24. Bölüm

Şaşkın

- Kızım sarmayı, böreği, taze fasulyeyi yapıp buzluğa attım. Çıkarır ısıtırsınız. Dışarıdan hazır yemek almayın diye yaptım bak.

- Tamam teyzeciğim.

- Bakın, sabah akşam kapınız kilitli olsun.

- Anladık sultanım anladık söylediklerinin hasını yaptık. İstersen ezbere okuyabilirim.

- Bu zekânı hafızlığa kullansaydın şimdiye kadar Deva Ablan gibi hafız olurdun.

- Bende ne zaman lafını koyacaksın diye bekliyordum.

-Neyse aradığımda açın, merakta bırakmayın beni.

- Tamam.

Hümeyra Hanım kızlarına sarılıp vedalaştıktan sonra evden ayrıldı.

Hümeyra Hanım kocasıyla birlikte memlekete akrabalarının düğününe gidiyordu.Gitmişken biraz orada kalıp anne-babasını da görmek istiyordu. Kızları yalnız bırakmak her ne kadar içine sinmese de biraz da Yiğit Efe'ye güveniyordu. Onlara kol kanat gereceğinden emindi. Sahi ona gittiğini söylememişti. Müsait bir vakitte arayıp konuşmalıydı.
....

- Hümeyra Teyze çıktı, az önce karşılaştık. Elinde bavul vardı bir yere gidiyor sanırım.

- Kızlar?

- Tek başınaydı. Nereye gidiyor acaba?

- Bilmem.

- Bugün ne yapıyoruz?

- Evde ders tekrarı yapıyoruz kardeşim.

- Off çok sıkıcısın. dedi Mert yüzünü ekşiterek.

- Sen ne yapmamızı isterdin şehzadem?

- Dışarıya çıkmayı isterdim mesela.

- Yemek yapsana sen bi. Komşularımıza da ikram ederiz. dedi imayla Yiğit Efe.

- Çakaall.

- Hadi hadi.

.....

- Balkon kapısına baktın mı Rabia?

- Baktım ablacığım. Ayet-el Kürsilerimizi de okuduk mu tamam.

Hava kararınca kızlar camları- kapıları kontrol etmeye başladılar. Sonuçta şu bir ay koskoca evde sadece ikisi kalacaktı.

- Acıktın mı?

- Biraz. Sen?

- Acıktım. Ne çıkarsak? Sarmayı çıkartayım mı?

- Yok ya. Benim canım böyle baharatlı şeyler çekiyor.

- Teyzemin meşhur baharatlı tavuğuna ne dersin?

- Allah derim. Hadi ısıtalım.

Deva buzdolabına yönelmişti ki kapı çalındı. Rabia oturduğu sandalyeden kalktı.

- Ben bakarım.

Deva mutfakta işine devam ederken kapıdan gelen sesleri net bir şekilde duyabiliyordu.

- Hayırlı akşamlar.

- Hayırlı akşamlar. Hayırdır?

- Hayır efendim hayır dedi Mert sırıtarak. Yiğit Efe yandan dürtünce kendine geldi.

- Yani şey..biz yemek yaptık ama sizsiz boğazımızdan geçmedi. Komşu hakkı dedik önce size ikram edelim dedik. dedikten sonra yemek kabını Rabia'ya uzattı.

- Teşekkür ederiz. Gelin beraber yiyelim diyeceğim ama..
- Olur. dedi Mert içeri girmeye meyletti. Bir yandan Yiğit Efe ensesinden tutmasa, öte yandan Rabia elini kapının pervazına yaslamasaydı Mert neredeyse içeri girecekti gerçekten.

- Ama annem evde değil. Ve kız başımıza dururken sizi eve alamam. Uygun olmaz yani.

- Haklısın. Rahatsız ettiysek kusura bakmayın. dedi Yiğit Efe.

- Yemek için de anlayışınız için de teşekkürler.

- Afiyet olsun. O zaman size hayırlı geceler. dedi Mert bir elini havaya kaldırarak.

- Hayırlı geceler. deyip kapıyı yavaşça kapattı Rabia.

- Şaşkın dedi Rabia kendi kendine gülerek.

.....

-Bu planın tutmayacağını biliyordum.

-Dur oğlum ya hemen ümitsizliğe kapılma. dedi Mert çamaşır makinasının düğmesine basarken.

Bir anda elektrikler kesildi.

- N'oldu ya? Niye gitti bu elektrikler şimdi?

- Mert?

- Efendim?

- Bulaşık makinası çalışırken çamaşır makinası mı çalıştırdın?

- Evet n'oldu ki?

- Şalter attı kardeşim. Aferim sana.

- Ne bileyim ben şalterin atacağını? Daha önce söyleseydin. dedi Mert çamaşır makinasının fişini çekerken.

- Söylemiştim zaten dedi Yiğit Efe ayakkabılarını giyerken.

Mert karanlıkta kapının açılma sesini duyunca arkadaşına seslendi.

- Nereye?

- Şalter aşağıda.

- Dur bende geleyim seninle.Anlamazsın sen şimdi.

- Yürü bakalım çok bilmiş.

Yiğit Efe ve arkadaşı Mert kapı anahtarını ve telefonlarını alıp aşağı indi.

- Sağdaki mi?

- Evet 2.si.

Mert şalteri kaldırdıktan sonra. Apartmanın kapısı açıldı. İki arkadaşta gayri ihtiyari kapıya baktı. Kapıdan giren kişiyi görünce ikisi de afallamıştı.

- Çağla?

Genç kız aradığını bulunca sevinçle onlara yaklaştı.

- Yiğit..dedi sevinçle. Ardından sımsıkı sarıldı.

- Seni çok özledim. Sonunda buldum seni.

Yiğit Efe ise şaşkındı. Ama kendisine haram olduğunu hatırlayınca sıkı sıkı sarılan kızı üzerinden kazımak istedi. Ama kız asla bırakmıyordu.

Gözü bir an merdivene ilişti. Ve o merdivenden inen Deva'ya da.

*****