"Kimi zaman kader, en derin siperlerde saklı bir sevdayla çıkardı insanın karşısına." Yıllardır köyde tutulan, hayallerinden uzaklaştırılan Berfin, ailesinin onu kuma olarak satmaya karar vermesiyle hayatının en karanlık gününe adım atar. Çaresizlikle, kader diye önüne konulan düğünden kaçarken kendini karanlık bir gecenin içinde bulur. Kaçarken nefes nefese ormanın derinliklerine sürüklenir ve bir çukura düşerek bilincini kaybeder. Aynı günlerde, Mardin`de görev yapan Üsteğmen Tufan Karahanlı, timi Kale Timi ile birlikte kritik bir görev için Van`a gönderilmiştir. Görevin ortasında, ormanın sessizliğini delen bir yardım sesine benzer bir yankı duyar. İz sürerek çukura ulaşır ve ölümle yaşam arasındaki çizgide duran genç bir kadına-Berfin`e-rastlar. Tufan, bilinci gidip gelen Berfin`i sırtında taşıyarak yakınlardaki terk edilmiş bir kulübeye götürür. Fırtınalı gece boyunca onu korur, ateş yakar, üşümesin diye kendi montunu örter. Bilinci yerine geldiğinde Berfin`in anlattıkları, Tufan`ın yüreğinde bir şeyleri sarsar. Sabah olduğunda, Berfin`i arayan babası ve abisi kulübeye ulaşır. Berfin`i Tufan`la aynı odada, geceyi yalnız geçirmiş hâlde görünce, köyün töre anlayışı hemen devreye girer. "Bu saatten sonra tek yol var," der babası. "Evlenmek zorundasınız." Ne Berfin hazırdır buna... Ne de Tufan bir anda böyle bir sorumluluğa. Ama o an bilmedikleri şey şudur: Bu zoraki başlangıç, ikisinin kaderini birbirine yazan yolun ilk adımı olacaktır. Berfin özgürlüğün, Tufan ise kalbinin kapılarını açmanın ne demek olduğunu bu yolculukta öğrenecektir. Aşk, bazen kaçarken bulunur. Ve bazen, kader sandığın şey aslında kurtuluşundur...

Kayıp bir kız, suskun bir aile, ve çözülmemiş bir sır...

Yaşanmışlıklar ve yaşanacaklar. Kalbimde ki yaralar. Benim için hiç bir şeydi. Ama kızım... Ben Sezin on sekin yaşındaydım. İşte bu benim hikayem.

"Beni hiç affetmiyeceksin değil mi?" " Affetmeyeceğim, Oğuz Aydoğan. " " Affedeceksin. Affettiğin an korkuyorum abi dediğinde burada olucam, Umay, Aydoğan" " Ben Beren Kayahan. Ve sana unutmaman gereken birşey söyleyeceğim. Ben bana yanlış yapanı ölsem unutmam. "

BOŞANMIŞ, ÇOCUKLU BİR KADIN YENİ BİR MAHALLEYE TAŞINIR... KARŞI KOMŞUSUNUN OĞLUYLA DAHA İLK TANIŞDIKLARI AN ONUN AKLINI BAŞINDAN ALIR... MAHALLE KARIŞIR... "Sen içimde bir ateş yaktın... Ben yaktığın ateşin mavisine bile âşık oldum, Mübrem..." Dudaklarından usulca dökülen sözcükler, yüreğimde şiddetli zelzelelere sebep oldu. Onun sevgisi ruhumu, kalbimi doyuruyordu. Böyle sevmek olduğunu hiç bilmezdim... Nefesim kesildi. Hayranlıkla, aşkla, sevdayla bakakaldım yüzüne. Bu itiraf beni dört bir yandan kuşattı. Böylesine güzel sevilmek de yazılmış meğer benim kaderime. "Benim gecemin sessizliği boğmaz mı seni, Yüzbaşım?" diye sorarken heyecandan kekeledim. Saçımı okşayan eli usulca yanağımda dolaşıp ardından çenemi nazikçe kavradı. Bakışlarımızı birbirine sabitlediğinde dünya bizim için dönmeyi bıraktı. "Bundan gayrı benim yuvam senin gecenin sessizliğindedir, Mübrem..." 04.01.2024 ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

"Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

Büyük ralli şampiyonasına hazırlanmak için askeri bölgede yaşayan arkadaşının yanına taşınan Reyna, yan komşusu olan özel tim komutanı Korhan ile yolları kesişince kendini bambaşka bir hayatın içinde bulur.

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Rojin her gece kocası tarafından dayak yedi kimse rojinin ağlayışlarını duymadı Afran ` o benim kardeşimin karısı ` diyip sevdasını kalbine gömmüştü Harun öldüğünde Afran rojin ile evlenmek zorunda kaldı Afran rojinin vucudundaki morlukları görünce ağlamamak için kendini zor tutmuştu "Yaralarına merhem olucam " diye söz verdi rojine

Mardin’in savaşla iç içe geçmiş topraklarında, Yaz öğretmen bir yandan öğrencilerine umut aşılamaya çalışırken, diğer yandan komutanın kızı olarak askeri dünyanın karanlık gerçekleriyle yüzleşir.Yaz’ın dünyası, Yüzbaşı Yağız Demir İlkan’ın varlığıyla altüst olur.Aşk ve savaşın arasında sıkışmış, fedakarlık ve vatan sevgisiyle sınanmış bir ilişki onları beklemektedir. Gölge Timi’nin komutanı olan Yağız, hem askerlerine hem de vatanına sorumluluk taşır.Yaz ise, vatan sevgisini ve bağlılığını öğretmen olarak kendi yöntemleri ile yaşar…