"Ölüm gibi ama kimseyi öldürmedi"
...
Hiç koparmadım takvim yaprağını
Ne zaman baksam hep on beş nisan
Şaşırdım yaşayanlar arasında tarihleri
Saat geçmedi hiç iki on beşi
Takvim aynı takvim acı aynı acı
Koca bir yıl ama hep aynı
Gidenler hiç dönmemiş ama
Gözlerim yolda hâlâ
Sensizliğimi nasıl anlatsam ki
Her sevincin ardı ölüm gibi
Kolay değil yaşamak -mış gibi
Hep senin istediğin gibi
Paramparçayım tepeden tırnağa
Başım dik duruyorum ayakta
Bir omuz yerine başım yastıkta
Ağlıyorum ilk gün ki gibi Anne
Sensizliğin ilk yılı bitti
Umutlar peşinden gitti
Hayaller çoktan terk etti
Ben yine ölemedim Anne