27.Kız Kardeş
Oy sınırı;20*
Arazı o kız ile gördüğümden beri kafamı toparlayamamıştım.Yemek yiyip kızlarla salonda oturuyorduk.Aralarında gülerek sohbet ediyorlardı ama ben düşüncelere dalmıştım.
Arazın yanında ki o kız kimdi?Çok da güzeldi.Sarıldıklarına göre de bayağı samimilerdi.Belki yıllardır sevgililerdi.Ama hiç bahsetmemişti.
Adamla kavga etmekten bir türlü sohbet edemediğiniz için olabilir mi?!
Araz çok mutlu gözüküyordu.Oysa benimleyken sürekli sinirli oluyordu.Dertli bir nefes verdim.Beni ilgilendirmiyordu ama içimde ki sesi susturamıyordum ki.
Araz şuan belki de karşı dairem de eğlenip sohbet ediyordu.Belki de sadece arkadaşlardı ?
Sus be!Bende sarılırım arkadaşımla!
”Minela ?Minela sana diyorum kızım hey nerede senin kafan ?”diye yandan beni sarstı Parla:
“Ha ?Bana mı dediniz ne oldu ?”diye sorup aval aval suratlarına baktım.
”Sana diyorum minela.İyi misin ya sen ?Bir dalgın gibisin ?”diye sordu Parla.Ben cevap verecekken Sumru konuştu.
”Onun aklı araz da.Tabi yanında bir kız görünce ister istemez ihtimalleri düşünüyor.”dedi sırıtarak.Kaşlarımı çattım.
”Alakası yok!Aklım onda falan değil benim!Sadece yorgunum o kadar.”dedim.Ama bu dediğime ben bile inanmadım.
”Şimdi minela burada ki herkes aklının araz da olduğunun farkında.”dedi tane tane.İtiraz etmeme izin vermedi.
”Hiç itiraz etme Minela.Hallerinden belli bir kere.”dedi.Kaşlarımı çattım.Ne varmış benim halime?!
”Ne var be benim halimde ?!”diye sordum.
”Dertli ve biraz da sinirli gibisin.”dedi Parla.
”Aklın araz da gibisin.”diye ekledi Sumru.
”Aşık gibisin.”diye son dokunuşu yaptı Açelya.
Sumru kahkaha atarak açelyaya elini uzattı.Açelya sumrunun eline vurdu.
”Aferin kız sana.Çabuk uyum sağladın.Biz seninle buraları yıkarız var ya.”dedi Sumru.Açelya güldü.
Benim ise kafam oldukça karışıktı.Dedikleri doğru olabilir miydi ?Ben araza aşık olabilir miydim?!
”İnanın o kadar boş konuşuyorsunuz ki ben daha fazla devam edemeyeceğim.”diyerek yanlarından kalkacaktım ki Sumru ve parla kollarımdan tutarak beni yerime oturttular.
”Hiçbir yere kaçamazsın.”dedi Parla.
“Bırakın beni ya!Salak saçma fikirlerinizi kendinize saklayın.Benim o komşu bozuntusuyla hiçbir işim yok olamaz da !”diye bağırdım.Sumru sırıttı:
”Yani sen şimdi onun yanına gidip o kızın kim olduğunu öğrenmek istemez misin ?”diye sordu.Düşündüm.Öğrenmek isterdim.Ama arazın yüzüne bile bakmak istemezdim.
”Banane ki o kızdan?”dedim burnumu havaya dikerek.
”Doğru ya sanane ki ?Araz çok güzel bir kız almış yanına valla helal olsun ona.”dedi Sumru.
”Gerçekten çok güzel ama.”diye ekledi Parla.
”Ama minela sen daha güzels-“açelya cümlesini tamamlayamadan Sumru kafasına yastık fırlattı.
”Açelyacığım sen bir susan mı he ?”diye sordu Sumru tehditle.Açelya yerine sindi.Yazık kız korkmuştu.
”Kim olduğunu öğrenmek istesem nasıl öğreneceğim ?”diye sordum.Ama bir kaç saniye sonra bunu dışarıdan söylediğimi fark ettim.Kahretsin!
”Oooo Minela hanım o iş bende.Sen şimdi evet dediysen kalk bakalım.”diyerek ayaklandı Sumru.Kafamı iki yana salladım.
”Hayır hayır,ben evet edemedim siz yanlış anladınız.”desem de beni zorla kaldırdı.
”Laf ağızdan bir kere çıkar güzelim.”dedi.Sonra üzerimde ki hırkayı ve saçımda ki tokayı çıkarttı.
”Ne yapıyorsun be ?!”diye sordum.Elleriyle saçlarımı düzeltti.
”Adamın karşısına depresyondaymış gibi çıkmayı planlamıyorsun dimi ?”diye sordu.Gözlerim açıldı.
”Hayır arazın falan karşısına çıkmayacağım!”diye bağırdım.Sumru beni takmadı.
”Parlam mutfakta ki kurabiyeleri bir kaba koyup getirir misin ?”diye sordu.Palra hemen mutfağa koştu.Sumrunun elinden kurtulup geriye yürüdüm.
”Hiç bakmayın öyle.O dağ ayısının kapısını bile çalmayacağım.Öğrenmek falan da istemiyorum.Gidin siz sorun banane ya?!”dedim.Kollarımı göğsümde birleştirdim.
”İtiraz istemiyorum Minela hanım.Bu adamın komşusu olan sensin kurabiyeleri de senin götürmen gerek.”dedi Sumru.Parla elinde bir kapla salona girdi.Sumru kabı alıp bana uzattı.
”Hadi bakalım git ve göster gücünü.”dedi.Garip garip bir sumruya bir de elinde ki kaba baktım.
”Cidden saçmalık.”diyip odama yürüyecektim ki beni tuttu.
”Hoooop nereye gidiyorsun ?Kaçış yok bebeğim.”dedi Sumru.
”Açelya bari sen bunlara uyma da beni al ellerinden.”dedim ona bakarak.
”Minela kusura bakma ama bu olay çok eğlenceli olacak.”diyip güldü.
Sumru beni sürükleyerek kapının oraya getirdi ve kabı elime tutuşturdu.
”Hadi bakalım Minela yap inatçılığını ve istediğin bilgilere ulaş.”dedi Sumru gizemli bir sesle.
”Ciddi anlamda tımarhanelik bir delisin.”dedim.
”İltifat olarak kabul ediyorum.”dedi.
Derin bir nefes verip kapıyı açtım.Terliklerimi giyip arazın kapısına yürüdüm.Sonra durdum.Ben şuan ne yapıyordum Allah aşkına?!
Koşa koşa kendi kapıma yürümüştüm ki kapı suratıma kapandı.Sonra parla bağırdı.
”O kurabiyeleri sahibine teslim etmeden içeri giremezsin.”dedi.Kaşlarımı çattım.Pislikler beni oyuna getirmişlerdi!
Şimdi iki seçeneğim vardı.Ya kurabiyeleri verecektim ya da burada sabahlayacaktım.
Derin bir nefes verdim.Ben minelaydım.Bundan mı çekinecektim!Gülerdim.
Arazın kapısının önünde durup kapıyı çaldım.Kızların kapı deliğinden beni izlediklerini biliyordum.Kapı çalmamdan bir kaç saniye sonra açıldı.
Kapıyı açan kişi araz değildi.O kızdı.Anlık bir şaşırsam da toparladım.Kız bana gülümsedi.Yüzüme sahte bir gülümseme kondurdum.
”Buyrun kime bakmıştınız?”diye sordu.Sesi çok hoştu.
İçeride ki dağ ayısına bakmıştım.
Böyle demedim tabi ki.Daha medeni bir cevap verdim.
”Ben araza bakmıştım.”dedim.Sonra ise o beni şok edecek kelimeydi söyledi.
”Abi!”diye bağırdı içeri doğru.”Bir kadın geldi seni soruyor.”
Dedikleriyle kaskatı kesildim.Bu kız arazın kardeşi miydi ?Tabi ya bu instagram da gördüğüm kızdı.Ben bunu nasıl hatırlamazdım!?
Araz gelince ona baktım.Şuan kendimi o kadar mahçup hissediyordum ki eve gidince sumruyu beş tur dövecektim.
”Minela ?”diye gülümsedi araz.Yazık garibin kafam da kurduğum garip senaryolardan haberi yoktu.
”Eee şey ben yani kurabiye yapmıştım da sana da getireyim demiştim.Misafirin varmış.”diye zar zor konuştum.
Kolunu kardeşinin omzuna attı.
”Tanıştırayım kız kardeşim Ayça.Ayça minela da karşı komşum aynı zaman da meslektaşım.”dedi.Ayça’nın gözleri kocaman açıldı.
”Asker misin ?”diye sordu.Kafa salladım.
”Abinle aynı timdeyiz.”dediğimde ikinci bir şok dalgasına uğradı.Sonra elini bana uzattı.
”Tanıştığıma memnun oldum.”dedi.Bende gülümseyerek elini tuttum.
”Bende çok memnun oldum.”dedim.Arazın telefonu çaldı.Telefonu açtı.
”Efendim.Tamam oğlum gelin işte yukarı.”dedi.Sonra telefonu kapattı.Çok kaliteli bir telefon görüşmesiydi.
”Offf abi ben ne yapacağım sizin aranızda ?”dedi Ayça.Araza biraz daha mı misafir geliyordu.
”Birisi mi geliyor ?”diye sordum.Sonra sorduğuma pişman oldum.Beni ilgilendirmezdi.
”Göktunçlar geliyor.Takılacağız biraz.”dedi Araz.Bir kaç saniye düşündüm.Ayça demek o yüzden öyle demişti.Doğru o kadar erkeğin içinde ne yapacaktı ki?
”Biz kızlarla içeride kendi aramızda sohbet edip eğleniyoruz.İstersen sende bize katılabilirsin ?”diye bir teklif sundum.Ayça’nın gözleri parladı.
”Ayyy gerçekten mi ?”diye sordu heyecanla.Gülerek kafamı salladım.Abisine döndü.
”Abi ?Gideyim mi ?”diye sordu.Araz bir kaç saniye düşündükten sonra kafa salladı.
”Ben hemen geliyorum.”dedikten sonra içeri girdi.Arazla yalnız kaldık.Elimde ki kurabiyeleri görünce ona vermeyi unuttuğumu hatırladım.Kabı ona uzattım.
“Kurabiyeleri yersiniz.”dedim.İmayla sırıtarak kutuyu elimden aldı.
”Bu sefer kalpli değil galiba.”dediğinde ağzının ortasına bir tane çakasım geldi.
”Yok ya onu başkasına yapıyorum.”dedim.Kaşlarını çattı.Sırıttım.İçimde ki intikam duygusu hiç dinmiyordu.
”Kime yapıyorsun ?”diye sordu.Kaşlarım alayla havalandı.
”İlgilendiriyor ki soruyorum?!”
”İlgilendirmiyor ki cevaplamıyorum.”
Bana doğru bir adım atıp aramızda ki mesafeyi kapatmıştı ki Ayça geldi.
”Eeee gidebiliriz galiba.”dediğinde arazdan biraz uzaklaştım.O ise hala çatık kaşlarla bana bakıyordu.
”Görüşürüz abi.”dedi Ayça.Beraber benim kapımın önüne geldik.Kapıyı çaldığım da şükür ki Kızlar açtı.Ayça yı içeri aldıktan sonra bende içeri girmeden araza baktım.Hala aynı yerde dikili bir şekilde bana bakıyordu.Sırıtıp kapıyı suratına çarptım.
İçeri geçtiğimde Ayça kızlarla birlikte oturuyordu.Yanlarına gidip oturdum.
”Tanıştırayım arazın kız kardeşi Ayça.Ayça işte bu da bizim ekip.”dedim elimle onları göstererek.
”Memnun oldum.”dedi Ayça.Kızlar da karşılık verdi.
“Abinin yanına mı taşındın ?”diye sordu Sumru.
”Hayır sadece Rize’den buraya bir haftalığına tatile geldim.”dedi.Demek hala Rize de yaşıyordu.
”Ayça bu arada parla da asker ve bizimle aynı timde.”dedim.Şaşırdı.
”Ya mükemmel ya!Bende asker olsaydım keşke.”dedi ellerini yanaklarına yerleştirerek.
“Ne okuyorsun ?”diye sordu Açelya.
”Mimarlık okuyorum ve son sınıftayım şu okul bitse de abimin yanına taşınsam keşke.”dedi Ayça.
”Rize kötü bir yer mi ?”diye sordu Parla.Oysa ben gitmememe rağmen orasının güzel bir yer olduğunu düşünüyordum.
”Ya hayır güzel de.Doğduğumdan beri oradayım sıkıldım artık.Ama annemden de ayrılmak istemiyorum.Gerçi abimin yanına gelsem de bir şey değişmez.Hala aynı kıskançlık.”dedi.Kaşlarımı çattım.Araz kardeşine karışıyor muydu ?
”Araz seni kısıtlıyor mu ?”diye sordum dayanamayarak.Öyle birisi değildi ki o.
”Hayır hayır.Aksine abim çok iyi birisi.Sadece erkekler konusunda oldukça sert.Şu ana kadar bir tane bile sevgilim olmadı.Abim sayesinde hepsi beni bacıları olarak görüyor.”dedi sitemle.Güldüm.Klasik abi örneğiydi.
”Ay biliyor musun benim abim de öyle.”dedi Sumru.Haklıydı.İkisinin çok ortak yönü vardı.
”Abin senin iyiliğini düşünüyordur.”dedim.Tamam bu çok klasik olmuştu ama arazın niyetini tahmin ediyordum.
”Ama kendisi kızlarla ilgilenmiyor diye bende mi konuşmayayım karşı cinsle.”diye sordu.Kaşlarım havalandı.
”Arazın hiç sevgilisi olmadı mı ?”diye sordu Parla.Benden önce davrandı.
”Ay yok nerede ?Varsa yoksa kendini mesleğine ve bize adadı.Hayır ben bir yengeye sahip olamayacak mıyım ?”dedi Ayça.Sumru gözlerime bakıp sinsice sırıttı.
”Olacaksın.Hatta böyle kara kaşlı kara gözlü sinirli inatçı güzeller güzeli bir-“cümlesini tamamlamadan ona yastık fırlattım.
Canım yastıklarımın fırlatılmaktan tipleri kaymıştı.
”Bence burada arazın dedikodusunu yapmak yerine kendimizi tanıtıp kaynaşalım.”dedim Sumruya uyarı dolu bakışlar atarken.
Neyse ki teklifimi ciddiye alıp araz konusunu kapattılar ve normalce sohbet ettik.O kadar gülerek sohbet etmiştik ki saatin nasıl geçtiğinin farkında değildik.
Araz
Ayça hevesle minela ile gitmek istediğini söyleyince izin vermiştim.Daha tanışalı beş dakika bile olmadan onunla gitmek istemişti.
Kabul ediyorum bu kadının karşı konulamaz bir çekim kuvveti vardı.
Ama başka bir erkeği kendine çekmesindi!
Bananeydi ki?!İlgilendirmezdi ama düşüncelerimi değiştiremiyordum.Kapıyı kapatıp kabın ağzını açtım ve bir kurabiye alıp ağzıma attım.
Kurabiyeleri muhteşem yapıyordu.
Kabı mutfağa bırakıp sonra yemeyi aklımın bir köşesine kazıdım.Kapı çalınca gidip kapıyı açtım.
”Komutanım,selamlar!”diye büyük bir neşeyle karşıladı beni göktunç.Sonra bir şey demeden içeri girdi.Timdekiler de içeri tek tek girdi.Sona Kenan abi kalmıştı.
”İyi akşamlar komutanım.”dedi.Kafamla selam verdim.
”Eyvallah abi buyur geç içeri.”dedim.O da içeri girdikten sonra kapıyı kapattım.Salona girince etrafa dağılmış bir tim görmeyi beklemiyordum.
Fazla dağılmışlardı.Başım şimdiden ağrıyordu.Kenan abi bunu fark etmiş olmalı ki;
”Oğlum toparlanın lan azıcık.”dedi uyarı dolu bir sesle.Hafifçe toparlandılar.Buna da şükürdü.
”Eeee komutanım misafirim var demiştiniz.Hani nerede ?”diye sordu Sinan.
İş çıkışında Ayça’yı almaya giderken onlara misafirim olacağını söylemiştim.Ayça’nın gelmesi bana da sürpriz olmuştu.
”Kız kardeşim gelmişti.Sizi onunla tanıştıracaktım.Ama Şuan minelanın yanında.”dedim sırtımı koltuğa yaslarken.
”Komutanım demek benim nişanlımı alı koyduğu gibi sizin kız kardeşinizi de alı koydu ?”dedi Göktunç sitemli bir sesle.Hepimiz güldük.
”Abartma lan artık.Parlanın hayatında sen yokken minela vardı.Çocukluktan kalma bir bağ var aralarında sal kızları.Anladık aşıksın dayanamıyorsun falan filan.”dedi Kağan.Çok doğru söylüyordu.
”Komutanım ama-“diyecekti ki Anıl sözünü kesti.
”Göktunç buraya senin dertlerini dinlemeye gelmedik herhalde.Kafa dağıtalım biraz.”dedi.
”Komutanım evinizde güzelmiş.”diye mırıldandı Yiğithnan.Bu çocuğa hala sinirliydim.Minelaya öyle yaklaştığını ve elini uzattığını görünce o eli alıp malum yerlerine sokasım gelmişti.
Tabi Minela beni çekiştirmeseydi yapacaktım.
”Komutanım PES atalım mı ?”diye sordu Sinan heyecanla.Sırıttım.Oyunda çok iyiydim.Beni yenen çıkmamıştı bu güne kadar.
”Tamam o zaman takımlara ayrılalım.Kenan abi ve Yiğithan benim takımım da olsun.”dedim konsolları çıkarırken.Sinanın takımında da Kaan,Göktunç ve Anıl vardı.
”Hazır olun çünkü rüzgar gibi esmeye geliyoruz.”dedi Kağan göğsünü kabartarak.
”Çok yanlış kişiye kafa tutuyorsunuz.Bizim takım da aslanlar gibi araz komutanım var.”dedi Yiğithan sırtıma vurarak.
Yandan hayırdır der gibi ters bir bakış attım.Sessizce yerine çöktü.
Oyuna büyük bir tempo ile başlamıştık.İki takım da fazlasıyla güçlüydü.20.dakika da Kenan abinin bana attığı pasa şut çektim ve…
Yiğithan sevinç çığlıkları atıp karşı tarafı kudurturken biz Kenan abiyle sakince birbirimizi tebrik ettik.
İlerleyen dakikalar da onlar da bir gol atmıştı ama buna üzülemiyordum çünkü Yiğithanın suratını görüp te kahkaha atmamak elde değildi.
Maçın sonuna kadar ikinci gol gelmedi.Maçın bitmesine bir kaç dakika kala çektiğim şut gol oldu ve skor 2-1 yükseldi.
Maç bitti ve biz kazandık.Timdekiler maçı unutup başka sohbetlere dalıp kaynaşmaya başladılar.Kenan abi oğlundan bahsediyordu.
”Normal bir çocuk değil.Dört yaşında ama sanırsın ünlü bir oyuncu.Üstten üstten konuşmalar.Bazen bu çocuk benim mi diye sorguluyorum.”dedi çayını yudumlarken.
”Ne güzel abi işte geleceğin starı.”dedi Anıl gülerek.Kenan abi biraz daha oğlundan bahsetmişti.Sonra konu farklı yerlere dağılmıştı.Yiğithan boşalan çay bardağını alıp ayağa kalktı.
”Ben çayımı tazeleyeceğim.İsteyen var mı ?”diye sorduğu an tüm bardaklar ona uzatıldı.Suratında ki ifadeden pişmanlığı belli oluyordu.
Kaderine boyun eğerek tüm bardakları alıp mutfağa gitti.Gelen bildirim sesi ile telefonuma baktım.
Telefonuma mesaj gelmişti.Mesajı atan kişi Minelaydı.
Minela: Eğleniyor musun Kızılkurt ?
Onun bana böyle hitap etmesi çok hoşuma gidiyordu.
Ben:Eğleniyorum da hayırdır niye sordun ?Komutanını merak mı ettin ?
Minela:Ne merak edeceğim be!Sadece bir şey soracağım.Hatta sormayacağım söyleyip gideceğim.
Ben:Sor bakalım ne soracaksın başımın belası ?
Ben:Evet başımın belası.Buraya geldiğim ilk günden beri başın müsait mi diye sormadan bela oldun.
Yazdığım şeyle duraksadım.Neden böyle bir cevap yazmıştım ki.
Minela:Her neyse.Asıl konuya gelelim.Biz yarın kızlarla beraber dışarı da takılacağız.Yani Ayça da bizimle gelsin istiyoruz.Ha bir de bizimkilere söyle yarın izin kullanalım.Göreve gideceğiz zaten tekrar.
Ben:Tam olarak nerede takılacaksınız ?
Minela:Ben nerede istersem orada.Hayırdır izin mi vermiyorsun ??
Minela:O zaman sana iyi eğlenceler.Kendine iyi bak)
Ben:Sana da iyi eğlenceler.Ve sende kendine çok iyi bak…
Sırıtarak ekrana baktım.Sanki vedalaşıyormuşuz gibi konuşmamız aşırı komikti.Ama çok da olamasa da normal bir şekilde konuşabilmiştik.
”Komutanım.Neden ekrana sırıtarak bakıyorsunuz ?Yoksa kız arkadaşınızla mı mesajlaşıyorsunuz ?”diye sordu Göktunç.Telefonu cebime koydum.
”Hayır Minela ile mesajlaşıyordum.Haberiniz olsun yarın izin kullanıyoruz.Kızlar kendi aralarında bir şeyler yapacaklarmış.”dedim.
”Komutanım biz de şöyle erkek erkeğe bir mangal mı yapsak ?”diye bir teklifte bulundu Sinan.
”He valla çok güzel olur komutanım.”diye onu destekledi Kenan abi.
Olabilirdi aslında.En son mangala gittiğimizde ayı sanılmıştım.Neyse ki bu sefer öyle bir durum olamayacaktı.
”İyi madem gidelim bakalım.Güzelce dinlenip eğlenin sonrasında görev bizi bekler.”dedim.Hepsi onaylayan mırıltılar çıkardılar.Yiğithan içeri girdiğine elinde bardaklar yoktu aksine minelanın benim için yaptığı kurabiyeler vardı.Ağzının dolu olmasını umursamadan bir tane kurabiye daha yedi.
”Komutanım valla bu kurabiyeler çok güzeller.Nereden aldınız söyleyin de bende alayım.”dedi ağzı dolu dolu.Kaşlarımı çatarak ayağa kalktım.Ona olan sinirli bakışlarımı görünce yutkundu.
”Komutanım niye öyle üzerime geliyorsunuz ?”diye sordu.Yanına gidip kurabiye kabını elinden çekip aldın.
”Lan şerefsiz niye hepsini yedin lan?!”Ensesinden tutarak onu sarstığımda ezilip büzüldü.
”Komutanım valla özür dilerim.Bu kadar önemli olduğunu bilseydim yemezdim.”dediğinde onu bıraktım.Sanırım biraz fazla tepki vermiştim.
”Önemli değil.Ani çıkıştım çok takma.Ama harbiden hepsini yemişsin lan.”diye yükseldim kendimi tutamayarak.
”Çok lezzetlilerde komutanım.”dedi.Gözü hala kapta ki kurabiyelerdeydi.
”Lan bunlar Minela komutanımın yaptığı kurabiyeler değil mi ?”diye sordu Kağan.Sinan da yaklaşıp kabın içine baktı.
”Valla onlar.”dedi.Sonra ikisi de kurabiyelerden aldılar.Sadece bir tane kalmıştı!Anıl da elini uzatıp sın kurabiyeyi aldığın da sinirle ellerine vurdum.
”Oğlum insan bir izim alır lan!Bitirdiniz hepsini.”dediğimde hiç takmadılar.
”Üzülmeyin komutanım Minela size yine yapar.”dedi Göktunç rahat bir şekilde.Bir kaç saniye düşündüm.Yapardı değil mi?Yapardı yapardı.
Sakinleşip tekrar koltuğa oturdum.Artık biraz daha rahatlamıştım.Konuyu değiştirip farklı şeyler konuşmaya başladılar.
Geç saatlere kadar beraber sohbet ettik.
Arazdan evet cevabını alınca sevinçle Ayça’ya döndüm.
”Abin izin verdi.Yarın eğleniyoruz.”dediğimde mutlulukla ellerini çırptı.
”Ya çok mutlu oldum Şuan.O zaman artık dağılalım olur mu ?Ben daha gidip ne giyeceğimi saçımı makyajımı ayarlayacağım.”dedi ve ayaklandı.Bende onunla kalkıp onu geçirdim.
Kapıyı açtığım da karşı daireden erkeklerde kapının önünde ayakkabılarını giyiyorlardı.
”Komutanım iyi geceler.”dedi Göktunç.Hafif bir tebessümle kafa selamı verdim.Sonra bana yürüdü ve kapının dibinde durdu.
”Komutanım izniniz olursa iki dakika bir parlamı görsem ?”diye bir rica da bulundu.Gülümsedim.
”Göktunç burada sana pay çıkmaz aslanım.Hadi kapı orada naş naş.”dediğimde suratını asa asa gitti.
Ayça da bana son kez sarılıp abisinin yanına yürüdü.İçeri girdiğinde araz hala bana bakıyordu.
”Bir şey mi söyleyecektin ?”diye sordum.Hafifçe doğruldu.
”Saol minela.Senin sayende Ayça sıkılmadı.Gerçi benden çok sana sarıldığı gözümden kaçmadı ama neyse.”dedi.İçeri girip kapıyı kapatmadan son kez ona baktım.
”İyi geceler.”dedim.Gülümsedi.
”Sana da iyi geceler İzmir güzeli…”
İlk defa bu kadar uzun bir bölümle geldim dndndnnz.2
Bölüm hakkında ki düşüncelerinizi alayım bakalım.2
Evet o kadının kim olduğunu öğrendik.Ayçaymış.Asla bilmiyordum.1
Sıradaki bölümden biraz spoiler vereyim mi ?Bizi oldukça olaylı bir bölüm bekliyor.Çok eğlenerek yazdım.Siz ne kadar çabuk oy sınırını geçerseniz bölüm o kadar hızlı gelir.3
Ve sizden bir ricam yorum yapmanız.Sizin yorumlarınızı görünce çok mutlu oluyorum…
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
Bölüm Hakkında Şikayet Gönder
İçindekiler
| 32.27k Okunma |
3.09k Oy |
0 Takip |
56 Bölümlü Kitap |