Memnun Derviş

düşüyoruz balık ağızlı

bir kuyudan aşka,

payımıza düşeni almak için

yunusla yusuf'un kederinden.

ıtır kokan nefesiyle sesleniyor usta;

ey dervişler, ey ey dervişler

biz bir kadeh hüzne razıydık

siz boğulmuşsunuz denizinde.

derviş memnun, başını sallıyor.

-antik duvar saat çanları

zamanı parçalıyor-

yüzünde bir gizli tebessüm ki sormayın.