15. Bölüm

Bölüm 15

(3 gün sonra)

Bugün hastanedeydik. Kutay’ın babasının bugün uyanması bekleniyordu. İnci Hanım’ın gözleri ağlamaktan şişmişti.

Doktor geldi yanımıza.

“Siz Murat Bey’in ailesi olmalısınız. Şimdi Murat Bey’i muayene edeceğim. Daha sonra size uyandıracağımız zamanı belirteceğim.” Dedi doktor.

Kutay bana baktı ve gülümsedi. Elimden tuttu.

“Ben sana demiştim.” Dedim Kutay’a.

“Ben de sana bir söz vermiştim.” Dedi gözlerime bakarak.

-

Doktor bize bir saat vermişti ve o saate son birkaç dakika kalmıştı.

“Uyanmasına az kaldı.” Dedi İnci Hanım.

“Evet. Bence ilk uyandığında yanına siz gidin. Sonra Kutay girsin.” Dedim İnci Hanım’a.

“Olur. Çok özledim Murat’ı.”

Biz yoğun bakımın penceresinden bakarken Murat Bey’in uyandığını gördük. İnci Hanı bir mutluluk çığlığı kopardı. Hemşire yanımıza geldi.

“Buyurun bu kıyafetleri giyin. Herkes ayrı ayrı girecek ve bir dakika süreniz var. Normal odaya alındığında istediğiniz kadar görebilirsiniz.” Dedi.

İnci Hanım girdi odaya.

-

(Kutay’ın Anlatımıyla)

Babam. Çocukluğumun ve ruhumun katili olan adam ve kadının yanındaydım.

Şimdi yanına girecektim. Yanına girdim.

“Baba…” dedim.

“Sen hangi yüzle geldin buraya?” dedi bana bağırmaya çalışarak.

“Baba, seni merak ettim.” Dedim ben de.

“Ben seni merak etmedim ama!” dedi bana.

Bazen şey düşünürdüm;

Beni çöpte buldular. Sadece soyadlarını devam ettireyim diye aldılar derdim.

“Tamam baba.” Dedim ve odadan çıktım. Onu her gördüğümde kalbime saplanan bıçak daha derine inmişti artık.

Sanki o kalbimden artık kan akmakla kalmıyor, kalbim yok oluyor gibiydi. Onları sevmiyorsam neden bu kadar acı çekiyordu yüreğim. Bana oğlum demedi mesela. Belki bir şansım olur sanmıştım ama artık imkansızmış.

(Alara’nın Anlatımıyla)

Kutay ve ben beraber ekip evine gittik. İnci Hanım Kutay içerideyken bana İsviçre’ye gideceklerini söylemişti.

Murat Bey iyileştikten sonra İsviçre’ye yerleşeceklerdi. Hem üzülüyor hem seviniyordum bu duruma.

“Kutay,” dedim.

“Efendim güzelim?”

“Çok üzüldün mü?” dedim gözlerinin içine bakarak. Kutay bana bakmak yerine önüne bakmıştı.

“Üzülmedim bebeğim.” Dedi. “Sen merak etme. Zaten sadece görmeye gitmiştim. Lütfen konuşmayalım bu konuyu.”

“Annen,” dedim. “Baban iyileşince İsviçre’ye taşınacaklarını söylüyorlar.”

“Haberim var.” Dedi.

Ben de uzatmadım ve ekip evine girdik. Bu birkaç gün ekip evinde yalnız kalacaktık. Diğerleri hala tatildeydi. Onlara söylememiştik.

-

Akşam olmuştu. Duş aldım ve üstüme kırmızı saten geceliğimi giydim. Saçlarımı açtım ve elime okuduğum kitabı aldım.

Yanıma Kutay geldi. Boynuma değdirdi dudaklarını. Yanıma sokuldu. Kitabımı bıraktım. Elini belime doladı ve kendine doğru çekti.

“Seni yiyeceğim bu akşam.” Dedi. Dudaklarını dudaklarıma değdirdi.

“Ye.” Dedim.