26.O kız kim?
Oy sınırı*15
Şuan bulunduğum ortamda gülmemek için kendimi zor tutuyordum.Neden mi ?
Çünkü Araz babamın odasından çıktıktan sonra bizi terasa toplamıştı.Ama kimseden çıt çıkmıyordu.
Kenan abi arada hepimizin yüzlerine bakıyor sonra da düşüncelere dalıyordu.
Anıl neredeyse uyuyacak gibiydi.Aramız da ki en genç o gibi duruyordu.Efendi ve kendi halinde bir çocuğa benziyordu.
Açelya elleriyle kızıl saçlarını düzeltip aynadan makyajını kontrol ediyordu.
Yiğithanın ise durumu daha feciydi.Arazın göz hapsi altına girmişti.Yaklaşık 20 dakikadır araz gözlerini çocuğun üzerinden çekmiyordu.Yazık çocuk korkudan kafasınıda kaldıramıyordu.
Daha fazla dayanamadım ve kahkaha attım.Yani şuan o kadar garip bir durumdaydık ki.Hepimiz ayrı bir dünyadaydık ama bir ekip olmuştuk.
Gülmem bittiğinde hepsinin bana garip garip baktığını gördüm.
”Bakmayın öyle ya.Şizofren değilim.Sadece hepinizin ayrı dünyalar da takılması komiğime gitti.”dedim.Ortamı yumuşatmaya çalışıyordum.
”Evet ya.Sessizlikten sıkıldım.Neden biraz konuşup kaynaşmıyoruz ki?”diye beni destekledi Parla.
”Nişanlım haklı.”dedi Göktunç gururla.Kaşlarımı çattım.
”Yalnız henüz nişanlanmadınız.”dedim.Anlaşılan parla haberi hemen göktunca yetiştirmişti.
Göktunç sırıtarak parlanın elini öptü.
”İki hafta sonra olacak ama.”dedi.Ben vermezsem olmazdı ki bir kere!
”Ay evleniyor musunuz?”diye sordu Açelya heyecanla.Bu kızı sevmiştim.Üzerinde masum ve utangaç bir kişilik vardı.
”İki hafta sonra isteme ve nişan var.”dedi Parla.
”Çok tebrik ederim.”dedi Açelya.
”Kenan abi evlisin değil mi?”diye sordum.Yok Minela evli değil yüzüğü süs diye takıyor!
”Beş yıldır evliyim.Dört yaşında bir oğlum var.Antep’ten eşimle geldik buraya.Bakalım alışabilecek miyiz ?”dedi.1
”Alışırsınız abi rahat ol.”dedi Kağan.Kenan abi kafa salladı.
”Eeee siz de durumlar nasıl bakalım ?”diye sordum anıla ve yiğite bakarak.
”İyi komutanım ne olsun.Bende yiğitle beraber lojmanda yaşayacağım.Aşk hayatım da hiçbir şey yok ama.Öyle yalnız başımıza geçinip gidiyoruz.”dedi dertli dertli.
”Lan şerefsiz!O ne demek öyle ?Neyimi beğenmiyorsun benim.Yunan tanrısı gibiyim bir gören dönüp bir daha bakıyor.”dedi göğsünü kabartarak.
Sonra tekrar arazı görünce gülen yüzün soldu ve kabuğuna çekildi.
”Sen de durumlar nasıl Yiğithan ?”diye sordum.Gözlerini masaya dikti.Sonra çekine çekine bana baktı.
”Aşk maşk yok komutanım bende.Yani ben daha çok takılıp geçenlerdenim.Daha önce birine aşık olacak kadar bağlanmadım.Yani herkes daha çok yakışıklılığımın peşinde koştu.”dedi.Sonra araza baktı.
”Komutanım bana böyle bakmayı ne zaman bırakacaksınız?Valla büyük bir yanlış anlaşılma oldu.Yoksa ben komutanıma yürüyecek kadar şerefsiz bir insan değilim ?Hem sizin sevgili olduğunuzu bilseydim valla öyle bir şey yapar mıydım?Minela komutanım dünya ahiret bacımdır.”dediğinde şaşkınlıkla gözlerimi aralandı.
Sonra nefesim boğazım da kaldı ve öksürmeye başladım.Bizi sevgili sanıyorlardı ?
”İyi misin ?”diye sordu.Kafamı salladım.Daha konuşamadan araya Açelya girdi.
”Siz de mi sevgilisiniz ?Ay zaten çok yakışıyorsunuz ?”dedi ellerini yanaklarına koyarak.
”Minela ?”diye sordu parla.Tüm ekip şaşkınlıkla ikimize bakıyordu.Sonunda konuşabildim.
”Hayır ya öyle bir şey yok.Siz yanlış anlamışsınız.Araz sadece benim iş arkadaşım.”dedim.Sonra göz ucuyla araza baktım.Bakışlarını masaya dikmişti.
”Kusura bakmayın komutanım ben sizi öyle yakın görünce-“diye açıklama yapacak olan Yiğithanın sözünü araz kesti.
”Yeter tamam açıklamaya gerek yok.Minelanın da dediği gibi sadece iş arkadaşıymışız.”dedi gözlerime imayla bakarak.Sonra da sandalyesini itip gitti.
Şaşkınlıkla arkasından baktım.Bana küsmüş müydü o ?
”Sanırım biraz sinirli ?”dedi Anıl sakin bir şekilde.
”Sinirli değil.Minela komutanıma katlanamıyor.”dedi Sinan.
”Ben ona bayılıyordum sanki!”dedikten sonra bende kalkıp gittim.Hayret bir şeydi yani?!
Minela ve Araz gittikten sonra ekip şaşkınca onların arkasından bakmıştı.
”Aralarında bir şey olmadığına emin miyiz?”diye sordu Açelya.
Açıkçası kimse bundan emin değildi.Çünkü komutanlarının arasında ki ilişki oldukça inişli çıkışlıydı.
”Açıkçası emin değilim.Yani minela bana illa bir şey söylerdi.Şu zamana kadar söylediği tek şey arazdan nefret ettiğiydi.”dedi Parla düşünceli bir sesle.
”Eee ne demişler en büyük aşklar nefretle başlarmış.”dedi Kağan sırıtarak.Göktunç ta sırıttı.
”Bunu git Minelaya da söyle istersen.”dedi.Kağan sustu.Götüne kurşun yemek istemiyordu.
”Abi siz de mi lojman da oturuyorsunuz ?”diye sordu Anıl.Hepsi kafa salladı.
”Evet hepimiz lojmanda oturuyoruz.Ama araz ve minela normal bir site de oturuyor.”dedi Sinan çayını yudumlarken.
”Ben henüz kendime uygun bir ev bulamadım.Bir süre otelde kalmaya devam edeceğim.”dedi Açelya.Parla kafasını göktuncun omzundan kaldırdı.
”Bak ne diyeceğim .Sen oteller de sürünme gel ev bulana kadar benimle kal.Hem bende lojmanda tek başıma yaşıyorum.”dedi Parla hevesle.
”Yani olur mu ki bilemedim şimdi.”dedi Açelya.Parla tekrar göktunca yaslandı.
”Olur olur mis gibi olur.”dedi gülümseyerek.Yiğithan ise bir kolunu anılın omzuna attı.
”Anılcığım evimize gitsek de sen bana bir güzel masaj mı yapsan ?”dedi Yiğithan.Anıl gözlerini kocaman açarak omzuna vurdu.
”Höst lan!Seni ev arkadaşı yaptık diye de bir yerlerin kalkmasın.Adam akıllı dur yoksa seni gebertirim.Cığım ciğim ne oluyor lan sana.Gevşek gevşek davranma atarım seni evden!”dedi Anıl.Timdekiler güldü.
Anlaşılan bu ekiple çok eğleneceklerdi.
”Yalnız komutanına böyle davranman hoş olmadı.Unuttun mu ben senden üst rütbeyim.”dedi Yiğithan ellerini saçlarına geçirerek.
Anıl ağzının içinde bir şeyler homurdandı.
”Rütbesini sik-“masada ki kadınları görünce küfürünü yuttu.Uzun bir süre yiğithana sövemeyecek gibiydi.
”Önceden tanışıyor musunuz?”diye sordu Açelya.
”Maalesef.”dedi Anıl.”Liseden beri yapıştı peşime nereye gitsem geliyor.”dedi dertli dertli.
”Hmm üzücü.”dedi Açelya üzgün bir sesle.Yiğithan hariç herkes güldü.Yiğithan duygusal bir sesle elini kalbine götürerek,
”Yalnız ayıp oluyor doktor.Ben buradayım kalbim kırılıyor yani.”dedi yalancı bir hüzünle.
”Ya özür dilerim kalbini kırdığım için.”dedi utanarak.Anıl şaşkınlıkla kıza baktı.Buna mı üzülmüştü ?
”Üzülme kızım buna.Bunun kalbi kırılsa ne olur ?Üzme kendini bunun için lan!”dedi abartılı bir ifade ile.Ama açelya bunu yanlış anlamış ve sinirlendiğini düşünmüştü.
”Özür dilerim ya.Şey bana lan demesen olur mu ?”diye sordu sessizce.Anıl bir şok dalgasına daha uğradı.Bu kız niye bu kadar kibardı ?
Anıl cevap vermeyince kızın suratı düştü.Ama bir ses onun tarafında durdu.
”Karışmayın oğlum kıza.Bakın ne güzel kibar.Minela komutanım olsaydı en az beş tokat yerdin.”dedi Kağan anıla doğru.Sonra da açelyaya döndü.
”Sende bunlar için kendini üzme.Boş konuşacaklar belli.Ha bir de bunlara çok kibar davranma.Değmez yani.”dedi sakince.
”Te-teşekkür ederim.”dedi Açelya kızaran yanakları ile.Kapan güldü.
”Teşekkür ederken yanaklarının açelya çiçeği gibi pembeleşmesine gerek yok bence.”dedi sessizce.Açelya yanaklarına dokundu.1
“Sıcaktandır o.”dedi bakışlarını kaçırarak.Kağan havaya baktı.Yağmur yağacak gibiydi.Ama daha fazla konuşup kızı utandırmak istemedi.
“Birader ayıp oluyor yani daha kaç saat oldu tanışalı.Boş konuştuğumuzu falan nereden çözdünüz ?”dedi Yiğithan.
”Sizin gibi biri daha var tim de.”dedi Kağan gözleriyle telefon da mesajlaşan sinanı işaret ederek.
Ortamdan tamamen bağımsız olan Sinan kafasını telefondan kaldırdı.
”Bana mı dediniz ?”diye sordu.Kağan göz devirdi.Büyük ihtimalle yine bir kızla mesajlaşıyordu ama reddedilecekti.
”Kiminle yazışıyorsun Sinan ?”diye sordu Parla.
”Bir arkadaş.”dedi Sinan.O arkadaşı az çok tahmin edebiliyorlardı.
”Tanıştırayım bu da dakika başı terk edilen arkadaşımız.”dedi Kağan.Herkes gülerken Sinan Kağan’a ters ters baktı.
”Hadi lan oradan.Onlar terk etmiyor ben bırakıyorum.”dedi ama bu dediğine kendisi bile inanmadı.
Tim kendi aralarında tüm gün boyunca konuşup eğlendiler.Araz ve Minela ise iş yaparak kafalarını dağıtmaya çalışıyorlardı.
Açelya ile parlaya evime gelmelerini teklif ettiğimde kabul etmişlerdi.Açelya parla da kalacaktı.Aslında bende de kalabilirdi ama parla bırakmamıştı.
“Hadi bakalım inin.”dedim ve indik.Parla ve açelya biraz daha önde yürüyorlardı.Zaten parla yolu biliyordu.
Aniden rüzgar esince saçlarım yüzüme savruldu.Minicik sövdüm.Belki de bu yüzden saçlarımı açık bırakmayı sevmiyordum.Saçlarımla uğraşarak binaya yürürken bir yandan da söyleniyordum.
Apartmana girince parla ve açelya asansöre yöneldi.Kapının önünde durup bana baktılar.
“Gelmiyor musun Minela ?”diye sordu parla.Göz ucuyla asansöre baktım.Binmeyeli aylar olmuştu.Bir daha da biner miydim sanmam.
“Yok ben asansör kullanmıyorum isterseniz siz kullanın.”dedim.Boş boş suratıma baktılar.Sonra da ikisi de merdivenlere doğru yürüdü.
Gülümsedim.Beni hiç yalnız bırakmayacaklardı.Açelya ile yeni tanışsam bile ondan iyi bir enerji alıyordum.
Dairenin önüne gelince kapıyı açtım ve hepimiz içeri girdik.Kapıyı arkamdan kapatıp ceketimi çıkardım.
“Siz salona geçin ben geliyorum.”diye seslendim ve odama girdim.Hızlıca üzerime pijama takımlarımı giydim.Parla ve açelya için de iki takım alıp odadan çıktım.Parla için burada her zaman kıyafet bulunurdu.
Salona girdiğimde açelya ile parla gülerek bir şeyler konuşuyorlardı.
“Kızlar şimdi size giyecek kıyafet getirdim.Parlam bu senin takımın.Açelya al bakalım.”dedim ve onlara kıyafetlerini verdim.
Açelya utangaç utangaç bana baktı.
“Teşekkür ederim Minela.”dedi sessizce.Onun bu haline güldüm.
Hayır şu kızda ki utangaçlığın çeyreği bile bende olsa çevremdekiler şükredecekti.
“Benimle konuşurken utanmana gerek yok Açelya.”dedim samimi bir sesle.Kafa salladı ve ona giyinmesi için gösterdiğim odaya girdi.
Parla da benim odama gidince ben mutfağa girdim.Sonra aklıma gelen fikirle sumruyu sana kararı aldım.Telefonu ilk çalışta açtı.
“Ooooo Minela hanım siz beni arar mıydınız ya ?!”dedi abartılı bir ses tonu ile.
“Aradım ya işte canım.Ben sana bir şey teklif edecektim.”dedim sadece.Bir yandan da yemek için dolaptan bir şeyler çıkarıyordum.
“Ay yoksa evlenme teklifi mi edeceksin?!”diye heyecanla sordu.Oyununa ayak uydurdum.
“Evet!Benimle evlenir misin Sumru??”diye sesimi yükselttim.
“Evettttt!”diye bağırdıktan sonra kahkaha attık.Arada böyle eğlenip şakalaşıyorduk.
“Onu bunu boş verde sen müsaitsen bize gelsene.Seni tanıştırmam gereken biri var.”dedim.
“Ay valla bende çok sıkılıyordum.Abim az önce geldi ama tamamen telefonla uğraşıyor.Hayır ben bu kadar uğraşsam kızar ama kendisi kafasını kaldırmıyor.Anlamadım sanki bir kızla yazışıyor.Neyse benim de yazıştıklarım yok değil yani.”dedi gülerek.Anında kaşlarımı çattım.
“Yine hangi hödüğe aşık oldun ?!”diye sordum.Sumru ayda bir aşık olduğunu iddia ederdi.
“Hödük değil bir kere tamam mı ?Neyse gelince anlatırım hadi öptüm bayyyyy.”diyerek telefonu kapattı.
Sabır çektim.Hayır yani yazışıyorlardı ama karşılaşınca da bizden olmaz diyip ayrılıyorlardı.
En azından ben böyle değildim.
Daha önceden yaptığım iki üç hatayı saymazsak.
Eskilerimi hatırlamak bile sinirimi harlıyordu.Nasıl onlarla çıkmıştım ben!Hepsi birbirinden maldı.
Ayrıca hiçbiri yeşil gözlü değildi.
İç sesinle olan tartışmamı parlanın sesi böldü.
“Minela önünde ki domatesleri hırsla doğramacı bırakacak mısın ?Onlar senin düşmanın değil.”dedi.Onlara baktığım da ikisi de kapının oradan beni izliyorlardı.
Daha yavaş bir şekilde doğramaya başladım.Ayrıca gayette sakin doğruyordum.
“Bu arada sumruyla konuştum o da geliyor.”dedim.Parla da dolaptan bir kaç şey çıkardı.
“Sumru kim ?”diye sordu Açelya.Üzerinde ki çekingenliği yavaş yavaş atmaya başlıyordu.
“Sinanın kız kardeşi.Öğretmen kendisi.Biraz deli dolu bir kızdır.”diye açıklama yaptı parla elinde ki salatalığı yerken.
“Şu kafasını telefondan kaldırmayan adam mı ?”diye sordu.Güldüm.Onun tanımlama şekli çok komikti.Parla kafa salladı.
”Söyleyin bakalım ne yemek istersiniz ?”diye sordum.İkisi de karasız kararsız bana baktı.Parla sırıttı.
”Bence sen elinde ne var onu söyle.”dedi.Elime baktım.
”Evet arkadaşlar menümüz de makarna.”var dediğimde hepimiz güldük.Makarna için tencereye su koydum.Övünmek gibi olmasın ama çok güzel bir makarna tarifim vardı.
Uzun zamandır mutfağa girip yemek pişirmediğimi fark ettim.Aslında son günler benim için oldukça hızlı ve yorucu geçiyordu.Şöyle bir güzel dinlenememiştim.
Yaklaşık on dakika sonra makarnanın pişmediniz beklerken kapı çaldı.Parla gidip kapıyı açtı.Açelya da salata hazırlıyordu.
”Selamlar güzellikler.”diye müthiş bir enerji ile mutfağa girdi Sumru.Güldüm.Seviyordum bu kızı.
”Sana da selam güzellik.”dedi Parla.Sumru açelyayı görünce onu baştan aşağı inceledi.Sonra gözleri açıldı.
”Oha bu güzellik ne lan?!Gözlere bak maviş maviş ay saçlar da kızıl.Orjinal mi yoksa.”diye sorularını sıraladı.Açelya şaşkın şaşkın sumruya baktı.Büyük ihtimalle şuan ne tür bir varlıkla karşı karşıya olduğunu anlamaya çalışıyordu.
”Yok…Sahte değil doğuştan böyle.”dedi Açelya.Sumru bir daha iç çekerek kızıl saçlara baktı.
“Offff cidden çok güzelsin.Valla taş gibi hatunsun.Erkek olsam nikahı basmıştım.Cidden sevgilin var mı?Bu güzellikle olmaması-“Sumrunun daha fazla konuşmaması için parla ağzına salatalık koydu.
”Kızı daha fazla sık boğaz etme Sumru.Çok konuşuyorsun boş konuşuyorsun.Çenen değil elin çalışsın.”dedi ve açelya dan bıçağı alıp sumruya verdi.Sumru parlaya gıcık bir bakış attı.
”Bu da bir nişanlanacak ya başımıza anne kesildi.”dedi sessizce güldüm.Haklıydı.
”Eeee ben ne yapacağım ?”diye sordu Açelya.Valla bu kızın kibarlık beni bitirecekti.Mesela Sumru olsa siz çalışın köleler ben prensesiniz olduğum için oturacağım der ve köşeye çekilirdi.
Neyse bu halimize bolca şükrediyorduk.
”Sen şimdilik otur.Bir şeye ihtiyacımız olduğunda söyleriz.”dedim.İtiraz etmek için ağzını açacakken sesini kestim.
”Lütfen açelya.”dediğimde mutfak camının yanında ki sandalyelere oturup dışarıyı seyretmeye başladı.
Makarnayı süzüp sosla karıştırdım.Sumru da Sumru da salatayı bitirmişti.Sofrayı kurarken açelya seslendi.
”Aaaa bu araz komutan değil mi?Yanındaki kız kim acaba ?”dedi cama bakarak.Kaşlarımı çattım.Arazın yanında bir kız mı vardı ?
”Ay kız mı ?!Hani bakayım nerede nerede ?”diye koşarak camın yanına gitti Sumru.
”Bende bakacağım.”dedi Parla ve üçü beraber cama bakmaya başladılar.
”Oha harbi kız lan?!Çok da güzel.”dedi Sumru abartılı bir ifade ile.Yumruklarımı sıktım.Neden şuan arazın yanına ki kızdan bahsediliyordu.
”SUMRU KES ARTIK SESİNİ.ÜÇÜNÜZDE AYRILIN ORADAN AĞZINIZDAN TEK BİR KELİME DUYARASAM HEPİNİZİ DÖVERİM!!”diye bağırdığımda korkarak geri çekildiler.
”Biraz sinirlendi galiba.”dedi Açelya sessizce.
”Bence uzaklaşmalıyız.”dedi Parla.
”Evet sakin bir şekilde topukluyoruz kızlar.”dedi Sumru ve yavaş yavaş üçü beraber yanımdan kaçtılar.
Peki ben mi ne yapıyordum ?!Sinirli bakışlarımla camı izliyordum.Demek araz efendi evine bir kızla beraber geliyordu.Gerçi bananeydi ki?!
Hırsla gidip perdeyi çektim.Göz ucuyla baktığımda araz gülerek yanında ki kıza sarılıyordu.Kalbime bir ağrı girdi.Araz sanki hissetmiş gibi kafasını kaldırdığında hızla perdeyi kapatıp geri çekildim.1
Ama üzerimde ki kırgınlığı atamadım.
Sizce o kız kim????2
Ve bölüm nasıldı yorumlarınızı bekliyorum.Yorumlarınız benim için çok değerli)))
Şimdi bu kız hikayede olacak bir karekter haberiniz olsun.Biliyorum aynı anda çok fazla yeni karakter geldi ama benim bunu biraz erken yapmam gerekiyordu geç olunca hepsi sıkıştı.
Siz ileri bölümlerden bir kaç Spoiler verecek olursam bizi hiç sakin bölümler beklemiyor.Aksine aşırı eğlenceli ve güzel bölümler bekliyor.
Sınavlarım bitti ama ben mi onlara girdim onlar mı bana girdi tartışılır HXNDNNSSN.
Veeee karakterlerime model seçtimmmm.
Karşınızda Arazzzz))))
Arkadaşlar araza en uygun bunu bulabildim.Tam hayalimde ki gibi olmadı ama yeşil gözlü erkek de zor bulunuyormuş ya DNDNDNSNKZSK.1
Ama eğer sizin bildiğiniz yeşil gözlü bir model ismi varsa yazarsanız sevinirim.
Minela bence çok güzel oldu.Daha bir sürü fotoğrafı var elimde hemen hemen her bölüme koymayı düşünüyorum.
Minelanın ismini bulamadım arkadaşlar KDKDKDMSÖ.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
Bölüm Hakkında Şikayet Gönder
İçindekiler
| 32.54k Okunma |
3.09k Oy |
0 Takip |
56 Bölümlü Kitap |