24 Kasıma Özel Bölüm

Öncelikle selammmm)

Başlıktan da okuduğunuz üzere bu bölüm 24 kasıma özel olacak yani diğer bölümün bittiği yerden devam etmeyecek.Bu gün benim için özel bir gün ve kitabımda böyle bir hatıra bırakmak istediğim için yazıyorum.

Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun ✨

*********
Elimdeki pastanın mumlarını yaktıktan sonra yanımda ki ekibime döndüm.

Evet Şuan Sumrunun sınıfının kapısında bekliyorduk.Bugün öğretmenler günüydü ve biz ona sürpriz yapacaktık.

"Hazır mısınız ?"diye sordum sessizce.

Hepsi kafa sakladığında parla kapıyı açtı ve sürpriz diye bağırarak içeri girdik.

Sınıf doluydu çünkü parla ikinci sınıflarla yani kendi sınıfıyla ders işliyordu.

Bizi görünce eliyle ağzını kapattı.Beklemiyordu sanırım.Bizde beklemiyorduk biraz ani gelişmişti.

Göktunç arkadan şarkı açtı.

Bilginin ışığında yükselecek bu vatan,
Benim adım öğretmen,bana emanet vatan.

İsterse bir şehir de ya da bir dağ köyünde
Benim adım öğretmen,gezerim belde belde...

Kolum kanadım lafım bilgi,
Bende bitmez coşar sevgi,
Başöğretmen izinde,
Yılmaz yürür bu Türk genci...

Şarkıya eşlik ederek sumrunun yanına gidip pastayı masaya bıraktım.

Sinan gelip sumruya elindeki buketi uzattı.Kıyamam canımın gözleri dolmuştu.

"İnanamıyorum size."dedi.Dokunsan ağlayacak gibiydi.

"Öğretmenler günün kutlu olsun bir tanem."diye ona sarıldım.Herkes tek tek sarıldıktan sonra bekledik.

Karşıya baktığımda yaklaşık otuz öğrencinin bizi izlediğini gördüm.

Ama bunlar çok tatlı!

Gülümseyerek onlara baktım.Yerdim ben bunları.Sumru konuştu.

"Ay tamam bir dakika evlatlarımın önünde maskaram akacak şimdi."diyerek göz yaşlarını sildi.

Sonra da sınıfına döndü.

"Evlatlarım gördüğünüz abi ve ablalar benim arkadaşlarım."dedi ve biraz onlara yaklaştı.

"Ve size bir sır vereyim mi onlar asker."dediğinde çocukların hepsinin ağzından bir şaşkınlık nidası döküldü.

"Hepsi mi öğretmenim ?"diye sordu minik erkek çocuğu.Sumru kafa salladı.

"Öğretmenim onlarla tanışabilir miyiz?"diye sordu kız çocuğu.

Gülümsedim.Asker olmanın en iyi yanlarından birisi de çocukların size duyduğu ilgiydi.

"Onlara soralım bakalım."dedi Sumru ve bize döndü.

"Vaktiniz var mı ?"diye sorduğunda gülerek kafa salladım.

Öne doğru çıkıp sınıfa yaklaştım.

"Tanışabiliriz tabi ki.Mesela ben Üsteğmen Minela."dedim.Hepsi bana merhaba gibi şeyler söyledi.

"İşte bunlarda benim timde ki arkadaşlarım."dedim yanımdakileri göstererek.

"Gördüğünüz bu esmer yakışıklısı da benim abim ve adı Sinan."dedi Sumru.

"Tanıştığımıza memnun oldum çocuklar."dedi Sinan.

"Ben de Göktunç ve bu da benim güzeller güzeli nişanlım."dedi Göktunç parla ile birleşen ellerini göstererek.

Kaşlarım çatıldı.Bunlar ne zaman nişanlanmıştı ?

Öne atılacakken Kaan kolumu tuttu.

"Sakin olun komutanım.Yakında nişanlanıyorlar zaten."dediğinde durdum.

Haklıydı.

"Bende Kaan bu timin en küçüğüyüm."dedi Kaan.

Son olarak araz hafifçe öne çıktı.

"Bende Araz Kıdemli üsteğmenim ve buraya yeni taşındım."dedi.

"Gözlerin çok güzelmiş."dedi minik bir kız.

Kesinlikle katılıyorum.

Araz gülerek cevapladı."Teşekkür ederim prenses."dedi.

"Evli misin ?"diye bir soru yöneltti başka kız.

"Hayır."dedi araz.Sohbetin nereye gideceğini merak ediyordum.

"Ben seninle evlenmek istiyorum."dedi yine aynı kız.Öksürmeye başladım.Ne olmuştu az önce.

Araz dahil herkes gülmeye başladı.

"Kusura bakma ufaklık ama sen büyüdüğünde ben dede olacağım."dedi araz sahte bir hüzünle.

Oysa Şuan çok eğleniyordu.

"Ama sen çok yakışıklısın."dedi başka bir kız.

"Teşekkür ederim hanımefendi."dedi araz.

Çocuklarla konuşurken ki kibarlığı göz yaşartırdı!

"Boşuna uğraşmayın siz evlenene kadar onu kaparlar."dedi bir erkek çocuğu.

"Tamam çocuklar lütfen konuyu kapatalım.Eğer askerlik hakkında merak ettiğiniz bir şey varsa sorabilirsiniz."diye uyardı Parla.

Ama onu dinlemeyip ön sıralarda oturan bir çocuk kalktı ve bana doğru yürümeye başladı.

Ben şaşkınlıkla ona bakarken elinde tuttuğu yüzüğü bana uzattı.

"Çok güzelsin.Benimle evlenir misin ?"diye sorduğunda herkes kahkaha attı.

Bir kişi hariç.Araz.

Gözlerini dikmiş çocuğa bakıyordu.Hayır ona ne oluyordu yani!Ben ona evlenme teklifi edenlere böyle mi bakıyordum.

"Kusura bakma yakışıklı ama ben evlenmeyeceğim."dedim.Çocuk dudak büzdü.

Karşısında diz çöktüm.

"Ama üzülmene gerek yok çünkü bu yakışıklılıkla senin bir sürü talibin çıkacağına eminim."dedim.

Yüzü biraz da olsa gülmüştü.

Ayaklandığımda sumruya döndüm.

"Biz artık gidelim mi ?"diye sordum.Çok vaktimiz yoktu.

"Keşke biraz daha kalsaydınız."dedi ama kalamazdık.

"Bir daha geliriz canım hadi görüşürüz."dedim ve tekrardan çocuklara döndüm.

"Görüşürüz Çocuklar."diyerek onlara asker selamı verdim.Aynı şekilde karşılık verdiklerinde gülerek sınıftan çıktım.

Kesinlikle burayı sık ziyaret etmeliydim!

Evettt bölüm sonu))Dediğim gibi olay akışından tamamen bağımsız bir bölümdü.Böyle bir hatıra bırakmak istedim.Sıradaki bölümde kaldığımız yerden devam edeceğiz.

Aslında bu bölümü yazma amacım sumruyu hikayeye daha fazla dahil etmekti çünkü kendisi ilerleyen zamanlarda minelayla baya belaya bulaşacaklar dvdbznÖl.

Yıldıza basmayı unutmayın)💕✨