı kapıyı açtığımda karşımda Aras vardı ben onu aramamıştım ama ona ihtiyacım olduğunu bilip mi gelmişti?

Aras " dedim onu içeriye alarak "

Ailenin nerede olduğunu biliyor musun ? " Dedi bana "

Ulaşamıyorum geceden beri " dedim içimi bir korku kaplamıştı

~ 3 ay sonra

Bu 3 ayda abime ulaşmıştım tabii ki de annemle önemli bir işlerinin çıktıklarını ve 4 ay boyunca evde olmayacaklarını söylemişlerdi için bir nezdede rahatlamıştı ama o günden sonra onları aramamıştım daha doğrusu aradığımda açmamışlardı ve abim o günkü konuşmamızda beni bir daha arama demişti sesimde bile bir gariplik vardı annemle konuşamamıştım bile içimi bir merak kaplıyor orada ama aileme de güveniyordum aras'la çok iyiydik sürekli yanıma geliyordu ben onun yanına gidiyordum dışarılarda dolaşıyorduk ama Aras hala karanlık işler yapıyordu onu da bu işlerden dolayı kaybetmek istemiyordum hala hiçbir şekilde aileme ulaşamıyordum abim beni sakın arama demişti üstünden 5 kez aramıştım ama hiçbir şekilde açan olmamıştı annemin sesini saçının da resmen 3-4 aydır duymuyordum abimin sesini duymuştum ama sadece 2 dakika önemli işleri çıksa da 5 dakika boş vakitleri olmuyor muydu ve ne önemliydi onlara hiçbir şekilde ulaşamamak beni yiyip bitiriyordu ve son konuşmamızda abimin sesi bile garipti özellikle davranışları abim beni hiç terslemezdi ama o konuşmada beni terslemişti %100 bir şey olduğunu anlamıştım bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı magazin programları arası eve çağırdım ve son 3 ayın magazin programlarını izlemeye başladık izlemeye başlarken bugünün magazin programına geldiğimizde bir şey fark ettik benim babam bugün ölü bulunmuştu ve garip bir şekilde bunu duyduğum an aras'la bir bakıştık

Babam ölmüş " dediğimde Aras bana baktı"

Bu işte bir terslik var " dedi"

Selam canlarım bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri seviyorum kendinize iyi bakın seviliyorsunuz

bayyyysss 🧿