Asmin 17 yaşında annesini kaybetmiştir annesini kaybettikten sonra babası kendisi ve abisi Mardin`e taşınmaya karar vermiştir tam 2 yıldır mardin`delerdir bir gün abisi ( murat) sarnuf aşiretinin küçük kızı leyla`yı kaçırmasıyla başlar işte o zaman işler birazcık değişir..

Naramisara`nın lanetinin Ravenna kasabasına tekrardan gelmesiyle birlikte bir çöküşün başlangıcı...

Savcı olan Asel Mina Bulut bir gün mafya varisliği yapan Turan Efe Aydın ile tanışır;

Ben seninle evlenmeyeceğim senin karın olmayacağım...

Salona girdiğimde tüm yüzler bana döndü.Bazıları şaşkın hareleri ile bu kadar önemli bir toplantıyı neden bozduğumu düşünüyor,bazıları ise zaten böyle birşeyin olacağından haberdar oldukları için sessizce yapacağım hamleleri bekliyordu.Kimse ses çıkarmaya cüret etmiyordu. Masada oturan yüzlere teker teker bakarken bir yandan da baş köşesinde oturmuş ve arkası bana dönük Genel Başkan Vekil Hazarden`e doğru yürümeye başladım.Arkasını dönüp bir kere bile bakmamıştı.Aramızdaki mesafe sıfırlandığında,yavaşca eğilerek kulağına fısıldadım. "Ops, sei stato beccato!"İ İrkilmiş,bir kaç saniye yakalanma`nın verdiği korkuyu tatmış, yavaş yavaş titrmeye başlamıştı.Bunu ben hariç kimse göremiyor ve hissedemiyordu.İnsanların üzerinde bıraktığım etkiyi görmek oldukça hoşuma gidiyordu.Kuyumu kazmak ne demek birazdan öğrenecekti.Dudaklarım bu görüntü karşısında yavaşça iki yana kıvrıldı. Dudağımdaki sırıtış ile birlikte irislerimi diğer baş köşede oturmuş beni izleyen boş harlere çevirdim. Baransel Ferhunzade,kaşları belli belirsiz çatılmıştı.Kemikli yüzü kasılmıştı.Koyu kahverengi gözleri ne kadar boş bakıyor olsa da bu yaptıklarım onu bir hayli şaşırtmıştı.Gözleri önce kırmızı ruj ile boyanmış dudaklarıma kaydı,yüzümün her zerresini dikkatle izledi.Bakışlarımı ifadesiz,boş bakan harelerden çekip,gözlerimi titreyen bedene çevirdim.Kimse`den çıt çıkmıyordu.Ölüm sessizliği bu olsa gerekti.Parmaklarım yavaşça önümdeki korkak bedenin şah damarına dokundu.Orada akan kanı hissetti,bu his çok hoştu.Hamlem karşısında elimin altında ki beden transa girmiş gibi dondu kaldı.Alt dudağımı dişlerimin arasına aldım ve uzun manikürlü tırnaklarımı titreyen damara bastırdım.Ve bombanın pimini çekmiş bulundum. Kurgu bana aittir.Herhangi bir kopyalama durumunda yasal işleme başvurulacaktır.

"Leyla..." Dedi boğuk bir sesle. "Çok sensedim." Dediğinde yutkundum. "Herşeyini. Fazla özlemek bu ama." Dedi çocuk gibi bir sesle. "Fazla özleyince kötü oluyor." Gözlerini kaçırdı birazsa olsa. Ağlamamak için dişlerimi sıktım. "Ö- önemi yok." Zar zor konuşarak elimde ki işbirliği kağıdını katladım ve yırtmaya başladım. "Gidecek misin?" "Evet." "Unutacak mısın?" "Evet." "Herşeyi mi?" Dediğinde attığım kağıtlar havada uçuştu. Aniden yüzüne doğru yaklaştım ve gözlerimi kıstım. "Hayır." Kaşlarımı çattım. "İhaneti unutmam."

Ecrin, Onur, Nida ve Akif en yakın dört arkadaştır. Bu arkadaşlar gezmek isterler ve gezmek için bindikleri otobüste olaylar olur.

Dönüş, hiçbir şey bilmediği bır dünyaya gelmişti. Herkes yabancıydı. Ama bir o kadar da tanıdık...

Adam yok olmayı, kadın ise kaybolmayı seçti adamın bilmediği fakat kadının bildiği bir şey vardı Yok olduğunda herşey biterdi ama kaybolduğunda çıkışı bulma ihtimalin vardı Kadın adamın yok olmasına izin vermeyecekti sonunda kendisi yok olsa bile

Bir savcı. Hayatını işine adamış adalet pahasına gözü kör olmuş bir kadın. Ünlü bir iş insanı gibi görünen ancak tam tersi acımasız bir mafya. Aynı zamanda Kor aşiretinin lideri. Savcı Alin Karan Cihangir Karan denen bu en tehlikeli kara toprak denecek mafyanın kızıydı. Alin bu sefer işindeki bütün hırsıyla bir dosyaya takmıştı. Bu dosyadaki adam azılı bir mafyaydı. Cihangir Karan`a bile kafa tutabilecek kadar Deli bir adam: ALİ ASAF KOR Ali Asaf yerdeki toprağı sarsabilecek kadar herkesin korkulu rüyasıyken hesaba katmadığı birşey vardı. Artık Cihangir Karan onun karşısındaydı. Dahası... Savcı Alin Karan bu adamı bitirmeye yemin etmişti ancak bilmediği birşey vardı. Ateş ile barut yan yana olursa ne olurdu? ... "Beni yakmaya kalkarsan kendinden yanarsın, Deli Savcı. Ben normal bir adam değilim."

Dicle ve fırat iki farklı nehirdi aslında aynı dogrultudalardı ama zıtlardı sonra bir şey oldu iki nehir çakıştı ortaya bir aşk çıktı. "Dicle ve fırat,2 nehir 2 kalp"

İtalya’dan gelen Efnan ailesinin söylediği şeyle hayatını değiştirmek zorunda kalır

Kan… Güç… İhanet…ve yazılmış bir kader… Valdoran ve Karevran ailelerinin kesiştiği karanlık bir ittifak, gölgelerde atılan imzalar, suskun dudaklarda saklanan sırlar… Azade Valdoran, Ankara’nın karanlık sokaklarında adı “Akrep Korkut” olarak fısıldanan bir adamın bakışlarında ilk kez kalbinin hızlandığını hissetmişti. Sert bakışlı, soğuk kalpli mafya lideri Korkut Karevran’la yolları apansız kesişir. Bir bakış, ardından mutfakta başlayan kısa ama derin bir konuşma… İkisi de bu karşılaşmanın sadece başlangıç olduğunu bilir. Yıllar önce bir mutfakta başlayan hikâye, yarım kalmış bir sevda ile sona erdi. Korkut, Azade’yi ardında bırakıp başka bir kadınla evlendi. O günden sonra ikisi de birbirine sadece uzak durmakla yetinmedi; aralarındaki çekim kadar düşmanlık da büyüdü. Aşk ile intikamın aynı sofrada oturduğu bu hikâyede… herkesin bir bedeli vardır. Hayat bir darbe daha vurur: Yıllar geçti. Azade, annesinin ölümünün ardındaki gerçeği öğrendi: Katil, kendi babası Tahsin Valdoran, Adana’nın baş imparator mafya lideriydi. Korkut ise karısını kaybetmiş, Ankara’nın tek baş mafyası olarak hem kenti hem de kendi küçük kızını korumak zorunda kalan bir adam olmuştu. Bir anaokulunda yeniden karşılaştıklarında, Korkut ona beklenmedik bir teklifte bulundu: Anlaşmalı evlilik. Azade bu teklifi, hem yetim bir çocuğa anne olmak hem de babasından intikam almak için kabul etti. Ama bilmediği tek şey… Valdoran ailesinin ve mafya dünyasının tek varisinin kendisi olduğuydu. Ve Akrep Korkut’la girdiği bu evlilik, hem aşkın hem de savaşın başlangıcı olacaktı. Ve Akrep Korkut’la girdiği bu evlilik, hem aşkın hem de savaşın başlangıcı olacaktı. Ancak bu bağ, ya kanla mühürlenecek ya da ihanetle bitecek. Gölgelerin arasından çıkan aşk, en kanlı savaşlara bile meydan okuyabilir mi?

Her şeyin bir sonu var derler anlam yüklediğimiz insanlarında inanmanın kefaretini ödedim ben tüm kanımla tüm canımla bu benim hikayem 🥀

İki çocuk annesi olan Filiz kocasını kazada kaybettikten sonra yaşadığı maddi sıkıntılardan dolayı iki işte birden çalışmaya başlar.Bir gün pazara gitmek için çıktığı evine asla dönemez.9 yaşındaki kızı Gece ve 12 yaşındaki oğlu Emre annelerinin yokluğu ile baş başa kalmışlardı ve annelerinin o eve bir daha dönemeyeceğini anlamışlardı.Kardeşine tek başına bakan Emre yıllarca Gece`nin her istediğini elinden geldiğince yapmaya çalışıyordu.Ama bir gün Gece`nin canından çok sevdiği tek varlığı abisi ortadan kaybolur.Abisinin en yakın arkadaşı ile abisini aramaya başlayan Gece hiç bir iz bulamaz,en azından şimdilik..."

Sura, yalnızca kuzeninin partisine katılmak niyetiyle salona adım attığında, oturduğu masanın başkasına ait olduğunu öğrenmesiyle gecenin sıradan geçmeyeceğini anlamıştı. Fakat henüz bilmiyordu: O gece, yeraltı dünyasının gölgeler içindeki ismi Aslan Asilzade`nin dikkatini çekmiş, genç kadın onun saplantılı ilgisinin hedefi hâline gelmişti.

"Gercektenmi O Sen misin?.. " Hayatinda ilk defa sevdigin biri Arkandan mi bicakladi? Luna ve mert ne kadar uzak olsalarda yakinlar...

“Ne ay vardı… ne tek bir yıldız.” Gökyüzü ilk kez böyle sessizdi. Radyolar sustu, şehirler karardı, deniz bile nefesini tuttu. Kimse neyin geldiğini bilmiyordu —ta ki ilk gölge ufku kaplayana kadar. O gün, dünya umutsuzca sona erdi. Tanrı insanlarla olan bağını koparmıştı çoktan. Ve biz… hayatta kalabilmeyi başarmış bir avuç insan sürüsü. Bir yandan geçmişin hatıralarıyla, bir yandan yaklaşan karanlıkla savaşıyorduk. Ama kıyamet denen şey, sadece gökten inen felaket değildi; bazen insanın kendi yüreğinde başlıyordu. Çünkü kıyamet,dünyanın insanlığa olan vedasıydı.. Onunla tanıştığımda, gökyüzü çoktan boşalmıştı. Yine de gözlerinde… hâlâ kaybolacak bir dünya vardı. Gökyüzü çökerken,biz hala birbirimize tutunuyorduk. Ama hayatın bize olan nefreti bitmiyordu.. Okuyacaklar için şimdiden teşekkür ediyorum ❤️‍🩹

"Bazı misafirler evine değil, hayatına girer." Lina`nın sıradan ve sessiz hayatı, abisinin eski arkadaşı Demir`in aniden eve dönmesiyle altüst olur. Soğuk, ketum ve tehlikeli bu adam sadece bir misafir değildir. Onun gelişinin arkasında geçmişe gömülmüş karanlık sırlar, kanla yazılmış emirler ve geri dönüşü olmayan yollar vardır. Lina, hiç tanımadığı bir dünyaya adım atarken... en büyük tehlike belki de kendi kalbindedir. Aşk mı? Emir mi? Güven mi? Yoksa hepsi bir yalandan mı ibaret? ❝Abimin arkadaşı değildi. Hiç olmamıştı.❞

Yalnızca aşk ve ölüm her şeyi değiştirir…

Onlar sadece imkansız olan bir aşkı taşıyor lardı ...

Ben güneş hayatı mahvolmuş kadın.. Ben bora ne yapacağını bilmeyen adam..

Her gece aynı rüyada buluşan altı yabancı. Her biri, gerçekte birbirini tanımıyor. Ama rüyada… aynı sokaklarda yürüyor, aynı yıldızların altında sırlar fısıldıyorlar. Bu rüya bir tesadüf değil. Ve artık sadece bir düş de değil. Bir gece içlerinden biri uyanmaz. Ne hastanede ne hayatta… sadece yok. Kalanlar, onu bulmak için uyanık dünyadan vazgeçmeye ve rüyanın derinliklerine inmeye karar verirler. Ama rüya, ne düşündükleri kadar güvenli, ne de onların sandığı kadar onlara ait. Her adımda, kendi bilinçaltlarının karanlık yüzüyle yüzleşmek zorundalar. Ve sonunda şu soruyla karşı karşıya kalacaklar: Uyanmak mı daha tehlikeli, yoksa hep birlikte sonsuza dek uyumak mı?

Gölgeyle mühürlenmiş bir şehir. Kanla yazılmış bir soy. Ve her sessiz adımın ardında yankılanan geçmişin fısıltısı... Evelyn Thorne, geçmişi babası tarafından gizlenmiş bir soylu. Onu tanımadığı bir şehre, Noctis`e sürükleyen tek şey, miras kalan bir malikâne değil-aynı zamanda babasının karanlık sırlarının yankısıdır. Gölgeyle örtülü sokaklarda dolaşırken, yalnızca taş duvarlara değil, kendi içine de adım atar. Fakat Noctis, sıradan bir şehir değildir. Her duvarında bir bakış, her köşesinde bir tehdit gizlidir. Damian Valegrin ise güce doğmuş, sırlarla büyütülmüş bir adam. Tahta ulaşmak için eğitilmiş, güveni unutturulmuş. Evelyn`in gelişi, onun kurduğu dengeleri alt üst eder. Çünkü bazen en büyük tehdit, düşmanların değil, kalbinin sesinden gelir. Aşkın zırhla sarıldığı, güvenin ihanetle sınandığı, karanlığın hüküm sürdüğü bir satranç tahtasında... Piyonlar ölür, şahlar çürür. Ve bazen en büyük savaş, kendi geçmişinle verilir.

Bu kitap; kırık aynalarda kendini arayanların, sustukça çoğalan duyguların ve yüreğinde cevap bulamamış sorular taşıyanların hikâyesi. Aşkın, kaybın ve iç hesaplaşmanın gölgesinde büyüyen bir kadının sessiz yolculuğu… Her satırında biraz eksik, biraz sen, biraz da ben var. Eğer kalbin kırık bir yerden geçiyorsa, bu hikâyede kendini bulacaksın. Çünkü bazen sadece bir gözyaşı yeter... her şeyi anlamaya.