42. Bölüm

42. Bölüm Noel ağacı

Zeynep Kılınçer
zeynep_zeynepinuz

Ağlama " dedi aras göz yaşlarımı silerken

 

 

 

Kendimi daha da kötü hissettim berbat hissettim cani Bir aptal gibi hissettim ağlamamak istiyordum ama ağlıyordum bir yerde kaybolup gitmek gibiydi bu beynim vardı ama kullanamıyorum gibi hissettim bir yerde kaybolmuş gibi o bana sarıldıkça daha çok ağlayasım geliyordu kendimden nefret ettim hiç olmadığı kadar kimseden nefret etmediğim kadar ağlamamı durduramadım gözümden hala yaşlar süzüldü tek rahat ağlayabildiğim yer arasın yanıydı

 

 

 

biliyor muydu ki onun için ağladığımı her şeyi biliyor bunu da biliyordur o ben onu çok seviyorum her şeyden çok en zor zamanlarımda yanımda oldu Aras her zaman bana destek çıkan kişi oldu aras

 

 

 

Ne için ağladığını biliyorum " dedi aras hayla bana sarılarak "

 

 

 

Özür dilerim " dedim iyice sıkı sarılıp "

 

 

 

Dileme kim olsa kamera arardı " dedi aras "

 

 

 

Ama " cümlemi tamamlayamadan Aras konuştu "

 

 

 

Bir sürprizim var " dedi sarılmayı bırakıp bir tanesi benim boyum kadar olan büyük kağıtlar çıkardı"

 

 

 

Anlamsız gözlerle arasa baktım

 

 

 

Sen noel'li kutlamayı sevdiğini söylemiştin anı olması için kendi ağacımızı yapıcaz " dedi aras"

 

 

 

Tamam başlayalım " dedim "

 

 

 

İlk olarak kağıtların hepsini açtık üstlerine rastgele bir şeyler çizmeye başladım Aras ben çizerken beni izliyordu

 

 

 

Sen yapmicakmısın ? " dedim arasa dönerek "

 

 

 

Karım isterde yapmazmıyım " dedi aras ve oda rastgele bir şeyler çizmeye başladı"

 

 

 

İkimiz de bir şeyler çiziyorduk çizmeye devam ettik Bir saatin sonunda ancak çizmeyi bitirmiştik 2 saate yaklaşırken kağıtları rulo şeklinde katlayıp yapıştırdık üst üste koyduk sıra alt tabanındaydı alt tabannı yaptıktan sonra oturdum yere

 

 

 

Benim minik karım yorulmuş " dedi aras bütün parçaları birleştirirken "

 

 

 

Ben mi asla " dedim "

 

 

 

3 saati sonunda ağaç bitmişti süslemiştik de harika olmuştu benim boyumdan uzundu arasın omzuna geliyordu ağaç hem uzun hem güzeldi fotoğraf çekilmesek olur muydu ? Benim mesleğim fotoğrafçılıktı tabii ki bu anı fotoğraflicaktım yukarı çıkıp fotoğraf makinesi aldım aras sorgulayıcı gözlerle bana baktı

 

 

 

Fotoğraf çekilelim " dedim fotoğraf makinesini sabitledim arasın elinden tutup fotoğraf makinesinin karesinin içine ağacın önüne çektim Aras birden beni kucağına aldı öptü o anın şokuyla hiçbir şey yapamadımen sonunda tüm fotoğraflar bittikten sonra makinemi alıp fotoğraflara bakmaya başladım

 

 

 

1 fotoğrafta arasın kucağındaydım

 

2. Fotoğrafta Aras beni öpüyordu

 

3. Fotoğrafta ikimizde ağacın yanında poz vermiştik

 

 

 

İşimiz bittikten sonra arasın telefonu çaldı o telfonla konuşurken ben yemek pişirmek için mutfağa geçmeden önce arasın bana aldığı çiçekleri masadan alıp vazoya koydum mutfağa geçtim biftek yapıcaktım 2.5 saat sonra birtek, makarna , salata ve tatlı profiterol yapmıştım

 

 

 

Masayı Aras kurmuştu birlikte yemeği yemek için masaya oturduk aras'ta bende yemek yiyoduk yemek yerken içeriye koruma girdi

 

 

 

Abi Cahit geldi senle görüşmek istiyomuş " dedi koruma "

 

 

 

Kapıda gebertin " dedi aras"

 

 

 

Kapıdan 2-3 silah sesi geldi kuruma gittikten sonra o adamı öldürmüşlerdi sonrada temizlemiş yemek yedikten sonra saat 8'e geliyordu 2 tane kahve yaptım ve arasın yanına gittim beni iyice kendine çekti ve filim izlemeye başladık

 

 

 

Ben mutluydum arasın yanında bir insan nasıl sever belki size anlatamam ama örnekle açıklayabilirim Aras acımasızdı herkesin korktuğu biri tek bana karşı sanki insaflıydı diğer kimseye karşı böyle değildi aşk insanı rezilde yaparmış vezirde Aras beni vezir yapmıştı en kötü günümde yanımda olmuştu o benim kocamdı her şeyden önce hayat arkadaşımdı Aras benim....

 

 

 

 

 

selam canlarım bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri seviyorum kendinize çok çok iyi bakın 💋 💒

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bölüm : 22.12.2024 15:32 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...