11.Komşuluk Görevi
Araz arabayı durdurduğunda kısaca bir teşekkür ederek arabadan indim.O da hemen arkamdan geliyordu.
Binaya girdiğimde araz da gelip kolumu tuttu.
"Minela bir şey diyeceğim ?"diye sordu.
Cevap verecekken yan dairenin kapısı açıldı ve içeriden benim gazabım olacak o kişi çıktı.
İki aydır memleketinde olan Seliman teyze!
Dedikodunun ana vatanı olan Seliman teyze!
Üzerinde her zaman ki gibi leoparlı bir bluz vardı.Tüm altınlarını takmış takıştırmıştı.
Gözlerimi dikmiş Arazla bana bakıyordu.Neden mi ?Çünkü araz kolumu tutuyordu ve fazla yakındık.
"Minela sana diyorum beni duyuyor musun?"diye sordu araz.Yutkunarak ona baktım.
Eee tabi o daha Seliman teyzeyi tanımıyordu.
"Araz şimdi beni bırakıyorsun ve arkamıza bakmadan buradan gidiyoruz tamam mı ?"dediğimde kaşları çatıldı.
Cevap vermeme vakit kalmadan Seliman teyzenin sesi araya girdi.
"Kızzzz Minela sen misin ?"diye soruyordu uzun zamandır duymadığım sesi.Mecburen ona döndüm.
Sanki daha yeni görmüşüm gibi şaşırdım.
"Aaaa Seliman teyzeciğim sen geldin mi ya ?"diye sorarken yerimde kıvranıyordum.
Araz ise beni bırakmak yerine mümkünmüş gibi beni kendine daha çok çekmişti.
"Geldim tabi geldim ama sen bir kere bile kapımı çalmadın."dedi kollarını göğsünde birleştirerek.Bir yandan da arazı süzüyordu.
"Valla kusura bakma Seliman teyzeciğim.Biliyorsun bir askeriye bir burası derken bana da vakit kalmıyor."dedim zorla gülümsemeye çalışarak.
"Belli belli baya yoğunsun."derken sesi oldukça iğneleyiciydi.
Bu sefer inatla kolumu bırakmayan arazdan kolumu çekip aldım.Bu yaptığıma sinirlendiğini aldığı hızlı nefeslerden anlıyordum.
Şuan onun siniri umurumda bile değildi!
"Bu kim sevgilin mi ?Baban ve abinin bundan haberi var mı ?Ne zamandır berabersiniz ?Nerde tanıştınız ?Kaç yaşında ?Nereli ?Benim niye haberim yok?Sadık mı ?"diye tüm sorularını sıraladığında gözlerim kocaman açıldı.2
"Seliman teyzeciğim bak bizim aramızda hiçbir şey yok.Bu yüzden babamla abime söylemem gereken hiçbir şeyde yok.Araz asker aynı zaman da karşı komşum.Yani meslektaşım."dedim.Daha ne kadar açıklama yapacaktım.
"Neden bu kadar yakınsınız ?"diye sorduğunda öksürdüm.
Yandan araza baktım.Resmen dip dibeydik.
"Valla Seliman teyzeciğim burada kalıp sana uzun uzun her şeyi anlatabilirdim ama inanır mısın yaralıyım."dedim sargılı kolunu göstererek.
Sonra da bir şey demesini beklemeden arazı da kolundan çekiştirerek merdivenlere yöneldim.
"Seliman teyzeciğim hadi öptüm."dedim ve koşarcasına merdivenlerden çıkmaya başladım.Peşimde arazı da sürüklüyordum.
Buradan acilen tüymemiz gerekiyordu.
Sonunda beş katı çıkmayı başarabildiğimizde derin derin nefesler aldım.Yorulmuştum.
"Minela artık bana neler olduğunu anlatacak mısın ?"diye sordu araz.
"Araz bak Seliman teyze ben buraya geldiğimden beri bu bina da oturuyor.Memleketine gitmişti ama gelmiş.Kadın kamera gibi 7/24 tetikte.Bina da ne olmuş ne bitmiş her şeyi biliyor.Ve hayır bu iyi bir şey değil.Hatta az önce bile bizi öyle gördüğü için şey dedikodusu çıkabilir."dediğimde üzerime yürümeye başladı.
"Ney dedikodusu "diye sorarken hala yürüyordu.Bende geriye doğru adım atıyordum.Ne oluyorduk şuan yani!
En sonunda sırtım kapıya yaslandığında o da şükür ki üç adım uzağımda durmuştu.
"hm hm."dediğimde kızardığıma emindim.O ise gözlerime manidar bir şekilde baktı.
"Yanlış mı olur bu ?"diye sordu.Kaşlarımı çattım.
"Tai ki de benim için yanlış olur."dedim.
"Belki de senin yanlışların başkalarının en büyük doğrusudur."diye fısıldadığında kalbim tekledi.
Kaşlarımı çatarak bu sefer ben onun üzerine doğru yürümeye başladım.O da geriye gidiyordu.
Kafasına bir tane vurdum."Ne ima ediyorsun sen be!Dağ ayısı.Medeniyet görmemiş öküz.Beyefendi görünümlü terbiyesiz."derken bir yandan da hem kafasına hemde omzuna vuruyordum.2
Yani elime kıyamam sonuçta acıyabilir.1
En sonunda onun kapısının önüne geldiğimizde o kahkaha atarak gülerken ben ona saydırıyordum.
"Anahtarı ver!"diye bağırdığımda bir kahkaha daha atıp anahtarı bana uzattı.
"Bana bak gülme.Seni evire çevire döverim!"diye tehdit ettim ama yine güldü.
Sinirle onu kendi evinin içine ittikten sonra anahtarı da fırlatıp kapıyı çarptım.
Onu evine kadar ben sokmuştum daha ne olsun yani!
Her ne kadar eve girmiş olsa da gülen sesini duyuyordum.Sinirim bozulduğu için dayanamayıp bende gülmeye başladım.
Ben ona tüm bunları yaparken o sadece bana bakıp gülüyordu.Ama gözleri anlamlıydı.
Sen ne istersen yap ben razıyım.Senden gelecek yumruğa bile.
Ama bu çok saçmaydı işte!Mantıklı gelmiyordu.Neden öyle bakıyordu o zaman ?
Kendi daireme gidip kapıyı kapattım ve sırtımı kapıya yasladım.Düşünecek çok şey vardı ama ben düşünmeyi ertelemeyi seçtim.
Kısa bir duş aldıktan sonra üzerime siyah bir eşofman ve beyaz bir tişört geçirdim.Kolumdan dolayı yemek yapamayacaktım.
Babamı arasam anında buraya gelir ve istediğim her şeyi bana yapardı.Biliyordum.Hakkını yiyemezdim.
Ama bu aralar onun da işleri yoğundu farkındaydım.Parlayı da sürekli arayıp sıkmak istemiyordum.Zaten o hep göktunçlaydı.
Resmen burada bir başımaydım.Ne üzücü ama!Oflaya oflaya salonda ki koltuğa oturdum ve bilgisayara bakmaya başladım.
Yaklaşık yarım saat geçirdikten sonra uyumak için odama gidiyordum ki kapının çalmasıyla durdum.Bu saatte kim beni rahatsız ediyordu!
Pıtı Pıtı adımlarla kapıya gidip açtığımda beklemediğim bir görüntüyle karşılaştım.
Araz elinde bir tepsi çorba ve yüzünde kocaman ona fazlasıyla yakışan gülümsemesiyle bana bakıyordu.
Şaşırdım.Burada ne işi vardı ?
"Ne işin var burada Araz ?"diye sordum.Elindeki tepsiyi bana uzattı.
"Komşuluk görevimi yerine getireyim dedim."dedi.
Saygısızlık olmasın diye elindeki tepsiyi aldıktan sonra şaşkın şaşkın ona baktım.
"Şaşkın şaşkın bakmada soğumadan iç çorbanı."dedi gülerek.
"Evet.Ve bil diye söylüyorum sana yaptım sadece sana."dedi ve sonra kendi dairesine girip kapıyı kapattı.3
Avan aval durmak yerine eve girdim.Söylediği cümlenin altında yatan anlam çok basitti.
Bu çorbayı ilk ve tek olarak sana yaptım...
İstemsizce gülümsedim.Bana çorba yapmıştı.Hemde sadece bana!Ayrıa çok güzel kokuyordu!
Hemen çorbandan bir kaşık aldığımda lezzetiyle gözlerim kapandı.Resmen mükemmeldi.
Ama adama teşekkür etmeyi unutmuştum.Kesinlikle ona özel olarak teşekkür etmeliydim.
Ayrıca benden daha lezzetli yemek yapması akıl kârı değildi!
******
Bölüm sonuuuuu.Bölüm aslında biraz daha farklıydı ama silinince baştan yazdık maalesef ve bu beni çok zorladı.
Bu bölüm de onların aslında aşklarının yeni yeni ortaya çıktığı kısımları okuduk.
Evet Seliman teyze hakkında ne düşünüyorsunuz?1
Kesinlikle önemsemeniz gereken bir karakter çünkü her an dedikodu çıkarabilir dbdnsnzö.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
Bölüm Hakkında Şikayet Gönder
İçindekiler
| 32.56k Okunma |
3.09k Oy |
0 Takip |
56 Bölümlü Kitap |