Sensizliğin 274. günündeyim
Hiç bir şey değişmedi Anne

Ben düştüğümde içine;
Çok şey değişmişti oysa
Sana acılar vermiştim
Günlerini zehir etmiştim
Yavaş yavaş büyüdüm
Ama hiç bitmedi eziyetim
Seni sevmek bir yana
Keşke gelmeseydim dünyaya
Üzmeseydim seni asla
Pişmanım tüm yaptıklarıma
Ne olur beni bağışla
Seni çok özlüyorum Anne
Ağlıyorum elimde olmadan
Gece olunca geliyor dertler
Çaresizim sensiz Anne
Sensiz kimsesizim işte

Seni çok özlüyorum Anne
Bin yılda geçse fark etmiyor işte
Özlüyorum ve çok seviyorum