Mardine yeni taşınan bekar bir anne Gülperi Saraç. Mardinin korkulu kabusu Baran Harzemşah. Severek evlendiği kocasının onu en yakın arkadaşı ile aldattığını öğrenen Gülperi 3 yaşındaki kızı ile tek ailesi olan teyzesinin yanına, Mardine gider. Teyzesi Harzemşah konağında hizmetçi olarak çalıştığı için ablasının emanetini yanından ayırmak istemez bu yüzden Harzemşah konağında çalışmasını teklif eder. Gülperinin gidecek yeri olmadığı için kabul eder fakat hesaba katmadığı bir şey vardır. Harzemşah aşiretinin tek varisi Baran Harzemşah ona ilk görüşte aşık olacaktır. bu hikayede Gülperi ve Baranın aşkına engel olanlar mı kazanacaktı yoksa onların masum ve güçlü aşkı mı? Bu bir wattpad kitabıdır. Kopyala yapıştır yapılmıştır.

Havin abisi yüzünden sevmediği bir adama berdel gider ancak bir yolunu bulup kaçar ve mardinin en büyük ağası Hazarın evine gider. Eve gizlice girdiğinde yarı çıplak bir şekilde Hazar ağayı görür. Hazar ağa ona ne yapacaktır? Arkadaşlar bu benim ilk berdel kitabım güçlü kadın karakter yazmayı sevdiğim için böyle bir hikaye yazmayı uygun gördüm. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Ezgi, mezuniyet gecesinin sabahında hayatının altüst olduğu bir gerçekle yüzleşir. Babasının kumar borçları yüzünden, kendisini tanımadığı bir adamla evlendirmeye çalışan ailesi tarafından ihanete uğrar. Ancak annesinin fedakarlığı ve sevgisi sayesinde, ezilen kız Rize`ye kaçar ve orada anneannesinden kalma eski bir eve sığınır. Yeni taşındığı mahallede, Ezgi hem dostlukların hem de aşkın izini sürerken, mahalledeki ağır başlı ve sert görünüşlü abisi Barlas`a kalbiyle teslim olur. Bu hikâye, acı dolu geçmişin gölgesinden umut dolu geleceğe doğru atılan cesur bir adımın, aşkın ve dostluğun yeniden inşa edilişinin öyküsüdür.

Babasının borçlarına karşılık mafyaya satılan ve mafya liderinin yıllarca çocuk sahibi olamayan oğlu için taşıyıcı anne seçtiği meyra. Meyra içine enjekte ettikleri ve gün geçtikçe içinde büyüyen bu bebeği kabullenebilecek miydi? Yoksa bir ömür ondan nefret mi edecekti? Peki ya birden bire karşısına çıkacak olan o gizemli adamla başedebilecek miydi?

Lise 11.sınıf öğrencisi olan Senem Çelik yanlışlıkla bir grup mafyanın whatsap üzerinden kurduğu guruba katılır ve ortalık karışır.

~ 20 yaşında, güzeller güzeli Meyra… Bir hata yaparak sadece kendisini değil, ailesini de yıllarca unutamayacakları bir utanca sürüklemiştir. Geleneklerin ağır bastığı Mardin’in suskun taş duvarları arasında, bir kadının sesi fısıltıdan öteye geçemezken; Meyra, hem kendi gerçeğiyle hem de başkalarının yalanlarıyla yüzleşmek zorundadır. Tarlalarda geçen bir yaz, karanlık bir gecenin yükü ve içine kapanmış bir sır… Meyra’nın yolu, Mardin’in en güçlü ailelerinden Şanlıhanların varisi Kenan’la kesiştiğinde; geçmişin izleri, kaderin oyununa dönüşür. Kenan da kendi içindeki yıkımı saklayan, gerçekleri inkâr eden biridir. Ve bu iki yabancı, aslında birbirlerine en büyük yalanı söyleyerek aynı evin içinde yaşamaya mahkûm olurlar. Gururun, suskunluğun ve utancın iç içe geçtiği bu romanda; kim masum, kim yalancı? Aşkın ağırlığı mı daha sarsıcıdır yoksa bir kadının tek başına ayakta kalma savaşı mı? Kimin yalanı daha affedilir? Peki ya kiminki ölümcül bir sırdır?

Ne yani yaşadıklarımın hepsi yalan mıydı peki bu kadar acıyı niye çektim?

Mardi`in güzel kızı Gewrê, sevdiği adam ile evlenir. Evlendiği gece kocası hain bir pusuda ölür. Bunun üstüne aşiret bireyleri bunu kabul etmez. Gewrê gelin kayni olan İslam ile evlenmek zorunda kalır. Ne Gewrê bu durumdan yanadır, nede İslam. İkisi de ne yapacağını bilemez. İkisi arasında aşk olacak mıdır? İkisi arasında sevda bulunacak mıdır?

Ölüm uşaklarını peşime salmıştı. Soluğum korkunun soluğuna karışmıştı. Koşuyordum. Sivri dalların berelediği bacaklarım hiç durmadan hareket ediyordu. Göğsüm inip kalkıyor, kalp atışlarım boğazımda hissediliyordu. Karanlığın bağrında yalpalayan adımlarım kör bir noktaya takıldığında, bedenim tek seferde yere serildi. Dizlerime saplanan dikenler dilime canhıraş bir çığlık yuvarladı. Daha fenası yaklaşan adım seslerinin içime boca ettiği keskin ürpertiydi. "Yardım edin! Biri bana yardım etsin." Avuçlarımı kurumuş yapraklara bastırdığımda, yükselen çıtırtıları kulaklarımı tırmaladı. Kalkmak istedim, karnımda yine aynı kıpırtıyı hissettim. İçimde nereden geldiği, nasıl benimle olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Tıpkı benim gibi çaresizce kıpırdanıyordu. Titreyen parmaklarımla karnıma dokundum. Islak yüzümü köhne ormanın derinliklerine çevirip daha güçlü bağırdım. "Yardım edin! Biri bize yardım etsin!" Yeniden koşmaya başladım. Dizlerimden akan kanların çıplak ayaklarıma süzüldüğünü hissedebiliyordum. Güçlükle ayakta tuttuğum bedenim bu kez bir ağaca çarptı. Kendimi sırt üstü yerde bulduğum an gözlerim korkuyla açıldı. Çaptığım şey ağaç değil bir yabancının sert gövdesiydi. Ancak o, bir çınar ağacı kadar uzun ve yapılıydı. Karanlık tüm ayrıntılarını ustaca gizlerken, üzerimde tepkisizce gezdirdiği bakışlarını ve silüetini ele veriyordu. Dirseklerimin üzerinde kalkmaya çalıştım. Buraya kadardı, gücüm tükenmişti. "S-sen..." Bir adım attı. Büyük ve yara izlerinin barındığı parmakları önüme uzandı. "Yardım istiyordun, değil mi?" Sesinin bir rengi olsaydı, bu kesinlikle siyah olurdu. Sesi, şavkı kırık bir siyahtan ibaretti. Şeytanın adaletsiz oyununda bana sunulan başka bir seçenek yoktu. Çaresizdim. Titreyen elimi soğuk avuçlarına bırakırken, üzerime eğilen çehresi bir an için karanlıktan sıyrıldı. Gözlerini gördüm. Kısık bakan safir gözlerini müthiş bir tehlike ele geçirmişti. O, kaçtığım gözlerden çok daha acımasız bakıyordu. O, peşimdeki yangın değil, ateşin ta kendisiydi.

Evin yangın alarmı çalmaya başladığında Çağla’nın sesini duydum. “Bunu yapmış olamazsın...” dediğinde onlar da dışarı çıkmıştı. Az sonra görevliler yangınla ilgilenmek için gelirlerdi. Yürüyen merdivenlerden inerken Kayra elimi tutarken bir anda beni kendisine çekti. “Gerçekten bu kadar ileri gitmene gerek var mıydı?” Başımı kaldırdım. “Doğru söylüyorsun. Daha fazlasını yapmalıydım.” dediğimde güldü. “Delirmişsin sen.” “Delirtenler sağolsun.” dediğimde beni bir çırpıda kucağına aldı.