2. Bölüm

O kadar ağlamıştım ki enerjim tükenmiş ve kahvaltı yapacak halim kalmamıştı. Oturup sadece ağlamak istiyordum Görkem gelmeseydi nerede nasıldım düşünemiyorum

* kahvaltıya Gitmek ister misin yoksa İstersen eve de gidebiliriz

Kafamı iki yana salladım

* kahvaltıya gitmeyelim ama

Dedim ve sözümü kesti

*Ama onlara hiçbir şey söylemeyeceğim

* Görkem çok teşekkür ederim İyi ki varsın İyi ki benim yakınımsın

* teşekkür sevmediğimi biliyorsun Ve ayrıca Ben de olsam ben de benimle arkadaş olurdum. Yani övmek gibi olmasın ama şimdi şu tipe,şu yakışıklılığa, şu karizmaya bak benimle arkadaş olmayan da yani ne bileyim ileri zekalı falandır kesin.

Yine beni güldürmeyi becermişti gülüyordum ama hala bir şey olacak diye korkuyordum.Sakin bir şekilde

* Ego tavan yaptı galiba yine ve beni güldürdüğün için teşekkür ederim

* Neyse teşekkür etmediğini varsayıyorum ve seni güldürmek vazifem

* Görkem her zaman beni güldürmek benim yanımda olman gerekmediğini biliyorsun değil mi.

* kızım benim senden başka kimim var söylesene ben kendime senin yanında huzurlu hissediyorum ve ailem bile beni sevmezken sen beni kardeşin saydın yani en güzel yanı da bu. Beni bir arkadaş değil de bir kardeş, bir dost, hatta bir abin olarak gördün beni. Şu an burada en şanslı kişi ben oluyorum yani

bana bunları söylediği zaman ben daha fazla ağlamaya başladım

* seni gerçekten çok seviyorum Lütfen beni bırakma tamam mı?

* Ben de seni çok seviyorum balım. Yemin olsun ki seni asla bırakmayacağım. Hadi eve çıkalım sen bir duş al rahatla ben de bize film yeri ayarlayalım film izleyelim moralin düzelir. Olur mu?

*Hıhı olur hadi gidelim

benim evime çıktık ve ben kıyafetlerimi alıp duşa girdim Görkem'de mutfağa gitti. Duştan çıktıktan sonra bir rahatlama gelmişti aslında koltuk odasına gittiğimde Görkem koltuğa oturmuş telefondan film bakıyordu. Hemen Klimayı açıp kendime ile Görkem'e battaniye kapıp Görkem'in yanına kıvrıldım. Saçlarımı öpüp kokladı ve film izlemeye başladık.