Bugün size bazı duyurularla geldim lütfen burayı okumadan geçmeyin.
Ben bir karara aldım.Bir hedef koydum kendime.Yeni yıla girene kadar 10k okunmayı geçmek istiyorum.Neredeyse bir ay var.Lütfen desteğinizle hedefime ulaşabileyim.
Ayrıca artık öyle her gün bölüm atmayacağım.Haftada en fazla dört gün bölüm atacağım.Ama ortalama iki bölüm atarım.
Fakat buna üzülmenize gerek yok çünkü bölümleri artık kelime sınırı koyarak yazacağım.Yani en az 1000 kelime olacak şekilde yazacağım.
Aslında bakarsanız yine aynı şeye çıkmış oluyoruz.Bunu yapmanın nedeni ise bir düzen oturtabilmek.Diğer türlü bir bölüm kısa bir bölüm uzun oluyor.
Üstelik derslerimde bu aralar çok yoğun.Ayrıca bölümlerimin de düzenli olmasını istiyorum.Bölüm aceleye gelince düzenleyemeden atmak zorunda kalıyorum.
Dediğim gibi hedefim yeni yıla kadar 10k okunamaya ulaşabilmek bunu gerçekten çok istiyorum)))
Oy sayısının da 1k olmasını istiyorum.Biliyorum çok yüksek hedefler ama imkansız değil değil mi?
O zaman buraya çok sevdiğim bir kitabın çok sevdiğim bir karakterinin sözünü bırakıyorum.
"İmkansızlar imkan dahilinde..."
~TDÇ~4
Yaklaşık bir saat önce yaşananları hatırladıkça yüzüm kızarmadan duramıyordum.Rezil bir andı.Rezillikti.
Hayır yani bananeydi ki onun kalp atışlarından.Salak gibi neden o kadar dibine girmiştim ?
Peki onun bakışları neydi ?Bana oldukça manidar bir şekilde bakmıştı.Bir anlam aramalı mıydım ?
Edebim el vermiyor devamını getirmeye.
Alnımı ovuşturarak pıtı pıtı adımlarla yataktan kalktım.Uyku tutmamıştı.Zaten saat daha erkendi.
Tek yaşamanın kötü yanları vardı.Mesela sıkılınca yapacak bir şey bulamıyordunuz.Uğraşacak kimseniz yoktu.En büyük sorun da buydu.
Koltuğa oturup ayaklarımı masaya uzattım.Bilgisayarımı kucağıma alıp instagram da takılmaya başladım.
Çok sosyal medya kullanan bir insan değildim.Hesabım vardı evet ama ayda bir iki fotoğraf atardım.O da genellikle askeriyeden çekindiğim havalı fotoğraflar olurdu.
Takipçi sayıma değinmemize gerek yok.Saygılar...
Uygulama da gezinmeye devam ederken aklıma bir gelen bir fikirle durdum.Yani çok uçuk bir fikirdi ama sonuçta kimsenin bilemeyeceği bir şeydi bu.
Önce arazın ismini yazınca bir sürü hesap çıktı.Soy ismini yazdığımda bir hesap çıktı.Profile baktığımda arazı gördüm.
Gülümseyerek hesabına girdim ve paylaşımlarına bakmaya başladım.Yaklaşık on fotoğraf paylaşmıştı.
En son paylaştığı fotoğraf bir ay önceydi.Yani buraya gelmeden önce paylaşmıştı.Fotoğrafa baktığımda adeta nefesim kesildi.1
Bu manzara kalbime fazlaydı...
Arkada yemyeşil bir ormanın ve ahşap evlerin bulunduğu bir yerdeydi.Hava sisliydi.Araz kafasını sağa çevirerek gülüyordu yani yan profilden çekilmiş bir fotoğraftı.
Doğru Allah sahibine bağışlasın.
Aslında bize de bağışlayabilirdi-
Fotoğrafın altında ise tek bir yer yazıyordu.
Buraya gelmeden önce memleketine uğradığını anlamak zor değildi.Diğer üç fotoğrafta aynı şekildeydi ama alta kaydırdığım da gördüğüm fotoğrafla durdum.
Bu sefer ki fotoğraf ta yalnız değildi.Yanında biri vardı.Bir kız...
Gülümseyerek araza sarılıyordu Araz da ona.
İşte o an kalbime bir ağrının girdiğini hissettim.Bu kız arazı sevgilisi miydi ?Karısı olamazdı evli değildi.Belki nişanlısıydı.
İçime çöken hüzünün mantıklı bir açıklaması yoktu.Onun hayatında birinin olması beni hiç alakadar etmezdi ki.
Resmen adamın özel hayatına giriyorum.
Özel hayatı olsaydı paylaşmazdı.
Oflayarak tekrar fotoğrafa baktım.Kız gerçekten güzeldi.Ama fazla küçüktü sanki.Yani kardeş gibi duruyorlardı.
Gerçi herkesin zevki de farklı.Kimi genç kimi yaşlı istiyor.
Siteden çıkacakken gözlerime takılan kelimeyle içimde bir umut filizlendi.
Fotoğrafın altında bir şey yazıyordu.
İster istemez yüzümde bir gülümseme oluştu.Demek kardeşlerdi.Ama Araz hiç kardeşinden bahsetmemişti.Gerçi niye bana bahsederdi ki ?
Tekrar sayfayı açıp hesabından çıkacakken yanlışlıkla en son paylaştığı fotoğrafa kalp attım.1
Koltuktan fırlayıp telaşla telefona baktım.Bunu nasıl başarmıştım!
Kalbi geri çekmeye çalıştım ama lanet olası uygulama ilerlemiyordu.Söverim ben bu işe çok pis!
Tam o anda rezilliğime daha fazla rezillik katacak bir şey oldu.Bir bildirim düştü.
Araz...benim fotoğrafıma...KALP KOYMUŞTU!1
Şokla ekrana bakarken ne olduğunu anlayamıyordum.Az önce benim fotoğrafımı mı beğenmişti.
Şuan tam anlamıyla boka batmıştım.Ona yanlışlıkla beğendiğimi söylesem bu sefer hesabında ne yaptığımı sorgulardı.Ama ona hesap sorabilirdim.
Allahım biri şu kıza akıl versin.Ya adam seni beğenmiş daha ne diye uğraşıyorsun ?
Hızla ona mesaj uygulamasından yazdım.
Ben:Kısa keseceğim neden fotoğrafımı beğendin ?
Araz:Asıl sen neden beğendin ?
Ben:Benim mazeretim var.Sen asıl söyle.
Araz:Sen beğendiğin için beğendim yoksa başka bir sebebin yok yani.1
Ben:Bende yanlışlıkla beğendim zaten.
Araz:Hadi ya.Hesabıma da yanlışlıkla girdin herhalde ?
Ben:Yok ya ona bilerek girdim.
Bunu yazmak benimde aklımda yoktu.Ani gelişmişti.Ama bu iyiydi.Dürüst olmayı tercih ederdim.
Hem sonuçta merak edip girmiş olabilirdim değil mi?
Ben:Tabi ki.Hayırdır aslan parçası dürüst olamamı beklemiyor muydun ?
Araz:Hmm.Madem dürüst olduğunu iddia ediyorsun o zaman sana bir şey soracağım.
Çekinerek etrafa baktım.Şimdi ne soracağını merak etmiştim.
Benimle evlenir misin diye sorarsa be diyoruz ?
Araz:Benim hakkımda ne düşünüyorsun ?
Ben:Şey hazır mısın paragraf geliyor ?
Ben:Şimdi şöyle ki uyuzsun.Gıcıksın hani böyle insanı sinir eden tiplerdensin.Dışarıdan soğuk duruyorsun yani öylesin gibi de bazen sıcak soğuk yağıyorsun anlayamıyorum.Ama iyi yönlerinde var.Nişan kabiliyetin yüksek.Bir timi nasıl yönetmen gerektiğini biliyorsun.Fakat bu gerçeği değiştirmez.Ayarlarımı bozuyorsun.Yapma ateşle oynama.
Yazdığım paragrafa bakıp bir nefes verdim.Bence gayet yerinde konuşmuştum.
Araz:Anladım...Açık konuşman hoşuma gitti.
Telefonu kapatıp odaya gidecekken bir bildirim daha geldi arazdan.
Araz:Sen ateşsen bende barutum haberin olsun😉1
Araz yatağında bir sağa bir sola kıpırdayıp duruyordu.Saatler olmuştu yatağa gireli ama bir türlü uyuyamıyordu.
Uyumadan önce minela ile konuştuğu içindi belki de.Kızın onun fotoğrafını beğendiğini görünce o da beğenmişti.
Sadece uygulamalı olarak değil ciddi anlamda beğenmişti.
Ama aklı son yazdığı cümledeydi acaba yazmasa mıydı ?Ama çok geçti.Eğer geri silerse bir türlü çıkma teklifi edemeyen liseli ergenler gibi gözükecekti.
Oysa çok da haklı bir cümle kurmuştu.Eğer kız yakacaksa barut olup her yeri yıkmasına yardım ederdi.
Peki neden böyle düşünüyordu ?Neden kızın yakmasına yardım edecek kapasitedeydi.Neden onu düşünmeden duramıyordu.
Genç adamın kafası oldukça doluydu.
Hemde minela adındaki bela ile.
Olmayacaktı böyle hissediyordu.Bu kadın rahat vermeyecekti adama.Gerçi kadının suçu yoktu.Ama onun o imalı bakışları.O küçük burnunu havaya dikmesi.Saatlerce konuşması.Hepsi suçtu.
Ama arazın hayatında ki en güzel suç.
Arkadaşlar evdeki hesap çarşıya uymadı.Bölümü istediğim yerde bitirmedim.İstediğim uzunlukta yazamadım.
Çünkü biraz boş olacağımı düşündüğüm hafta dolu çıktı Dnnsmsöa.
Kusura bakmayın bu bölümü de zar zor yazdım.
Okur Yorumları | Yorum Ekle |
32.11k Okunma |
3.08k Oy |
0 Takip |
55 Bölümlü Kitap |