“O adamla ne diye görüşüyorsun?” diye kıskanç bir ses tonuyla konuştuğunda, kısık sesle güldüm fakat bunu ona belli etmedim. Fazla kıskanç bir adamdı. Bunun farkında mıydı? “Onunla anlaşma yaptık ve bence hoş bir adam. Özellikle de gözlükleri çok çekiciydi.” İğrenircesine yüzünü buruşturdu ama doğrudan gözlerime bakmaya devam etti. “O adam mı? Ciddi misin?” diye sorduğunda, onu başımla onayladım. “Ciddiyim. Onunla yakışırız bence.” Cıkladı. “Sen bir tek benim yanıma yakışırsın.” 09.05.25

Her şey, annemin beni istememesiyle başladı... Ve sonra, daha neler olabilir ki diye düşündükçe, her şey birer birer gerçekleşti. İstemediğim bir evlilik, imkânsıza aşık olma… Dağ gibi bir adamın, aşık olma ihtimalinin bile hayal edilemez olduğu bir anda, gözleri, seni seviyorum demek için kelimelere gerek kalmadığını hissettirecek kadar derinleşmişti. Birinin gözleriyle konuşmak, kelimelerle değil de bakışlarla anlaşmak... (Hint dizilerindeki uzun bakışmaların ötesinde, gerçek bir bağdan bahsediyorum…) ZORLA EVLENDİRİLİP acı çekerken üstüne annemin öz olmadığını öğrendim :.......

Kolejde okuyan kendini ezdirmeyen, yeri geldimi üste çıkan ve asla rahat durmayan baş rol kızımız mira.. Miranın kolejinin sahibinin oğlu olan ve adı geçtiğinde herkezin geri adım attığı çağıl karaman

Ateşti o... İsmi gibi ateş gibiydi. Yakıyordu heryeri ve tabii beni de yakıyordu. 🔥👤 Vardı ama aynı zamanda yoktu. Görüyorduk ama bir iz bile bırakmıyordu. Tıpkı bir Gölge gibi.