1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

Mavi, yıllarını sevgisizliğin, baskının ve şiddetin gölgesinde geçirmiştir. Ev dediği yer, onun için yalnızca acıların birikim noktası olmuştur. Fakat bir gün, hayatını kökten değiştirecek gerçeği öğrenir: Ona eziyet eden insanlar, aslında öz ailesi değildir. Köklerini ararken hem geçmişin yaralarıyla hem de kim olduğunu bilmenin ağırlığıyla yüzleşmek zorundadır. Mavi’nin yolculuğu; güveni, sevgiyi ve özgürlüğü yeniden keşfetme hikâyesidir.

Hipo dökülmüş tişörtler, abur cuburlu kaçışlar ve ansızın gelen "Sen bizim kardeşimizsin!" cümlesi... Esila`nın sıradan hayatı bir anda duygusal bir arayışa dönüşür. Beş tane birbirinden farklı abi, onu geçmişine götürmeye çalışırken, Esila kalbinde gerçek aidiyetin yerini sorgular. Bazen en büyük sırlar, sessiz bir parkta başlar.

Bir kızın acıdan umut, yalnızlıktan güç, karanlıktan ışık çıkarma hikâyesi… Bazen en karanlık an, en parlak başlangıcın kapısıdır. ... Küçücük yaşta yalnızlığın en ağır yüzüyle tanıştı. Ama bu, onun hikâyesinin sonu değil, başlangıcıydı. Hayat ona en sert darbeleri vurmuş olsa da Adenya, küllerinden yeniden doğmayı öğreniyor. Her adımda hem kendini hem de hayata tutunmanın anlamını keşfederken; dostluğun, sevginin ve cesaretin varlığını hatırlıyor. Kalbinize dokunacak, gözlerinizden yaş süzülürken içinizde bir umut kıvılcımı bırakacak. ... Ben Adenya Kara. Soyumuz kara değil ama kader kara be abla... ... Kader sandığım şey her geçen gün kedere dönüşüyordu...

Bir hemşire… Bir zaman yolculuğu… Ve kaderin onu sürüklediği bir oba. Elif, modern dünyanın beyaz önlüğünden koparıldığında kendini 13. yüzyılın savaş, salgın ve ihanetlerle dolu topraklarında bulur. O, şifacı elleriyle hayat kurtarırken; kalbi, aşkın ve yalnızlığın en ağır sınavına çekilecektir. Peki Elif, şifa vermenin bedelini ödeyebilecek mi? Yoksa kendi kalbini iyileştiremeyen bir şifacı mı olacak?

Ünlü bir ailenin ikizlerinin doğum gününde garsonluk yapan Azra, aslında o ailenin kaçırılan kızıdır.

"Bu evlilik bir anlaşma." En azından şimdilik ikimiz de öyle sanıyorduk, başımıza geleceklerden henüz haberimiz yoktu.

Yasemin ve Biricik... Aynı gün, aynı hastanede doğan iki kız. Ancak kader, onları birbirlerinin hayatına uzak ama birbirlerinin yerine koyar. Yıllar sonra, Biricik`in babası Kenan, kızının aslında öz çocuğu olmadığını tesadüfen öğrenir. Bu gerçekle sarsılan Kenan, gerçek kızını bulmak için harekete geçer. Araştırmaları onu, kendi halinde, sessiz bir genç kız olan Yasemin`e götürür. Yasemin, ailesine düşkün, içine kapanık ve sevdikleri için kendini arka plana atan biridir. Biricik ise üç abinin ardından gelen, şımarıkça sevilen, prenses gibi büyütülmüş bir genç kız. Onları birbirine bağlayan ise kimliklerini yerle bir eden büyük bir sırdır: Gerçek aileleri başkalarıdır. Biricik, merakla öz ailesini tanımak ve onlarla yeni bir hayata başlamak isterken; Yasemin, sevdiği ailesinden kopmak istemez ve biyolojik bağları kabullenmekte zorlanır. Gerçek bir ailenin ne olduğu, yalnızca kan bağıyla mı yoksa kalpten gelen bağlarla mı kurulduğu sorusu, iki genç kızın hayatını altüst edecektir. ---

16 yaşında deli dolu kızımız hiç beklemediği anda ailesinin yalan olduğunu sıradan bir İstanbul kızıyken, Trabzonlu TÜFEKÇİ aşiretinin tek kız çocuğu ve torunu olduğunu öğrendi. TÜFEKÇİ aşireti Aden`in hayatına girebilecek mi? Aden abileri ve kardeşiyle neler yaşayacak? TÜFEKÇİ beyleri bi anda hayatlarına giren kardeşleriyle bocalayacaklar belki ama hepsi aden sayesinde değişip abi olmak ne demek tadacaklar. Klasik bir kurgu olsada, çalınma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır. Hepimiz emek harcıyoruz lütfen birbirimize saygı duyalım !!

Asker kadın gerçek ailem lütfen lütfen okuyun