Bu dünyada bir aşk yaşanmış o aşkı hisseden ve kalbine bir anahtar gibi hisseden bir kız yaşarmış adı ise masalmış masal 15 yaşında abisinin düğününde gördüğü bir adama aşık olmuş ama daha çok küçük olduğu için bunu kalbine gömmüş ve bir kilitle kapatmış ama bilmiyordu ki gelecekte onunla evleneceğini ve ileride bir mahfili liderinin karısı olacağını bilmiyordu kapalı dinine Türkmen bir kızdır her an Ali ise babasını kaybettikten sonra bütün hayallerini geride bırakıp hiç kimsenin bilmediği bir şirketin başına geçip ve hiç tanımadığı bir mafya masasının başına oturmuş bir adamdır ama olmazsa babalar gibi kara kara değildir renkli bir adamdır mafya olmasına rağmen rengarenk bir adamdır ama aşka karşı tam bir duvardır bu iki zıt karakterin bir araya gelmesi dünyada nadiren bir imkansız olan bir aşktır peki nasıl olur da imkansız olan bu iki kişi bir arada olabilir

Bir trafik kazasında ailesini kaybeden Nuran, hayatta tek tutunduğu dal olan teyzesinin yanına, Mardin’in en güçlü aşiretlerinden biri olan ERENDAĞ konağına sığınır. Ancak bu konak, sıradan bir yer değildir. Her köşesi töreyle, kan davasıyla, suskunlukla örülüdür. Ve bu suskunluğun tam ortasında, bir adam durur: Şahin erendağdı. Şahin, ağalığın ve ailesinin yükünü sırtında taşırken, Nuran’ın hayatına istemeden girer. Nuran içinse o adam, hem kurtuluşun adı olur hem de en büyük yıkımın. Şahin onu öldürmesi gerekirken kurtarır. Çünkü bazen aşk, en beklenmeyen anda, en yanlış kişide filizlenir. Ama bu sadece bir aşk hikâyesi değildir… Bu, bir kadının yasını içinde taşıdığı, töreyle savaştığı, sevilmenin ne olduğunu ilk kez tattığı bir hayatta kalma hikâyesidir. Ve bir adamın, geçmişin kanlı yüküyle yüzleşerek kaderini değiştirme cesaretidir. Aşkın en ağır sınavı, törenin gölgesinde başlar. Ve bazen bir kalp, bir aşireti karşısına alır.

“Bazı aşklar ne söylenir, ne yaşanır… sadece Allah’a anlatılır.” Henüz on beşindeydi Maral. Bir sevdayı haram sayan bir dünyada büyümüş, kalbini sustur-mayı öğrenmişti. Sessizdi… ama içinde dua gibi büyüyen bir aşk vardı. O aşkın adı Polat Ali Çakırdı. Abisinin en yakın arkadaşı… ondan yedi yaş büyük, ama kal-bine en yakın adam. Maral için Polat, kalbine düşen ilk dua, ilk imtihan, ilk sessiz-likti. Ona aşkını hiç söyleyemedi. Töre vardı, inanç vardı, korku vardı. Bu yüzden boynundaki kilitli kolyeye sarıldı, kalbini Allah’a emanet etti. Ve yıllar boyunca sustu… ama o sessizlik, dua olup göğe yük-seldi. Yıllar sonra kader yollarını yeniden kesiştirdiğinde, artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Çünkü Polat Ali, artık o eski Polat değildi… Bir zamanlar hayalleri, eğlenceli yaşamı, “çapkın” yanıyla bili-nen o genç adam; babası Cengiz Çakır’ın ölümüyle birlikte bambaşka bir dünya-nın içine çekilmişti. Ardında yalanlarla örülmüş bir geçmiş, gizli bir soy, ve taşıması gereken koca bir miras kalmıştı. Biri, herkesin tanıdığı güçlü iş adamı. Diğeri, ailesinin ve dostlarının görmek istediği “iyi adam.” Gerçekliği yok olmuştu o iki yılda, çünkü gerçek yüzünü yal-nız bir kadına saklamıştı. Maral ise artık büyümüştü. Kelimeler onun sığınağı olmuş, sustuklarını yazıya dökmeye başlamıştı. Her hikâyesinde Polat Ali’nin adını anmadan onu anlatıyor, satır aralarına gizlediği cümlelerde yıllardır susturulan kalbini konuşturuyordu. Bir yazar olmuştu, ama her kelimesi hâlâ ona emanetti. Kader bu kez, onları yalnız kalpleriyle değil; gizlenmiş geçmişleriyle, yarım kalmış dualarıyla da sınaya-caktı. Çünkü bazı sırlar sadece kalpte değil, nesillerin kaderinde de saklanır. Ve bazı kapılar… ancak Allah’ın izin verdiği anda açılır. “Ben Polat Ali Çakır… Gerçek yüzüm tek bir kadına ait.”

kara gece serisinin 1 Bazı geceler yalnızca karanlıktır… Bazıları ise ruhları yutar ve bir daha asla geri vermez. On beş yaşındaki Şirin Kaya için 3 Eylül 2014, sadece bir tarih değil, hayatının en karanlık gecesi oldu. O gece, babasını vahşice katleden ve ona tarifsiz acılar yaşatan adam, zihnine kazındı. Yüzünü göremediği, fakat varlığını her hücresinde hissettiği bir gölge… Ama bilmediği bir şey vardı—o gece sadece bir son değil, aynı zamanda kaderinin yeniden yazıldığı andı. Aradan geçen on yıl boyunca, Şirin’in tek amacı o adamı bulmak ve intikamını almaktı. Her ipucu, her fısıltı, onu geçmişindeki karanlık geceye bir adım daha yaklaştırıyordu. Ve nihayet, sırtında sonsuzluğa uzanan bir ok şeklinde dövmesi olan adamı bulduğunda, yıllardır içinde biriken öfke alev aldı. Planını yaptı, onun malikânesine girdi… fakat işler beklediği gibi gitmedi. Kaçırıldı. Ancak onu kaçıran kişi, gerçekten düşmanı mıydı, yoksa onu korumaya mı çalışıyordu? Daha da korkutucu olan şey, bu adamın sadece bir insan olmamasıydı. O, büyüyle yoğrulmuş, varlığı sırlarla örtülmüş başka bir dünyadan gelen biriydi. Şirin, intikam almak için çıktığı bu yolda, kendisini kurt adamların uluduğu, perilerin fısıldaştığı ve büyücülerin karanlık oyunlar oynadığı bir dünyanın ortasında buldu. Burada sınırlar silik, gerçekler ise bıçak kadar keskin ve ölümcüldü. Peki, şimdi ne yapacaktı? İntikamını mı almalıydı, yoksa kaderin ona sunduğu karanlık aşka mı teslim olmalıydı? Ama Şirin’in unuttuğu bir şey vardı… Karanlık, asla karşılıksız sevmezd