"Savaşın ortasında komutansız kalmaktır babasız kalmak"
Savaşın ortasında vatansız kalmaktır annesiz kalmak

Mültecisin el olmayan topraklarda.
Alışmak zor ve zorunlu.
Kimsen yok.
Savaşmak ne saçma.
Teslim olmalısın artık hayata.
Elini tutanı bulmuşken ve tutmuşken elinden;
götürüyorsa seni sürükleyerek bir yerlere,
sorma nereye götürdüğünü seni.
Sen artık sen değilsin, ben artık ben.
Unutalım her şeyi.
Mutluluk acıya dönüşüyor belli bir zaman sonra.
Yaptıklarının farkında değilsin.
Yıpranmış bir fikir hem de yorgun;
kimseyi düşünemiyorsun.
Yeniliyorsun elinde olmadan.
Öfkene, sabırsızlığa, zamansızlığa ama
en çok da zamansızca gidene.
Vatansız kaldım dar vakit.
Mülteciyim sayende Anne.
Kimse tutmuyor ellerimden.
Görüyorum ki bir ben değilmişim mülteci,
kampa katıldı tüm ailen...