"Dışarıda bombalar patlarken en kanlı savaş benim içimdeydi. Vatan Çiçeği olduğumu anladığımda solmak üzereydim." Alışılagelmişin dışında bir asker hikâyesi. Bilinmezliklerle örülü bir geçmiş ve karanlıktan habersiz, umut dolu bir gelecek. Birbirine bağlı, kaderleri savaşın gölgesinde şekillenen askerler... Bitmeyen ümitler ve sönmek üzere olan hayaller. “Vatan Çiçeği”, görünmeyen savaşların, suskun direnişin ve kırılgan cesaretin hikâyesi. Ben istediğim kadar yazayım, siz istediğiniz kadar okuyun, bir şey yapamayacağız. Plastik çiçekleri ne kadar sularsak suluyalım, onları açtıramayacğız. Şarkıda da dediği gibi, "Su vermeye benzedik plastik çiçeklere..." -0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0- Dikkat! Bu hikayede geçen tüm olaylar, kurumlar, yerler ve kişiler tamamen hayal ürünü olup hiçbir gerçeklik payı barındırmamaktadır. Bu hikaye, şiddet ve argo içermektedir.

Genç asker buğulu gözlerini hızla kapatıp açtı karşısında sadece gözleri görünen, yüzünü puşiyle gizleyen adama bakıyordu. Adam biraz daha yaklaştığında ilay amber gözler ile karşılaştığında duraksadı, kendi gözleri de açık kahveydi ama bu renk bir başkaydı, sanki güneş vardı o gözlerde, İlay bacağında bulunan silahı almak için hamle yapmıştı ama karşısında ki adam ondan daha hızlı olup üstüne doğru gelmeye başladı adam iyice yaklaştığında kalan tüm gücü ile kafa attı genç teğmen ardından ise kayan gözlerine yenik düştü. ____________________________________________________ " Elbet bir gün tekrar karşılaşacağız ama o zaman her şey çok farklı olacak." İ.A. " O turan gözlerin de benim gibi birisine yer var mı acaba süverce" D.A. "KEHREBAN İSİMLİ İLK HİKAYEDİR." Hikayede geçen kişiler ve olaylar tamamen kurgusal olup gerçek ile bağlantısı yoktur.

Bu golü atarsam. Söz vermiştim duygularımı açıklayacaktım. Ama hayatın benim için farklı planları vardı. Bir hayalim diğer hayalimin boynuna idam ipi gibi dolanırken sürem kısalıyor, acım artıyordu. Gözlerimin önüne o sahne geldikçe o idam ipini kesip kariyerimi unutasım geliyordu fakat görüyordum ki kariyer hayalim çoktan bedenimi sarmış ele geçirmişti. Her hücrem futbol olmaya başlamıştı. Şimdi ise sürem bitti. Bir seçim yapmalıyım ya o ya da kariyerim. Bize ne olacaktı? Hayallerimi süsleyen o çocuk şimdi kabuslarıma bulaşıyor her seferinde bana ve kendisine acı çektiriyordu. Görmüştüm hayatımı karartırken ki yüz ifadesini görmüştüm. O topun önüne elinde olsa kendisi atlardı biliyordum. Fakat bunları bilmem bir şey ifade etmiyordu. Üstelik zihnimin her hücresine bir hastalık gibi yayılan görüntü peşimi bırakmıyordu. Gördüğüm son şey olan acı dolu yüz ifadesi asla beni bırakmıyordu. Bize ne olacaktı? "Hiçbir şey gerçek değil güzel gözlüm sadece aşkımız gerçek" *Bu hikayedeki tüm kahramanlar,mekanlar ve olaylar hayal ürünüdür.