İYİ OKUMALAR, OYLARINIZ İLE DESTEĞİNİZİ BEKLİYORUM :) O buradaydı. Bulmuş muydu beni? Gözlerimin içine bakıp her bir adımda bana yaklaşmasının başka anlamı olamazdı! Peki şimdi ne yapacaktım? Kaçmalı mı yoksa kalmalı ve sonumu mu beklemeliydim?

"Şimdi Poyraz Pars Karadağ yaptığın ve bir şekilde üstünü örttüğün bütün suçların hepsi kanıtlarıyla o dosyalarda istesem o dosyayı hemen şu anda işleme sokar ve seninle birlikte bu odada bulunan üç adamını da hapishaneye tıkarım ama istemiyorum çünkü seninle bir ittifak kurmak istiyorum." Dedim. Dosyayı inceledikçe surat ifadesi değişiyordu "Sen bunları nereden buldun." Dedi sert ses tonuyla. "Orası bende kalsın Poyraz Karadağ." Diyerek sorusunu cevapladım. "seninle bir ittifak içine girersek bunları işleme sokmayacağını nereden bilebilirim?" diye sordu

Karadağlı ailesi salonda oturmuş yukardaki kızı düşünüyorlardı. Onu korkutmak istemiyor bir yandan da hepsi onu sıkıca sarıp sarmalamak istiyorlardı. Kızları, Kız kardeşleri yaşıyordu. Daha ne isterlerdi ki? Polat beyin ilk defa gözleri ışıldıyordu. Polat bey boğazını temizleyip tüm dikkatleri üzerine topladı. "Bir psikologla görüştük Elisa hep ailemizdeymiş gibi davranmamızın onun psikolojisini iyi etkileyeceğini ve yabancı hissetmeyeceğini ona farklı davranmamamız gerektiğini söyledi. Yani yaşam şeklimiz aynı devam edecek ve Elisa hep yanımızdaymış gibi devam edeceğiz ona bir daha bu şekilde dolu gözlerle bakmayın." dediğinde hepsi aynı anda kafasını sallamıştı.