“Evlisin farkındamısın?” “Lan çok mu istedim evlenmek!Ben seni istiyorum” Dedi bana sonra herşey değişti

Okuduğum bölümün sıkıcılığı adından bile belliydi karşıma o çıkana kadar belki bölüme değil ama ders hocama aşık olmuştum. Peki sadece bir hocamıydı hiç sanmıyorum. Mafya çakması hiçte çakma değildi.

Doğa artık eskisi gibi değil. Göz alabildiğine uzanan ormanlar solmuş, toprak nefes almakta zorlanıyor. Yeşilin hükmü sona ererken, bir avuç insan bu çöküşün ortasında yaşam mücadelesi veriyor. Ana karakterimiz, yıllardır dış dünyadan izole edilmiş bir toplulukta büyümüş, doğanın son sırlarını koruyan bir genç. Ancak beklenmedik bir olay, onu güvenli sınırların dışına çıkmaya zorlar. Gördüğü manzara, bildiği her şeyi sorgulamasına neden olur: Peki gerçekten doğa yok oluyor mu, yoksa ona ihanet eden biz miyiz? İhanetler, gizli kalmış gerçekler ve umudu yeniden yeşertme çabasıyla dolu bir hikâyeye hazır olun. "Yeşilin Son Nefesi", kaybolan bir dünyanın içinde yeşermeye çalışan bir umudun hikâyesini anlatıyor.

Talya Sorel, yirmi bir yaşında bir üniversite öğrencisidir. Sosyal medya aracılığıyla insanlara şaka amaçlı yazar ve insanların verdiği tepkileri okumaktan keyif alır. Bir gün, kullanıcı adı saçmalıktan ibaret olan, takipçisi veya takip ettiği olmayan, anonim bir fake hesaba yazar. Yazdığı şeylerin hiçbir doğruluğu yoktur, amacı onu da kandırmak ve verdiği tepkilerle eğlenmektir ancak hiçbir şey istediği gibi gitmez. Hesap, kendisini Glitcher diye adlandıran bir hackerin hesabıdır. Talya, başına büyük bir bela almıştır çünkü hackerin amaçlarından birisi Talya’nın hayatını karartmak olmuştur.

Bir aşk romanı sizlerle lütfen okumanızı tavsiye ederim belki ilk başlarda garip gelebilir ama bölümler geldikçe toparlamaya çalışacağım desteklerinizi bekliyorum 🙏🏻🤍 "Ben senden hep gittim.!" "Ama ben olmadan da var olmadın.!" Çocuk esirgeme kurumuna bırakılan çocuklardı onlar birinin anne babası trafik kazasında ölmüşken diğeri annesi tarafından oraya terk edilmiş oysa böyle sürmezdi elbet ayrılık gelip çatıp yolları ayrılacaktı ama sonra yıllar sonra yeniden yolları kesişecek ve artık çok şey değişecekti..

Zamanın ortasında hapsolunmuş gibiydim. Olduğum yer, suçluların rahatlıkla cirit attığı yerdi. İki taraf vardı. İki tarafta beni kendilere çekip, yeni bir suçlu yaratmak istiyordular. Katilin kız kardeşi olmam, onlar için potensial bir katil olacağım anlamına geliyordu. Korkumun beni hapsettiği yer hapishanelerden bile daha kötüydü. Ortada sıkışıp kalmıştım, hangi tarafı seçsem iyisi yoktu. Kötünün kötüsü vardı. Sesimi çıkarırsam anında öldürülecektim. Sessiz kalırsamda, kendi kendimin katili olacaktım. Beni dönüştürmek istedikleri insan farklıydı. Benim dünyam, küçük bir odanın içinde geçiyordu. Onların dünyası, masum insanların kan bataklığında. Cihan Hanzade abim, bir masum insanın kalbini sekkiz tane bıçak yarasıyla durdurmuştu. Onun kanlı elleri benim hayatımıda kana bulamıştı. Hapse girdiği an, benimde hayatımı demir parmaklıklar ardına salmıştı. Herkes kendi suçlarından yükümlü olmalıydı. Kimse kimsenin yaptığının bedelini ödememeliydi. Bedel ödemem için beni seçmiştiler. Bir taraf, abimin yerine geçip yeni cinayetler işlememi istiyordu. Bir tarafta, intikam için beni kuklaları yapıb tımarhanelik etmek. ☆☆☆ Ayak tabanımdan çıkardığım cam kırığının sesi tozlu beton zeminde yankılanırken, kan küçük damlacıklar halinde parmaklarımın üzerine aktı. Bileğimi kavrayan parmakları, daha fazla cam batıklarını çıkarmamı engelledi. Korkunun gözlerime tırmanmasına izin vermedim. Buz gibi sesi, gri gözlerindeki canilik, ensemde bir ürperti yarattı. "İki seçeneğin var Ceylin. Ya bana gelip herkesin ölüm meleği olursun. Yada kendini korumak için yaşam meleği. Yerinde olsam birinci şıkkı seçerdim. Yoksa seni öldürene kadar durmam."