
Evden hemen çıkmıştım. Evimin yanında bir park vardı her üzgün olduğumda oraya gidip otururdum. Ama bu sefer oraya gitmedim çünkü Görkem beni hemen bulurdu. Ben de sahile gitmeye karar verdim. Sahile geldiğimde taşların üzerinde oturup denize bakmaya başladım. Bayağı bir Denizi izledikten sonra yaşadığım her şey gözümün önüne geldi ve istemsizce gözyaşlarım döküldü. Sonra sağ tarafından bir gülme sesleri geldi. Bir aile piknik yapıyordu. Onları görünce benim ailemle neden böyle anım yoktu diye düşündüm ve ağlamam daha da artıyordu nefesim kesiliyordu. Birdenbire yanında küçük bir kız çocuğu gördüm.
* Aba şen neden aylıyoon
Beyaz tenli küçük kızı görünce gülümseyip kollarımı iki yana açtım ve onu kucağıma aldım.
* Ağlamıyorum ki ben tos kaçtı gözüme.
*hayıy aylıyon aylama bak bende aylayımm
Deyip gözlerimi öpmüştü. Ben de onu öpmüştüm.
* Tamam ağlamıyorum.
Dediğimde bir adam yanımıza eğilip.
* Pardon sizi rahatsız etmemiştir umarım.
* Ah, hayır özür dilerim birden yanıma gelince dayanamayıp kucağıma aldım.
* Hayır özür dilemenize gerek yok belki sizi rahatsız etmiştir diye korktum.
* korkmanıza gerek yok çok sevdim kendisini. Allah bağışlasın. Adınız neydi bu arada.
* Atakan.
* Deniz Bende memnun oldum.
* ben de.
* Peki senin adın nedir hanımefendi.
*Aşlı
* Çok tatlısın Aslı.
* Şen daha tatlışın aba
* Eee şey biz gidelim artık.
* görüşürüz umarım.
* görüşürüz.
Biraz da olsa sakinleşmiştim ama hala sol tarafım acıyordu. Acaba Görkem ne yapıyordu. Bana ne yaparsa yapsın onu düşünüyordum.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |