37. Bölüm evlilik

Sanki aras'tan önceki yaşamım yokmuş ölüymüşüm gibi hissediyordum bir insan böyle hisseder miydi sevdiğine karşı ona karşı ne gururum kalıyordu ne de bir şeyim kalıyordu aşk böyle bir şeymiş gurur tanımazmış en gururlu insan bile aşık olunca gurursuz olurmuş bir insan kalbi çarpınca nasıl hisseder birine ben bunu anladım kalbim onu görünce çarptı hızlı hızlı durdurulmaz bir hızlı insan sevince anlarmış kaybetmenin korkusunu o korku ölüm korkusuyla yarışır bir korkuymuş çok can yakarmış insanı korkuturmuş aşk bence tek üç harfli bir şey değil aşk kaybetmekten korkmak kendinden fazla sevmekmiş insan sevdiğini kaybedince üzülür ama gerçekten sevdiğini kaybedince ölür ben bir ölüydüm sanki aras'tan önce ölüymüşüm gibi geliyordu bunları düşünürken uykuya dalmıştım ertesi sabah uyandığımda yataktaydım muhtemelen Aras getirmişti beni bugün sevdiğim adamla evlenecektim mutluydum aşırı mutluydum fazla kişi olmayacaktı büyük düğünlerden nefret ederdim küçüklüğümden beri aşağıya indiğimde kahvaltı sofrası hazırdı aras oturmuş beni bekliyordu

Günaydın " dedim "

Günaydın karıma " dedi aras"

Daha karın değillim ki " dedim masaya oturarak "

3 saat sonra olucaksın " dedi aras "

Korkuyorum " dedim arasa "

Benden mi ? " Dedi aras

Hayır mutlu olamamaktan " dedim "

Çok mutlu olucaz " dedi aras "

Kahvaltıdan sonra gelinliğimi giydim makyajımı yaptım o sırada Arasta damatlıkla gelmişti beraber aşağıya inmiştik davetliler arasında Hasan Giray ,ayda vardı ama birkaç kişi var daha vardı Beyza ve abim abim mi abim benim abim hemen abime koştum

Abi " dedim"

Abicim " dedi abim "

Evleniyosun " dedi abim "

Evet " dedim "

Hemen abine koş zaten biz burda neyiz " dedi Beyza "

Ya Beyza ya " diyip beyzaya sarıldım"

Siz nasıl tanıştınız " dedi ayda Beyza ile abime "

Biz liseden beri sevgiliyiz " dedi Beyza arasın gözleri fal taşı gibi açıldı "

Beyza bana niye söylemedin " dedi aras "

Ama abi şey " dedi Beyza"

Ne ne ? " Dedi aras "

Kızarsın diye " dedi Beyza "

Hiç kusura bakma arascığım benim senin gibi abim olsa bende söylemezdim " dedim "

Benim gibi kocan var " dedi aras"

İyiki " dedim "

Sizin aşkınızı sikim " dedi Hasan Giray "

Biraz daha konuşursan bende seni sikcem " dedi aras"

Aradan bir saat geçmişti artık aras'la evliydim şaka gibiydi sevdiğim kişiyle mutluydum ama duygularımı özetlemek gerekirse içimde bir heyecan bir korku da vardı sonuçta ya evlendik diye degişirse ? Ne diyorum ben ben ona güveniyordum her şeyden çok güveniyordum ama iç sesim beni dinlemiyordu ne kadar güvenirsem güveneyim hiç sesim güvenemiyordu kimseye bir kere ben yaşamıştım bu kırıklığı Kendi öz ailem tarafından öz ailem dediğimde babam tarafından şunu anlatmak isterim ki bazen insanlar değişebiliyor işte benim korkum da bu arasın değişmesi ben bu hayatta cidden zor şeyler yaşadım kolay atlatılır bir yanı yoktu yanımda Aras dışında hiç kimse yoktu o an anladım işte ben onun kıymetini bana verdiği değeri beni ne kadar çok sevdiğimi ama gene de korkuyordum onu kaybetmekten duygularımın onun için değişmesinden onun için kötü düşünmekten korkuyordum ben birkaç saat sonra abimler gitmişti Hasan giraylar da aras'la ikimiz kalmıştık saat 20.30'du battaniyenin altına girip film izledik Aras beni mutlu ediyordu her şeyden çok mutluluk bana arası hatırlatıyordu beni her şeyden ço

k mutlu eden kişiyi

Selam canlarım bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri seviyorum kendinize iyi bakın 💋