İlk aşkım değildin belki ama tüm aşklarımı hükümsüz kılandın...

Eski dönemde Anadolu`da geçen merhametin sevginin gücünü gösteren bir aşk hikayesidir. Güzelliği diyara nam salmış köylü kızı Gazel, o güzelliğe evvelden beri sevdalı olan yiğit bir delikanlı Cemal. Birbirlerine sevdalı iki yürek. Gazel ve Cemal birbirlerine duydukları derin aşkla kavuşacakları günün hayaliyle yaşarlar engeller çıksa da vazgeçmezler. Gazel sevdası Cemal`le vuslata ermeyi beklerken hayat hiç ummadığı yerden vurur onu amca oğlu Süleyman`a gelin ederek. Hayatını yedi yaşında ki oğluna adayan Süleyman amca kızını kurtarmak için çareyi nikahına almakta bulur. İki sevdalı yürek, üç farklı hayat ve küçük bir çocuğun dokunuşuyla değişen hisler bu davada hangisi galip gelir?

Bana doğru bir adım attı sert bir sesle " Bak bana karşı olan duygularının farkındayım ama sesin içindeki duygular boş bir heves anlıyor musun unut... Aramızda yedi yaş var Benden sana anca abi olunur " dedi arkasını dönüp giderken seslendim " Boran ağa " dedim durdu sonra bana döndü " aşkın yaşı olmaz...bugün söylediklerini unutma çünkü ben unutmicam ve sanada unutturmicam... Buda sana son sözüm " diyerek arkamı dönerek oradan ayrıldım ... Kitap kapağı için Selin özgen`e çok teşekkür ediyorum...

Ben Nazlı. Denilenlere göre beni 12 günlükken çöp konteynırının kenarına bir kış gününde sadece bir zıbınla bırakıp terk eden anayla babanın kızı Nazlı. 22 yıllık hayatında özgürlüğün tadını hiç tatmamış, hayatı boyunca oradan oraya savrulmuş, hor görülmüş eziyet edilmiş Nazlı. Şimdi bu taşlı yollardan geçerken başımı cama yaslamış sakince yolu izliyordum. Bunca yıllık hayatımda hiç gün yüzü görmememe rağmen öğretmen olmayı başarmış, şimdi ise bir köy okuluna, küçücük kalplere dokunmaya gidiyordum. Teröristlerin yoğun olduğu bir bölgeymiş burası, öyle diyorlar. Çokta tehlikeliymiş. Bunların hiç biri benim umrumda değildi. Telefon rehberimde bile kayıtlı kimse yokken, çokta canımdan endişe ettiğim söylenemezdi, mezarımın bile kimsesizler mezarlığında olacağını biliyordum. Yanılmıştım. Tek bir adamın hayatım,kalbim olacağını, ailesinin ailem olacağını bende tahmin edememiştim.

Köyde yanan bu ateşin, kendisiyle birlikte herkesi yaktığı anların kaleme dökülmüş hâli. #yetiskinicerik

Tozlu bir çarşının ortasında düşen bir cüzdan, bir keskin nişancı yüzbaşının kalbini hedef alabilir mi? Yüzbaşı Cihangir görevle, disiplinle ve yalnızlıkla yoğrulmuş bir adamdı. Ta ki o cüzdanı eline alana kadar. İçindeki bir fotoğraf, bir çift yeşil göz, içinde bütün savaşlardan daha derin bir çatışmayı başlattı. Çünkü bazı bakışlar, insanın geçmişini tek hamlede kazır geleceğini şekillendirirdi. Güneydoğu’nun dağ köylerinde, yıkılmış evlerin enkazında hâlâ hayatta kalan çocuklar, susarak büyüyen kızlar ve konuşmaya korkan ruhlar vardır. Bir kadın… Çocukluğunda bile annesinden kaçacak kadar yalnız, ama görünmeden yardım çığlığı atacak kadar cesurdu. Ve bir adam... Kendi annesinin ten kokusunu yeni bulmuşken, başkasının yarasını kendi kalbine saracak kadar merhametliydi. Bu hikâye, silahların gölgesinde filizlenen bir aşk değil; suskunlukların, inkârların ve yüzleşmelerin kalkanında vurulan kör menziller vardı. Bazı yollar savaş alanından değil, insanın içinden geçer. Ve bazı kadınlar, sadece görülmek için değil… kurtarılmak için saklanır.

*YETİŞKİNLER İÇİN UYGUNDUR!!!* Alıntı: Adamın parmağı tetiğe gittiğinde, Zeydan sert bir hamleyle beni kenara savurdu. Dengeyi kaybedip tökezlerken, ilk silah sesi mekânı yırttı. Cam bir şişe patladı. İnsanlar çığlık atarak sağa sola kaçıştı. Zeydan hızla silahına davrandı ama adam bizden önce davranmıştı. İkinci patlama, benden sadece birkaç santim ötedeki duvara saplandı. Birkaç saniye içinde mekânın içi kargaşaya döndü. Masalar devrildi, sandalyeler yerlere savruldu. Kalabalık panik içinde çıkışa koşarken, Zeydan elimi kavradı ve beni hızla yere çekti. "Hassiktir! Destina, eğil!" Yerde sürünerek devrilmiş bir masanın arkasına sığındık. Kalbim göğüs kafesimi kıracakmış gibi atıyordu. Zeydan dişlerini sıkarak silahını kontrol etti. "Kim lan bu herif?!" Boğazım düğümlendi. "Sanırım... beni takip etmiş," dedim titrek bir sesle. Zeydan kaşlarını çattı. "Sikeyim..." Ateş etmeye devam ediyordu adam. Masanın tahtasına kurşunlar saplanırken, Zeydan hızla yer değiştirdi ve karşılık vermek için silahını kaldırdı. Ama o an fark ettim... Adam ateş ederken hedef biz değildik. Etrafımdaki kargaşanın arasında, bir başka adamın daha mekâna girdiğini gördüm. Uzun boylu, kapüşonunun gölgesinde saklanmış bir yüz... Ve elinde susturuculu bir silah vardı. Bir hedefi vardı. Ve o hedef Zeydan Alparslan Demir`in ta kendisiydi. .............. Karanlığın içinde filizlenen bir intikam ateşi... Yalnızlığın derin kuyularında kaybolmuş, hayata küsmüş bir kız... Ölüme her an bir adım daha yaklaşırken, içindeki öfke onu hayatta tutan tek şey olur. Bir sardunya gibi, en zorlu topraklarda bile kök salmaya çalışan kırılgan ama dirençli ruhu, intikamla beslenir. Ancak kaderin cilvesi, onu karanlık dünyanın en güçlü isimlerinden biriyle karşı karşıya getirir. Soğuk bir mafya babasının gölgesi altında, ölümle iç içe yaşayan bu adam, onu beklenmedik bir yola sürükler. Kan ve barut kokan sokaklarda, gözyaşları ve yeminler arasında filizlenen bir bağ... Aşk mı, yoksa yalnızca bir yanılsama mı? Geçmişin hayaletleri peşlerini bırakmazken, ölüm her köşede onları izler. Birbirine tutunan iki kırık ruh, kurtuluşa mı erecek, yoksa daha derin bir karanlığa mı sürüklenecek? Bu hikâye, sizi intikamın gölgesinde soluk soluğa bir yolculuğa çıkaracak. Ölümün karanlık kalbinde, aşk ve ihanet iç içe geçerken, hiçbir şey göründüğü gibi olmayacak. ........ Ben, Destina. Daha çok küçükken, hayatımı kökten değiştiren bir dönüm noktası yaşadım. Ailemi kaybettim. Ama aslında kaybettiğim sadece ailem değildi... kendimi de kaybetmiştim. Çocukken dinlediğim hikâyelerin en büyük yalanlardan ibaret olduğunu anladım. Gerçek hayatımın sandığımdan çok daha farklı olduğunu öğrendim. İnancımı, hedeflerimi, benliğimi yitirdiğim bu yolda, bir şeyleri düzeltmeye çalışırken birilerinin desteğine ihtiyacım var. Bana destek olur, yanımda olduğunu hissettirir misin? Bu, Destina`nın hikâyesi. Ölen ve yeniden doğan Destina`nın... ........ Uyarı: Tüm hakları kendi şahsıma aittir. Çalınma durumunda işlem yapılacaktır.

Instagram azamet340 Bütün hakları diğer hikayelerimde olduğu gibi tarafıma aittir. En Ufak taklit veya kopya vs. olursa yasal, hukuki işlem başlatılacaktır. Sapık olduğundan korktuğu takıntılı bir hayranından kaçarak sakin ve huzurlu bir hayat yaşamak için Rize`nin ilçesine gönüllü tayin isteyen Ada Öztürk. Bir akşam hiç tanımadığı insanlar tarafından kaçırılırken sakin olmadığını düşündüğü eski hayatını bile aradı.

" Sarıl" Dedi. Sonrada belinden tutup kaldırarak, " Bacaklarını belime dola..." Kız dediğini yaparak çocuk gibi boynuna sarıldı adamın. Yüzünü boynuna gömdü ağlayarak. Toprak ellerini kızın kalçalarının altından birbirne geçirdi. Bu sayede kızı sırtını acıtmadan taşıyabilecekti. Adamlara döndü sonra. Öfkeli bakışlarla konuştu. " Bundan sonra hepiniz karımdan uzak duracaksınız.! İçinizden birini karımın gölgesinin civarında bile görürsem. And olsunki iki kaşının ortasından vururum!" Dedi ve kucağında Yeşim`le odadan çıktı.

Karabağ`da Aybala Ötüken`de Asena Bakışları Bozkurtça Aygız Bellolmaz huyu suyu Sürer deli doruyu Gezer Anadolu`yu Aygız -Komutanım her seferinde aynı türkü biz bıktık siz bıkmadınız. -komutanım belki ay yüzlüsünü bekliyordur.