Ölüm bana bir nefes kadar yakın, yaşam bir aşk kadar uzaktı..

Karadeniz’in küçük köyünde geçen ateşli bir köy hikayesine ne dersin?

Anonim bir şekilde sevdiği kıza yazan mafya

Yiğit sessizliği bozduğunda ona baktım. "Beni mi sınıyorsun?" Diye sordu yola bakarken, "Seni sınamaya çalışsaydım anlardın." Dedim yeşil gözleri gece karası gözlerimi buldu. Birkaç saniye sonra konuştu. "O senin sinirliyken dizini titrettiğini biliyor mu?" Diye sordu ve dizime baktı. Gözlerim dizime kaydığında dizimin hızla titrediğini yeni fark ediyordum. Elini bacağıma koyduğunda dizimin titremesi yavaşladı ve giderek durdu.

Mutlu musun.?" Diye konuştu titreyen sesiyle, Islak kirpiklerimle ona bakmaya devam ettim. "Mutlusun tabi sen bir tek benim yanımda mutlu olamadın." Beni öldürmek ister gibi söylediği kelimeler nefessiz kalmama neden oldu. Gözyaşlarım usul usul yanaklarıma süzülürken kırılan kalbinin kırıkları benim kalbime batıyor bana nefes aldırmıyordu. Bir sözüyle beni öldürüyordu, benim onu öldürdüğüm gibi. Başını ağır ağır sallayıp bana baksa da gözleri gözlerime değmedi, kesmiş olduğum saçlarımda durdu bakışları. "Oysaki..." Titrek nefesini dışarıya bırakıp tüm kırgınlığıyla konuştu." Oysaki ben sadece sana olan bu vefasız sevdamla beni sevip, senin kırık dallarında yeniden çiçek açtırmak istemiştim ama sen onu bile bana çok gördün, ben senin yaralını sarmak isterken sen bana asla kapanmayacak bir yara açtın." Başımı olumsuz anlamda sallayıp ona doğru yorgun bir adım attım. "Ben... ben özür..." Cümlemi tamamlama izin vermeden yorgun sesiyle buna mani oldu. "Açtığın yara bende kalsın... ama sen sana olan sevgimi al ve git, önceden de gittiğin gibi." Dudaklarımın arasından kaçan hıçkırıklara mani olamıyordum, içimde oluşan acı serzenişi görmüyordu. (Bölümler düzenlenecektir.) Bu isimle yazılmış ilk kitaptır. Başlama tarihi: 16.01.2020 Bitiş tarihi:29.04.2022

"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim." Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi. "Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar." "Korhan..." "Seni istiyorum Ahu Nar. Tenini, nefesini, kalbini, ruhunu deli gibi istiyorum. Benim olmanı her şeyden çok istiyorum. Beni kabul etmeni, beni istemeni deli gibi arzuluyorum. Nefesin olmak istiyorum Ahu Nar. Nefesim olan kadının her şeyi olmak istiyorum..." ***************************** Bir ateş yandı, arşa sıçrayan... Herkesi kör, iki kişiyi köz bırakan! Ahu Nar kaybıyla bitti sandı. Hayat artık bitti! Korhan karşısına çıkana kadar... Aynı acıda kavrulan iki kişi, iki mezarın başında can çekişti. İkisi de yaşatılanın karşılığını istedi. Onlar iki mezar kazdılar, yarılarını da içine kattılar. Kazılan mezar, gencecik iki canı yuttu. Yerine sır dolu bir hayat sundu! Cehennem dünyaya sıçradı. Biri `KOR` diğeri `NAR`dı. Acı bir ateş yaktı, onu dünyaya yaymak ikisine kaldı... ZİYAN oldular ama birbirlerini de böyle buldular... ********************************

Aile kurgusu. Öz kızlarını öldü sanan aile, Üvey kızlarını çok seven aile, Her şey ortaya çıkarsa sonra ne olur? Derin öz ailesin kabul edecek mi? Ya Derin’i ailesinden koparan kişi tanıdıkları biriyse, her şey açığa çıkınca ne olacak? Not, az miktarda bazı bölümlerde argo, küfür ve şiddet bulunmaktadır. *** Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraflar Pinterest’den alınsada kendim birleştirmiş olup, kurgunun ismi tamamen şahsıma aittir.

Wattpad de Zeynep kitabımın düzenlenmiş hali olarak burada yayında olacak.