1. Bölüm

Nedensiz Katil

1. Bölüm

Tanışma anı

Eskiden seri katilleri insanları boşuna yaralıyan piskopatlar zannederdim. Ta ki kendim olana kadar. İşlediğim kaçıncı cinayet bilmiyorum ama polisler hala beni bulamamıştı. Eski ekibim bana hep sinsi derdi. Haberlere kadar çıkmışım sinsi diye. İşlediğim cinayeti bir evin çatısından izliyordum. Gene beceriksiz baş komiser Edna ve onun yardımcısı Dean orada bekliyorlardı. Az önce canını aldığım kadın yerde kanlar içinde yatıyordu

Dean:"efendim hiç bir yerde iz yok bu sinsi denen kişi hiç ipucu bırakmıyor"

Hm bir düşünelim "bu sinsi hiç ipucu bırakmıyor" hoşuma gitmişti bir daha ki cinayetimde bu notu bırakırdım. Ha soruyorsanız söyleyim. Neden Deli gibi insanları öldürüyorsun diye. Birinci deli olduğumu düşünüyorum evet ve insanların acı ile kıvranışları bana zevk veriyor. Ayrıca boşuna öldürmüyorum. Kadından bedava simit istedim ve vermedim. Simit verseydi her şey çözülecekti. Ben bu düşüncelerde kaybolurken çatıdan bir ses geldi peçe mi iyice yüzüme çektim. Aynı şekilde pelerinimi de. Sonra seslendim

Gloria:kim var orada?

*Koca bir silüet bana doğru yaklaşmaya başladı belimdeki hançerin kabzasını tuttum ve çektim.

Gloria:"canına mı susadın sen?!"

Silüet kolumdan tuttu ve beni yakınına çekti yakınına çekince anladım ki bu seri katil olduğum da hayranı olduğum seri katil Luther dı

Luther:"Korktun mu prenses?"

Gloria: "prenses senin anandir"

Hızla kolumu geri çektim sonra Luther beni koluyla dürttü

Luther: "keyfini bölmek istemem fakat aşağı da bir dolu polis ve başkomiser ve yardımcısı var sessiz ol"

Gloria: "halla halla bilmiyorduk saol"

Luther: "hadi prenses trip atma zamanı değil. Senin unvanı nı çok duydum ve daha yakından tanışma fırsatımız olur diye geldim bizzat senin için"

Bunu duyunca maviye çalan beyaz gözlerim şaşkınlıkla büyüdü. Zaten peçem yüzünden tek gözlerim gözüküyordu ve şaşkınlığımı göstermeme yetiyordu

Gloria: "tamam başka yere gidelim"

Yürümeye başladık sonra Luther konuşmaya başladı

Luther:" farklı tercihlerin var prenses çatılarda uyuyormuşsun"

Gloria: "bir daha bana prenses dersen senin boynunu hançerimle boydan boya keserim"

Luther:" bu senin flört şeklin mi prenses?"

Bir anda gülmeye başladı bende ona dirseğimle vurdum oda muzip bir şekilde gülümsedi

Luther:"özür dilerim. Galiba sana sinsi demeliyim. Sahiden gerçek ismin ne?"

Gloria: "bunu söylemem"

Luther ile konuşmaya devam ederken karşımızda Baş Komiseri gördük. Gerçekten gözlerim yanlış görmüyordu. Tam karşımda Edna duruyordu

~Son~

Umarım beğenmişsinizdirrr hikaye Gloria'nın ağzından anlatılıyor bilginizeee gene her yazdığım kitapta olduğu gibi bunu da cai tarafından esinlendim

Karakterler: