Diyarbakır’ın sert dağlarıyla, Batman’ın asi rüzgârları arasında yıllardır süren bir düşmanlık vardı. Bedirhan, kudretiyle saygı duyulan bir aşiret ağası; Zelal ise düşman aşiretin güzelliğiyle dillere destan kızıydı. Bir gece alınan karar, iki gencin kaderini çok değiştirecekti. Bedirhan, Zelal’i kaçırdı; çünkü aşkları, töreye ve kanla yoğrulmuş geleneklere meydan okuyordu. Bu yol, iki aşireti ateşe sürecek; aşkları ise hem en büyük güçleri hem de en büyük sınavları olacaktı. Oysa kader, hiç kimsenin tahmin edemeyeceği oyunlarla onları sınayacaktı.

"Ve seni benim hayatıma uğratan kaderinde vardır bir bildiği... " Özdemir Asaf

“O bir ölüye âşıktı. Ben ise yaşayan bir ölüydüm.” Mardin`in soğuk taş duvarlarında hüküm süren, bir ölüye aşık asil bir ağa... Berzan Harmanlı,Özgürlük ateşiyle yanıp tutuşurken asi başını her zaman dik tutan Rozalin`e gönlünü kaptırırsa ne olur? Rozalin, yaşarken gömüldü. Berzan, çoktan toprağa verdiği bir kadının yasını tutarken, hayatta kalan bir başka kadının kalbini yaktı. Bu bir evlilik değildi. Bu bir kefen paylaşımıydı ve bu hikâye, ne yalnızca aşkın ne de yalnızca acının hikâyesi. Bu, hem sevmeyi hem affetmeyi unutan iki yüreğin aynı mezara konduğu bir yaşamın romanı. “Kendine bunu yapma Rozalin… Gelme bir daha buraya.” Ama Rozalin hep geldi. Çünkü bazı kadınlar, acıya sadıktır.

Kitap tamamen hayal ürünüdür bütün tarihrel ve olaylar gerçek değildir!!!!

Asena Kuntçetin ve Kunt Arslan adında iki kırık ruhlu asker, sevgisizlikle büyümüş geçmişleriyle yüzleşmeye çalışırken yolları kesişir. İkisi de yalnızlıkla, travmalarla ve görev bilinciyle yoğrulmuştur. Ancak beklenmedik bir duygusal yakınlaşma, kaderlerini yeniden yazmalarına sebep olur. Askerî disiplinle çevrili bu hikâye; aşk, öfke, yarım kalmış çocukluklar ve ruhsal iyileşme temalarını işler.

Deniz, İzmir’in sıcak sahillerinden, Karadeniz’in soğuk ve kapalı dağlarına sürüklendiğinde; kaybettiklerinin ağırlığını, bir daha asla güvenmeyeceğini sanmıştı. Bir gecenin içinde, sislerin arasından kaybolan hayatı, onu hiç tanımadığı bir adamın evine, hiç bilmediği bir kaderin ortasına sürükledi. Demir, kendi sessiz dünyasında yaralarını saklayan, dağların diliyle konuşan bir adamdı. Ve şimdi, istemediği bir misafirle aynı çatı altındaydı. İkisinin arasında büyüyen gerilim, sis gibi ağır ve kaçınılmazdı. Kimi zaman bir bakışla savaşacaklar, kimi zaman bir dokunuşla duvarlarını yıkacaklardı. Geçmişlerinin karanlık gölgeleri, onları birbirine iterken, sisin ardında saklanan daha büyük bir tehdit ikisinin de hayatını sonsuza dek değiştirecekti. ... "Ben İzmir`in kızıydım ve Trabzon`un misafiri..." " O, Trabzon`un çocuğuydu ve İzmir`in yabancısı..."  ... Sis Çizgisi, güvenin küllerinden yeniden doğduğu, bir adımın her şeyi değiştirdiği, ve en karanlık anlarda bile umut edenlerin hikâyesi... Bu sisin içinde, gerçekten kaybolmaya hazır mısın? ⭐⭐⭐ Not= "Sis Çizgisi" adında kitappad`de ki ilk ve tek kurgu. Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

Doktor mahi arkadaşının düğünü için geldiği Mardin’de aşık olup evlenir ama evlendiği gün öldürülen kocası’nın abisiyle töre yüzünden evlenmek zorunda kalır hemde hiç ummadığı anda…

Neden 17 yıl sonra karşıma çıkıyorsunuz ki hemde benim yerime bir başkasını koymuşken

Yarım Kalan Sigara isimli ilk kitaptır. Adının, içeriğinin kopyalanması durumunda adli işlem başlatılacaktır.. Yayın tarihi 24.04.2025 ___ Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bir töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

İki yakın çocukluk arkadaşı olan Efulim Tezcan ve Kutay Sezgin ailelerinin başka şehire taşınmasıyla ayrılmışlardır. Yıllar sonra Efulim Hostes Kutay ise Komiser olarak Uçakta bir sorun nedeniyle karşılaşmışlardır "Ben Efulim keşke adımın anlamı gibi sevilen bir kız olabilseydim" "Kutay ben Komiser olan fakat kalbi kelepçeyle duran Kutay Sezgin" ..