“Yaprakları dökülmüş bir ağaçtım ben.

Duygularım da, ruhumun her zerresi de tek tek dökülmüş, beni terk etmişti.

Fakat şimdi…

Çiçek açmıştım.

Yeni bir ben oluşmuştum.

Artık karanlık yoktu,

Çünkü ben ışığımı kendi içimde taşıyordum.”