16. Bölüm

16. Bölüm

Bugün ekip dönecekti. Biz yine Karanlığın Kalbi olacaktık. Dalya’dan da daha mesaj gelmemişti.

Uzun zamandır pislikleri temizlemiyordum. Bugün için bir planım vardı. Tabii diğer üyeler gelince. Adamımız hayatımı alt üst eden mafya bozuntusu Korhan Volkan’ın ortağıydı. Beni tanımıyordu ancak yine de yüzümü makyajla değiştirecektim. Kızıl saçlı bir kadın olmayı düşünüyordum. Adamımızın ismi Hasan Atıcı’ydı. Bilgisayarımda topladığım bilgilerin üzerinden geçtim ve yazıcıdan hazırladığım dosyaları çıkarttım. Adamın sicili de bayağı bir kalabalıktı. Kapıda bir anahtar sesi duydum. Bizimkiler gelmişti!

“Alara!”

“Kızlar!” dedim. Onlara sarıldım.

“Neler olmuş ya öyle?” dediler. Kutay’ın babasından bahsediyorlardı.

“Sormayın.” Dedim ve içeri geçtiler.

-

Akşam olduğunda ekibe planımızı anlattım. Yarın akşamüstü planı devreye sokacaktık.

Sabah uyandığımda uzun merdivenlerden aşağıya indim. Mis gibi kahvaltı kokuyordu

“Güno!” dedim ekibe.

“Ay günaydın Alara. Ödümü kopardın.” Dedi Dalya.

“Ay korkma kız! Benim ya. Ne yapıyorsunuz mutfakta?”

“Duş alıyoruz Alara.” Dedi Batu sigara içerken. Yanında Emirhan da vardı.

“Çok komik haha.” Dedim. “Ayrıca içme şu zıkkımı. Sonra üstüm is kokuyor. Ayrıca benim tütüne alerjim var.”

Salona geçtiğimde bizim Alper, Barbaros ve Kutay da Playstation oynuyorlardı.

“Ay insan bir sevgi tomurcuklarını düşünüp yardım eder.” Dedim oradan geçerken. Mutfaktan kahvaltı tabaklarını aldım ve masaya dizdim.

“Aman yardım etmeyin be!” dedim.

Kızlar sofra hazırlıklarını tamamlamıştı. Kahvaltı yaptıktan sonra villanın spor odasına gidecek sonra da planın üstünden geçecektik.

(17.00)

Bugün Hasan Atıcı’nın karşısına ortak olmak isteyen biri gibi çıkacaktım. Herkese olduğu gibi beni evine davet edecekti. Ben de onun katili olacaktım.

-

Operasyon başlıyordu.

Oteline girdim. Resepsiyonun yanına gittim. “Merhaba.” Dedim.

“Merhabalar hoş geldiniz.” Dedi. “Rezervasyonunuz var mıydı?” dedi.

“Ben aslında Hasan Atıcı’yla görüşmeye gelmiştim. Kendisi otelde mi?”

“Evet otelde. Hemen arayayım isterseniz.” Dedi.

“Çok iyi olur.” Siyah elbisemle aynı renk eldivenlerimle tam onun tipinde olmuştu. Peruğumun kızıl tutamlarını kulağımın arkasına attım.

“Hasan Bey sizi bekliyor. Odası sağdaki koridorda.”

“Sağ olun.” Dedim.

Kapıyı tıklattım ve içeriden bir gel sesi geldi.

“Hoş geldiniz buyurun.” Dedi.

“Merhabalar. Ben Zümrüt Akkan.” Dedim. “Oteliniz ne kadar güzelmiş.”

“Sağ olun. Kolay olmadı tabii.” Dedi. Bence de kumarda kazanmak hiç kolay olmamalı.

“Benim de Fransa’da üç otelim var. Dosyamda yazıyor zaten.” Dedim ona uzattım.

“Benden istediğiniz nedir Zümrüt Hanım?” dedi.

“Ben sizinle ortak olmak istiyorum Hasan Bey. Adınızı ve otellerinizi çok duydum.”

“O zaman tabii ki. Çok başarılı bir kadınsınız Zümrüt Hanım.” Dedi. “Sizi evime davet etsem?” dedi.

“Çok isterim.” Dedim.

Elimi tutup öptü ve önden yürümeme izin verdi.

Arabaya bindik.

-

Beni evine getirdiğinde kahve yapmak için içeri gitti. Kahveme uyku ilacı katacağını biliyordum. Ama ben ondan hızlıydım. Kahveleri getirdiği anda yanlışlıkla dökmüş gibi yapacak ve onun arkasına gidecektim. Arkasına bıçağımı saplayacaktım. Zaten villa olduğu için camdan hemen çıkabilirdim. Çalışanlarını yalnız kalmak için izine çıkarmıştı sonuçta. Başım hiç dönmediği kadar feci dönüyordu ama bu işi tamamlayacaktım.

“Kahveler geldi.” Dedi. Bana uzattığında onun üzerine döktüm. Başım daha fazla döndü.

“Ah!” dedi.

“Çok özür dilerim.” Dedim bu sırada arkasına doğru yanaşıyordum. Bıçağımı çıkartıp batırdım. Acıyla koltuğa düştü.

“Kimsin sen?” dedi acıyla.

“Karanlığın Kalbi’yim.”

“Nasıl hep bir adım önde başlayabiliyorsunuz?” dedi inlerken.

“Hayat bir satranç oyunundan ibaret Hasan Atıcı. Sen siyah takımsın, ben beyaz. Bir adım önden başlarım.”

Penceresi zemin katta olmasına rağmen bakınca başım dönüyordu. Yine de arabaya kadar o topuklularla koştum.