17 yil sonra... bu nasil olabilirdi? bunu bana kim yapti? şimdi ne yapicaktim ben ailem bir aşiretti ne yapicaktim bir suru erkegin bulundugu evde? nasil harelet edicektim nolur birşey yapin! beni bu aileden kurtarin

kisacasi size kendimden bahsedecegim! ben kumru! diş gorunuşumu bahsetmeyecegim cunku neden olmasin? ailemden buyuk bir derecede şiddet yiyordum onlarin kizi olmadigimi biliyorlardi hemde? nerden bilsinler ki kizlarinin buyuk bir aşiretin kizi oldugu canim kuzenlerimden rica istesem? yaparlar miydi ki?

17 yil sonra hayati degişen birisi

sadece minik bir görevden ne olabilirdi ki? hiç oyle demeyin... yolda ilerlerken yabanci bir telefondan mesaj gelmişti `GÖREV` yaziyordu ne diye baktigimda anlam veremedim telefon yurt dişinda duran bir kişiye aiyitti kiz miydi erkek miydi bilmiyordum sonra " gorev" diye mirildandigimda kendimi başka bir evde tek başima buldum...

Hiç tanımadığı bir adamla, hiç seçmediği bir hayatın içine düştü Mira. Bir imzayla kader çizildi, bir göz göze gelişle tüm savaş başladı. Mirza… Soğuk, sessiz ve kurallara bağlıydı. Mira… Direnişin kendisiydi. Ama berdel dediler. Kimse sormadı ne istediklerini. Aynı çatının altında, hem birbirlerine yabancı hem de birbirlerinin kaderindeydiler. Sırlar, satranç taşları gibi diziliyordu önlerine. Ve bazen tek bir hamle, tüm oyunu değiştirecekti... "Bu bir aşk hikâyesi değil… Bu bir hesaplaşma!"

Onlar beş kişiydi. Kanla yemin ettiler. Adaletlerini mahkemelerde değil, karanlık sokaklarda aradılar. Ve her biri "sessizlik yasası"na, yani Omerta`ya bağlı kaldı. Bir gece, infazın eşiğindeyken düşmanlarından biri diz çöktü: "Beni değil, kızımı alın. Hayatta bırakın..." O geceden sonra her şey değişti. Beş erkek ve tek bir kız. Önce savaşlar, sonra sırlar, ardından... bağlılık. Kız, onların kurallarını öğrendi. Onlar, onun cesaretini. Ama biri vardı ki, en katı olan... O, aşık oldu. Ve Omerta`nın ilk kuralı şuydu: "Aşık olma. Zayıflarsın." Artık sadece düşman değil, duygular da hedefteydi. Ve sessizlik... sonsuza kadar süremezdi.

Ben Arya’ydım. Yetimdim. Zayıftım. Kim olduğumu bilmiyordum. Ama bir gün, haberlerde bana “Alev Soykan” dediler. Meğer bir mafya kızıymışım. Kendi geçmişimi öğrenmek için… bir mafyayla evlendim. Ülkeler aştık. Kan, ihanet, kimlikler birbirine karıştı. Taht bana kaldı. Ama geçmiş geri döndüğünde, karşımda hem kanımı, hem kocamı düşman olarak buldum. Şimdi soruyorum: Ben kimim? Soykan mı? Yoksa sadece bir savaşın arası mi? Ark Kitabim şu anda duzenlemede oldugu için Şu an okumak istiyorsaniz kitapliginiza ekleyin

Kitabima şans verirseniz seviniriim

Hicbir erkegin agzindan Hayatinin nasil terst dondugunu duydunuz mu? Ama bu siradan Bir erkek degildi Ayaz karen sinavlarina Çok çalişan Bir insandi derslerini umursar Derste uyuyanlari bile uyandirirdi onun için hayat Ders demekti... yine ayni şekilde ayaz kerenin kimsenin bilmedigi bir tarafi vardi.... ama Yaptigi bir suçtan Dolayi az kalsin yakalaniyordu kalbi çarpiyor nasil boyle bir hata yaptigini Sorguluyordu kendince Sonra Abisi aradi ve " Hastaneye gel " dedi Etraf polislerle doluyken Nasil gelecegini bilmiyordu ama.... Keşke Hapisanede olsaydida Cocukken kariştirildigini ögrenmeseydi...