Gözlerimi kapattığımda tavanıma karşı yarı baygın ve inanılmaz bir acı içindeydim. Oysa açılan gözlerim berrak göğe bakıyor ve güneş bedenimi ısıtıyordu. Uyandığım yer evimden, sokağımdan, yaşamımdan başkaydı. Bambaşka. Yaklaşık 474 yıl başka. ------- Hikayeyi aslında Osmanlı zamanında hayal etmiştim ama sonrasında ilerleyişimi tarihten çok da saptırmamaya çalışmak yorucu olacağından ve Osmanlı zamanı yerine diziyi baz almam gerekeceğinden böyle yapmamakta karar kıldım. Isimlerle oynadım kısacası. Hikayede Osmanlı imparatorluğu yerine Göktuğ Imparatorluğu bulunmakta. Diğer her şey bildiğimiz gibi. (Yaşama şekilleri, dilleri,dinleri, kuralları, yaşadıkları Topkapı Sarayı falan)

O an üzüntümden utandım annem için üzülürken bunları hissetmem normal miydi? Bunun için utanç duymalı mıydım? Aşkım ile üzüntüm çelişirken hala gözlerini gözlerimden çekmedi.... Anemoia: bilinmeyen bir zamana olan özlem demekti tıpkı benim hissettiğim gibi....

Ah vah ettim hayatımı, Bâyezîd misali. Şehzâde Bâyezîd Hürrem Sultan & Kanuni Sultan Süleyman KURGUDUR

Bu kurguda geçen tüm karakterler ve hikâye hayal gücüdür. Gerçek Osmanlı tarihi ile bir ilgisi yoktur. Yalnızca o dönemden ilham alınarak kaleme alınmıştır. Kurgu Osmanlı 1720 (Lale Devri) dönemine değinecektir.

Göçmen bir kadın ve aristokrat adamın kızı, belki de dünyanın en şanslı insanıydı... Sıradan bir hayat sürmek yeterince iyiydi onun için. Fazlasını istemeden, elindekilerle mutluydu. Göçmen annesi ve kendisini terk eden babasına rağmen hayatı güzeldi. Hâlâ tatlı bir arkadaşa ve bilge bir anneye sahipti. Zamanla onları kaybettiğinde ise dünyayla arasına koca bir duvar inşa etmişti. O duvarın arkasında kalırsa iyi olacağına inanarak yaşadı. Ancak o duvar da Kral`dan gelen emirle yıkıldı. Cam Kubbeli Saray Kütüphanesi`nin geçici ustası olmak zorundaydı. Ve Melina, hayatının geri kalanında yüzünü dahi görmek istemediği babasıyla karşılaştı... Sarayın kanlı entrikaları ve etnik kökeninin yarattığı sorunlar arasında hayatta kalabilecek mi? *** Herkesin sırtını döndüğü Kral Hector`un ve Kraliçe Clarissa`nın oğlu Prens Richard... Hayatta kalması bile mucize olan, kraliyet ailesinin kanını taşıyan son kişi... Neredeyse herkes onu görmezden gelirken, aristokratların çoğu onu ciddiye almazken kendi kaderini yönetmek için genç yaşta saraydan dışarı çıkan dâhi prens... Hakkı olan taht için yirmi bir yaşında geri döndüğünde tüm aristokratları parmağında oynatan Kraliçe Clarissa bile ona karşı koyamadı. Ve Prens tahta çıktı. En sadık astları olan Lord William ve Lord Narsia`nın yardımıyla Regnum Krallığının yıllarca sürdüğü sefaleti, yolsuzluğu ve iktidar karmaşasından kurtulmak için çabalıyordu. Çocukluğunu çekilebilir kılan ve uzun zamandır bakımsız bırakılmış Saray Kütüphanesi`ne bir usta atayıp düzenlemek istediğinde karşısına çıkan isim Melina William olmuştu. Sadık Lordunun kızı, aynı zamanda Prens olduğu yıllarda tanıştığı bir kişi... Bu iki kişinin kaderi, bir ülke dolusu insandan daha fazlasını ilgilendirirken onları bekleyen kaderi bu kitaptan okuyacaksınız.

“Seni seviyorum, seni seviyorum. Beni duyuyor musun? Alice Princeton, seni seviyorum.” Üzerine eğilen Robert kısık sesi ile dudaklarına sokularak aşkını ilk defa yüzüne karşı itiraf etmişti. Lakin bu yapılabilecek en kötü zamanı bulmuştu. Hala öfke dolu olan Alice elleri yüzünde dolaşan adamı göğsünü yumruklayarak kendinden uzağa itmişti. Hazır halde bekleyen at arabasının kabinine ilerleyip kapısını açmışken kalbinden geçeni sakınmadan, süslemeden öfkeyle mırıldanmıştı. “Benim seni sevmeme izin vermiyorsun.” * * * Victoria Dönemi İngilteresinde Londralı tüccar bir ailenin kızı olan genç Alice 20 yaşında neşeli bir genç kızdı. Hayatını kahkahalar ve pembe düşlerle bezemiş olan Alice birçok insanın ömür boyu aradığı aşkı küçük yaşlarda bulup kalbinde özenle muhafaza ettiği için kendini diğer insanlardan şanslı buluyordu. Utancından ve kabul görmeyeceği korkusundan açamadığı aşkını içinde bir tohum gibi filizlendirirken asla umutsuzluğa yenik düşmemişti. Onu adeta küçük kız kardeşi gibi gören Benjamin Avery’ in onu bir gün seveceğini adı gibi biliyordu. Bu düşe kutsal bir yeminmişçesine inanıyor ve herkesten saklıyordu. Lakin ailesi, bir davette onu görüp ilk görüşte âşık olan Yüzbaşı Doyle ile evlenmesine karar verdiği an, genç Alice’in tüm planları suya düşmüştü. İçinde büyüttüğü gizli aşk ve maruz kaldığı emrivaki, onu hayal gücünün ötesinde bir aşk üçgenine sürüklemiş ve aşka dair bildiği tüm gerçekleri unutturmuştu.

Bir intikam peşinde

Atv de yayinlanan Kuruluş Osman dizisinde yer alan Gonca hatun ve Alaeddin bey aşkı ile ilgili bir hikayedir. Karışık farklı şekillerde yazcam

Ben Daria karadenize savrulmuş annesi , babası, abisinden koparılmış rus köle .Kederimi kimseye söylemedim gözyaşımı sadece ailem için akıtım geldiğim bu sarayda aşkı bulacağımı nereden bilebilerdimki Ben Dilber ,bana türlü cefayı , kederi , eziyeti layık gören düşmanlarımın sonu geldi artık korksunlar benden zira aldıkları her nefesi zehir edicem onlara ateş olup üzerlerine yağacam Kitap Wattpad ve lnkspired de vardır! Bazı kitap ve dizilerden esinlenilmiştir!

Cahiliyet. Bir halkın kendi kendisini yok etmekte, dış politikalara bile gerek kalmaksızın halkını ahmaklaştırmaya çalıştığı ve başardığı bir oyundur. Sistem ve suyun çarkı böyle işler, bu çarka değen ve durduran taş olsa dahi saniyesinde parçalanır uyuyan halkın gözünü açmasına izin vermezdi. Biz kadınlar bu çarktan akan su, erkekler ise çarkı döndürmeye yarayan manyetizmaydık. Onların gözlerinde değersiz ezilmeye layık bir böcek, başımıza aklımızın yarısını örtsün diye verilen bez parçasıydık.Bu döngü içerisinde sıkışıp kalmış binlerce kadından birisiydim anneler, genç kızlar, küçük kız çocukları hepimiz bu çarkta heba edildik. Gizli gizli Medreseye gider, öğrenim almaya çabalar ama eninde sonunda yakalanırdık. Ben bu çarkın suyu olmaktan sonunda sezdim ve çarktan akan başka bir yol buldum, şimdiyse bulduğum yol Türk olduğum gerçeğini saklamakta ve bu döngünün çarkına taş olmaktan geçiyordu. ❗️Bu kitap tarihi kaynaklardan ilham alınarak yazılmıştır. Kaleme alınan savaş, harem, eğitim ve medrese hayatı tamamen bilir kişi ve araştırmaya dayalıdır. Araştırmaya ve kurguya yardımcı olan isimler: Atilla Kağan Kaya Salih Cerrahoğlu Ve İlber Ortaylı eserleri.

Yatılı okul hikayeleri...

Ben Mihrişah Sultan . Sultan Murad hanın baş hasekisi,sevdiği kadını ,cariyesi,evladların anası.

Tarih tekrar mı edecek yoksa değişecek mi? Yaşamak isteyen bir kız ve sebebi olan adamın hikayesi…

Azərbaycan 44 gün

"Biz ölüyoruz ama onlar da kazanamıyorlar." -Aliya İzzetbegoviç *** Kadın, gözlerini kendine doğru gelen üniformalı adamın yüzüne dikti. İçindeki çocuk gözü yaşlı bir şekilde geçmişteki varlığına tutunurken kadın bunun artık olmadığına ikna olmuştu. Yeşil gözleri, içinde karmaşık duygular barındırıyordu. Adamın yaklaşmasını istemiyordu, ama beklemekten başka bir şey yapamıyordu ve bildiği şey iç güdüsel olarak, artık ona güvenmediğiydi. Nikola Vedran`ın gözleri kadına doğru kaymıştı, Hena`nın kıvırcık saçları rüzgarda savruluyordu, yüzü eskisi gibi yumuşak değildi oldukça sert bir ifade oluşmuştu yaşananların etkisiyle. Vedran sertçe yutkunup başını daha da havaya kaldırdı. Bir kaç adım kalmıştı aralarında o zaman durdu. İçi ikiye bölünmüştü bir yandan sarılmak istiyordu diğer yandan ise silahı bırakamıyordu. Fakat bildiği tek bir şey vardı, kalbi hala onun için atıyordu. -Şeyma Daldallı

OKULDAKI POPÜLER ÇOCUĞA ANONİMDEN YAZAN BESTE POPÜLER ÇOCUĞUN MERAĞI İLE KONUŞMAYA BAŞLARLAR OĞUZ ILE BESTE BULUŞMAK İÇİN PLAN KURARKEN SİMGE İSE ARALARINI BOZMAK İÇİN PLAN KURAR PLAN TAM İSTEDİĞİ GİBİ GİDER...

1.Murad hakkında bir kitap

Burası Gazi Cumali mahallesi. Bursanın en sıvak mahallesi olmaya adayız. Şu filmlerde gördügünüz dar sokak ve karsı karsıya dizilmiş sıralı müstakıl evlerin olduğu karşılıklı binaların arasında camasır ipi gerilmiş olan yaz temizliği yada bayram temizliği başladığında asılan çamasırlardan mahallelinin güneş görmedigi meydanının çıkmaz sokak olduğu o harika mahalle bizde mahallenin delileri... Hayatımıza sıtlatımıza hayatımıza hoş geldınız...

Hhjjghhhbbbhgjbbh

Üst orta sınıf bir aileye doğan Van Gogh çocukken ciddi, sessiz ve saygılıydı ayrıca resim de yapmaktaydı. Gençliğinde sanat simsarı olarak çalıştı ancak Londra`ya gönderildikten sonra bunalıma girdi. Döndükten sonra Belçika`nın güneyinde Protestant misyoner olarak çalıştı. Sağlığı bozulup yalnızlık içinde yaşadıktan sonra ebeveynlerinin yanına döndü ve 1881 yılında resim yapmaya başladı. Küçük kardeşi Theo tarafından maddi olarak desteklendi ve ikisi yıllarca mektupla yazıştılar. Çoğunlukla natürmortlar ve çalışan köylülerin tasvirlerinden oluşan ilk çalışmalarında daha sonraki eserlerinin ayırt edici niteliği olan canlı renkler görülmez. 1886 yılında taşındığı Paris`te, izlenimci hassasiyete karşı tepki gösteren ve aralarında Émile Bernard ile Paul Gauguin`in de bulunduğu aVangart üyeleriyle tanıştı. Çalışmaları geliştikçe natürmortlara ve yerel manzaralara yeni bir yaklaşım getirdi. Resimlerinde daha parlak renkler kullanmaya başladı ve daha sonra 1888`de Fransa`nın güneyinde kaldığı Arles`da ustalaşacağı kendine özgü bir üslûp geliştirdi. Bu dönemde zeytin ağaçları, selviler, buğday tarlaları ve ayçiçekleri de tuvallerine konu olmaya başladı. Psikotik epizodlardan ve delüzyonlardan muzdarip olan Van Gogh zihin sağlığından endişe duymasına rağmen fiziksel sağlığını ekseriyetle ihmal etmiş düzgün beslenmemiş ve aşırı alkol almıştır. Gauguin ile arkadaşlığı bir ustura ile yolunu kesmesi ve öfke nöbeti sonucu sol kulağının bir kısmını keserek yaralaması sonucu sona ermiştir. Bir dönem Saint-Rémy`de olmak üzere akıl hastanelerinde kalmıştır. Hastaneden kendi isteğiyle ayrıldıktan sonra Paris yakınlarında Auvers-sur-Oise`da Auberge Ravoux`ya taşındı ve homeopati uygulayan doktor Paul Gachet tarafından tedavi edilmeye başladı. Depresyonu devam etti ve 27 Temmuz 1890`da bir altıpatlarla kendini göğsünden vurdu. İki gün sonra yaraları nedeniyle öldü. Yaşamı boyunca başarısız olan Van Gogh`a deli gözüyle bakılıyordu. İntiharından sonra şöhret kazanan ressam, halkın imgeleminde tipik yanlış anlaşılmış dahi, "çılgınlık ve yaratıcılığın bir arada olduğu söylemlerini"[2] gösteren bir ressam olarak yer almıştır. Resim üslûbunun ögeleri fovistler ve Alman dışavurumcuları tarafından kullanılmaya başladıktan sonra 20. yüzyılın başlarında ünü artmaya başlamıştır. Sonraki yıllarda çok yaygın bir eleştirel, ticari ve popüler bir başarı yakalayan Van Gogh sorunlu kişiliğinin romantik, azap çeken sanatçı idealini simgelediği önemli ama hüzünlü bir ressam olarak hatırlanmaktadır.

Burası Gazi Cumali mahallesi. Bursanın en sıvak mahallesi olmaya adayız. Şu filmlerde gördügünüz dar sokak ve karsı karsıya dizilmiş sıralı müstakıl evlerin olduğu karşılıklı binaların arasında camasır ipi gerilmiş olan yaz temizliği yada bayram temizliği başladığında asılan çamasırlardan mahallelinin güneş görmedigi meydanının çıkmaz sokak olduğu o harika mahalle bizde mahallenin delileri... Hayatımıza sıtlatımıza hayatımıza hoş geldınız...

Üst orta sınıf bir aileye doğan Van Gogh çocukken ciddi, sessiz ve saygılıydı ayrıca resim de yapmaktaydı. Gençliğinde sanat simsarı olarak çalıştı ancak Londra`ya gönderildikten sonra bunalıma girdi. Döndükten sonra Belçika`nın güneyinde Protestant misyoner olarak çalıştı. Sağlığı bozulup yalnızlık içinde yaşadıktan sonra ebeveynlerinin yanına döndü ve 1881 yılında resim yapmaya başladı. Küçük kardeşi Theo tarafından maddi olarak desteklendi ve ikisi yıllarca mektupla yazıştılar. Çoğunlukla natürmortlar ve çalışan köylülerin tasvirlerinden oluşan ilk çalışmalarında daha sonraki eserlerinin ayırt edici niteliği olan canlı renkler görülmez. 1886 yılında taşındığı Paris`te, izlenimci hassasiyete karşı tepki gösteren ve aralarında Émile Bernard ile Paul Gauguin`in de bulunduğu aVangart üyeleriyle tanıştı. Çalışmaları geliştikçe natürmortlara ve yerel manzaralara yeni bir yaklaşım getirdi. Resimlerinde daha parlak renkler kullanmaya başladı ve daha sonra 1888`de Fransa`nın güneyinde kaldığı Arles`da ustalaşacağı kendine özgü bir üslûp geliştirdi. Bu dönemde zeytin ağaçları, selviler, buğday tarlaları ve ayçiçekleri de tuvallerine konu olmaya başladı. Psikotik epizodlardan ve delüzyonlardan muzdarip olan Van Gogh zihin sağlığından endişe duymasına rağmen fiziksel sağlığını ekseriyetle ihmal etmiş düzgün beslenmemiş ve aşırı alkol almıştır. Gauguin ile arkadaşlığı bir ustura ile yolunu kesmesi ve öfke nöbeti sonucu sol kulağının bir kısmını keserek yaralaması sonucu sona ermiştir. Bir dönem Saint-Rémy`de olmak üzere akıl hastanelerinde kalmıştır. Hastaneden kendi isteğiyle ayrıldıktan sonra Paris yakınlarında Auvers-sur-Oise`da Auberge Ravoux`ya taşındı ve homeopati uygulayan doktor Paul Gachet tarafından tedavi edilmeye başladı. Depresyonu devam etti ve 27 Temmuz 1890`da bir altıpatlarla kendini göğsünden vurdu. İki gün sonra yaraları nedeniyle öldü. Yaşamı boyunca başarısız olan Van Gogh`a deli gözüyle bakılıyordu. İntiharından sonra şöhret kazanan ressam, halkın imgeleminde tipik yanlış anlaşılmış dahi, "çılgınlık ve yaratıcılığın bir arada olduğu söylemlerini"[2] gösteren bir ressam olarak yer almıştır. Resim üslûbunun ögeleri fovistler ve Alman dışavurumcuları tarafından kullanılmaya başladıktan sonra 20. yüzyılın başlarında ünü artmaya başlamıştır. Sonraki yıllarda çok yaygın bir eleştirel, ticari ve popüler bir başarı yakalayan Van Gogh sorunlu kişiliğinin romantik, azap çeken sanatçı idealini simgelediği önemli ama hüzünlü bir ressam olarak hatırlanmaktadır.

Üst orta sınıf bir aileye doğan Van Gogh çocukken ciddi, sessiz ve saygılıydı ayrıca resim de yapmaktaydı. Gençliğinde sanat simsarı olarak çalıştı ancak Londra`ya gönderildikten sonra bunalıma girdi. Döndükten sonra Belçika`nın güneyinde Protestant misyoner olarak çalıştı. Sağlığı bozulup yalnızlık içinde yaşadıktan sonra ebeveynlerinin yanına döndü ve 1881 yılında resim yapmaya başladı. Küçük kardeşi Theo tarafından maddi olarak desteklendi ve ikisi yıllarca mektupla yazıştılar. Çoğunlukla natürmortlar ve çalışan köylülerin tasvirlerinden oluşan ilk çalışmalarında daha sonraki eserlerinin ayırt edici niteliği olan canlı renkler görülmez. 1886 yılında taşındığı Paris`te, izlenimci hassasiyete karşı tepki gösteren ve aralarında Émile Bernard ile Paul Gauguin`in de bulunduğu aVangart üyeleriyle tanıştı. Çalışmaları geliştikçe natürmortlara ve yerel manzaralara yeni bir yaklaşım getirdi. Resimlerinde daha parlak renkler kullanmaya başladı ve daha sonra 1888`de Fransa`nın güneyinde kaldığı Arles`da ustalaşacağı kendine özgü bir üslûp geliştirdi. Bu dönemde zeytin ağaçları, selviler, buğday tarlaları ve ayçiçekleri de tuvallerine konu olmaya başladı. Psikotik epizodlardan ve delüzyonlardan muzdarip olan Van Gogh zihin sağlığından endişe duymasına rağmen fiziksel sağlığını ekseriyetle ihmal etmiş düzgün beslenmemiş ve aşırı alkol almıştır. Gauguin ile arkadaşlığı bir ustura ile yolunu kesmesi ve öfke nöbeti sonucu sol kulağının bir kısmını keserek yaralaması sonucu sona ermiştir. Bir dönem Saint-Rémy`de olmak üzere akıl hastanelerinde kalmıştır. Hastaneden kendi isteğiyle ayrıldıktan sonra Paris yakınlarında Auvers-sur-Oise`da Auberge Ravoux`ya taşındı ve homeopati uygulayan doktor Paul Gachet tarafından tedavi edilmeye başladı. Depresyonu devam etti ve 27 Temmuz 1890`da bir altıpatlarla kendini göğsünden vurdu. İki gün sonra yaraları nedeniyle öldü. Yaşamı boyunca başarısız olan Van Gogh`a deli gözüyle bakılıyordu. İntiharından sonra şöhret kazanan ressam, halkın imgeleminde tipik yanlış anlaşılmış dahi, "çılgınlık ve yaratıcılığın bir arada olduğu söylemlerini"[2] gösteren bir ressam olarak yer almıştır. Resim üslûbunun ögeleri fovistler ve Alman dışavurumcuları tarafından kullanılmaya başladıktan sonra 20. yüzyılın başlarında ünü artmaya başlamıştır. Sonraki yıllarda çok yaygın bir eleştirel, ticari ve popüler bir başarı yakalayan Van Gogh sorunlu kişiliğinin romantik, azap çeken sanatçı idealini simgelediği önemli ama hüzünlü bir ressam olarak hatırlanmaktadır.

On ülke ve ön ülkeyi kontrol eden bir kırallık. Veliaht prensin ölümünden sonra tahtın tek vârisi olan küçük bir kız abisinin ölümünden sorumlu tuttuğu on ülkenin başına gelicek en büyük felaket olur. Küçük kız Drita kırallığının en kanlı tarihini yazar `İNTİKAM BÜYÜK BİR AÇLIKTIR VE ŞÜPHESİZ EN DOYUMSUZ OLANIDIR

OKULDAKI POPÜLER ÇOCUĞA ANONİMDEN YAZAN BESTE POPÜLER ÇOCUĞUN MERAĞI İLE KONUŞMAYA BAŞLARLAR OĞUZ ILE BESTE BULUŞMAK İÇİN PLAN KURARKEN SİMGE İSE ARALARINI BOZMAK İÇİN PLAN KURAR PLAN TAM İSTEDİĞİ GİBİ GİDER...