9. Bölüm

Kapımın önünde Atakan oturuyordu. Bir an şok olmuştum, daha ayrılalı 1:30 saat bile olmamıştı. Aklımda bir sürü. soru vardı. Şok olmuş bir şekilde hala Atakan'a bakıyordum. Ne o beni fark etmişti,ne de ben seslendim ona. Şokumu atlattıktan sonra bir kaç adım atıp onun önünde durup konuştum.

*Atakan ne işin var burada.

*Şey Deniz sadece iyi misin diye bakmaya geldim.

*İyiyim ben gerek yoktu gelmene ve sen nasıl evimin adresini biliyorsun.

*Orası biraz karışık mevzu küçük, öğrenirsinbir gün.

*Umarım öğrenirim neyse kahve içmek ister misin.

*Bilmem içerim herhalde.

Kapıyı açıp içeri geçtim. Direkt mutfağa gittim Atakan'da peşimden geldi ve masaya oturdu çantamı masaya bıraktım.

*Nasıl içersin ya da ne içersin

*Kahve alayım ama tuzlu olsun

*Ne, nasıl yani

*Hah! ahahahja, şaka yaptım bi şok geçirdin

*Lütfen sen bir daha şaka yapma, hatta mümkünse sus

*Tamam özür dilerim şaka yapmıştım bir daha yapmam

*Tamam ama bir sorum var

*Sor bakayım

*Görkem'i nereden tanıyorsun

*Bu bilgiyi şimdi öğrenemeyeceksin ve zaten bunu Görkem anlatırsa daha iyi olur

*Neyse tamam Görkem'e sorarım ben onu

*Bende sana bişey soracaktım

*sor bakim

*Karşı dairende kim oturuyor

*Kimse yok diye biliyorum da neden sordun

*Komşun olmaya karar verdim

*Ne, bu kadar hızlı bişey yapamazsın

Kahvenin dibini kafasına dikip ayağa kalktı ve konuşmaya devam etti.

*Ben Atakan Aslanoğlu ve istediğimi her zaman alırım bunu unutma küçük.